เป็นแค่ช่วงหนึ่งของความคิด......

SeeM AnGle

ท่ามกลางความสับสนของความคิด
กลับเกิดประกายความเหงาขึ้นมาจุดๆหนึ่ง
ทุกสิ่งทุกอย่างวุ่นวาย
แต่กลับรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว
.......................
ปลายทางคือความฝัน
ก้าวๆๆๆต่อไปเพื่อจะไขว่คว้า
ทุ่มเททุกอย่าง
หากสุดท้ายหลับลืม ว่าความฝันคืออะไร
.......................
ช่วงหนึ่งในฝูงชน
กลับรู้สึกว่าโลกทั้งโลกหลอกลวง
รู้สึกไร้จุดหมาย
และไม่แน่ใจว่าเกิดมาในโลกนี้......เพื่ออะไร
.......................
ความรักคือสิ่งที่คงอยู่นิรันด์....ฉันเชื่อย่างนั้น
เพราะฉันเชื่อว่าความรักของแม่
คงไม่มีวันจะจางหายไป
......................
บางช่วงที่คุยกับใคร
ฉันรู้สึกเหนื่อย
ที่จะสวมหน้ากาก
ที่ได้สร้างขึ้นมาบดบังตัวจริง.....นานแสนนานเหลือเกิน
แล้วเข้าที่ฉันคุยด้วย
ไม่รู้สึกเหนื่อยบ้างหรือ?
ที่จะต้องสร้างหน้ากากขึ้นมา สวมใส่มันอยู่ทุกวัน
เข้าหาสังคม
........................
อ่านรู้เรื่องมั้ยเนี้ย....
มันเป็นแค่ความรู้สึก ของฉันก็เท่านั้นเอง....				
comments powered by Disqus
  • แม่มดน้อยค่ะ

    13 พฤศจิกายน 2545 19:01 น. - comment id 66931

    อืมม์ !! ไม่ งง หรอกนะ. . .
    แม่มดน้อยเองก็รู้สึกงี้แหละ. . .
    นับวันหน้ากากยิ่งเยอะเข้าทุกที ๆ แล้วล่ะ
    เฮ้อ !! เลยแยกไม่ออกว่า อันไหนคือความจริง
    ไม่แน่นะ เราอาจจะไม่เข้าใจตัวเองไปด้วยก็ได้ 
    เพราะไอ้หน้ากากนี่แหละ
    
         =^__^=
  • เครายาว

    13 พฤศจิกายน 2545 19:04 น. - comment id 66932

    ผมนึกว่าจะเป็นเฉพาะคนแก่ๆอย่างผมเสียอีก
    เป็นตัวเองที่เข้าใจคนอื่นด้วยจริงๆ
  • รัน

    13 พฤศจิกายน 2545 20:46 น. - comment id 66934

    เป็นเหมือนแม่มดน้อยเลยค่ะ
    
    หยิบหน้ากากมาใส่หลายอัน จนเริ่มสับสน และก็สับสนด้วยว่าอันไหนเป็นหน้าที่แท้จริง
  • spectaculous

    29 กรกฎาคม 2546 13:31 น. - comment id 69328

    น้องแอน  หลายสิ่งที่พี่รู้ว่าแอนรู้สึกไม่ดี  ตลอกเวลาที่เราได้รู้จัก  ทุกครั้งที่เราได้คุยพี่รู้ว่าหลายครั้งแอนพยายามพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย  แต่ไอ้การพูดและอารมณ์ที่ใส่ในการพูดถึงจะพยายามเก็บไว้แต่ยังไงก็ไม่มีทางที่จะมิดหรอกนะ  พี่รู้เสมอนะแอนว่าแอนมีปัญหาไม่สบายใจเรื่อยๆเลย  แต่หลายเรื่องที่ไม่กล้ามาปรึกษาพี่นะ  แอนไม่น่าเก็บไว้คนเดียวเลย  พี่เข้าใจเหตุผลว่าทำไมหลายครั้งที่แอนต้องนอนร้องให้อยู่คนเดียวในยามคํ่าคืน  หลายครั้งที่รู้สึกไม่อยากทำอะไรเลยอยากอยู่ตัวคนเดียว  แอนคิดในสิ่งเหล่านี้แล้วรู้สึกไม่สบายใจตลอดเวลา  เหงาด้วยที่ส่วนใหญ่จะอยู่โดดเดี่ยว  เพื่อนๆที่สนิทก็มีไม่มาก  แต่อย่างน้อยนะก็ยังมีพี่คนนี้นะแอน   คนที่แอนพึ่งได้เสมอนะ  ถึงแม้จะไม่มีใครแล้ว  แต่พี่คนนี้ยังอยู่เคียงข้างแอนตลอดนะ  เพราะอะไร  เพราะแอนหนึ่งในคนที่พี่รักมากนะ  ขอให้เข้าใจว่ายังมีพี่คนนี้อยู่ใกล้ๆเสมอนะครับ   จงอย่าร้องให้  แต่จงกลั้นและสู้กับมันจนถึงที่สุดและถ้าถึงที่สุดแล้วที่จะทานไหวก้อยังมีพี่คนนี้อยู่ทั้งคนนะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน