...ความรัก...หน้าตาน่าจะคล้ายกับความตื่นเต้น... ยามที่คุณพบฉัน...คุณรู้ไม๊..หน้าคุณแดงจัง ... หูก็แดง... ทำอะไรขัดเขินไปหมด...แขนขาเหมือนเป็นส่วนเกิน.. เอ...คุณตื่นเต้นทำไมกันนะ... สงสัยเพราะเจ้าความรัก...มันสั่งการให้คุณเป็นเช่นนั้นแหง๋เลย... เอ...หรือว่า...ความรักคงหน้าตาคล้ายๆ ความห่วงใยนะ...ว่ามะ... เพราะดูเหมือนความห่วงใย .. จะแทรกตัวอยู่ในทุกอณูแห่งกระแสน้ำเสียงของคุณ.. อยู่ในแววตาอันอบอุ่นของคุณ...แม้กระทั่งทุกการสัมผัสจากคุณ... เจ้าความห่วงใย...มันจะวิ่งเข้าสู่หัวใจฉัน...พร้อมๆ กับคำจากปากคุณว่า.. "รักคุณจัง..." เอ...หรือความรัก...คือความห่วงใยนะ... แต่...ความรักอาจหน้าตาเหมือน ความคิดถึงก็ได้... เพราะคุณมักบอกว่า คิดถึงฉันเสมอ...แทบทุกเวลา..นาที.. บางทีไม่ว่าคุณจะอยู่ไกลแค่ไหน ... คุณก็จะดั้นด้นมาพบฉันจนได้... เพื่อจูบฉันเบาๆ ที่หน้าผาก แล้วบอกว่า.. "คิดถึงคุณจัง..." สงสัย...ความรักกับความคิดถึง...หน้าตาเหมือนกันแน่แท้แล้ว... สรุปแล้ว...คุณรู้หรือป่าว...ว่าความรัก...หน้าตาเป็นยังไง.. ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน... แต่สิ่งเดียวที่ฉันรู้ก็คือ... ความรักที่คุณมี... หน้าตามันคงเหมือนกับความรักที่ฉันมี... เพราะ... เมื่อฉันพบคุณ...คุณรู้หรือป่าว... หัวใจฉันเต้นระส่ำ...เดินขาแทบจะขัดกัน... รู้สึกได้เลยว่า เส้นเลือดในร่างกายคนเรา... สูบฉีดโลหิตจากเส้นไหนไปเส้นไหนบ้าง... เอ...อัตราการเต้นของหัวใจของคนปกติ...มันเท่าไหร่นะ.. สงสัย...หัวใจฉันจะเต้นผิดปกติเสียล่ะมั้ง... และในยามฉันเห็นคุณไม่สบายใจ...ท้อแท้ใจ... รู้ว่าบางที...คุณไม่อยากพูดถึงมัน เพราะมันทำให้ไม่มีความสุข ฉันก็จะไม่เซ้าซี้ถามไถ่... ฉันแค่อยากบอกว่า...ฉันห่วงใยคุณ... ฉันแค่อยากจะมีส่วนช่วยแบ่งเบาเรื่องราวทุกข์ร้อนเหล่านั้นบ้าง ในยามคุณไม่สบาย... ฉันแค่อยากอยู่ใกล้ๆ คอยดูแลคุณ...ป้อนข้าว...ป้อนยา..เช็ดตัวให้คุณ เพื่อที่จะได้เห็นคุณกลับมาสดชื่น ... ยิ้มสดใส อีกครั้ง ยามคุณเหนื่อย... ฉันแค่อยากให้คุณนอนหนุนตัก...พักกาย...คลายล้า... ...หลับซะคนดี...ฉันจะอยู่ตรงนี้ เป็นเพื่อนคุณจนกว่าคุณจะมีพลัง... ก้าวไปข้างหน้าอีกครั้งยามคุณตื่น... ยามที่ฉันไม่ได้พบคุณ...ฉันรู้สึกโหยหา... ภาพของคุณวนเวียนอยู่ในห้วงสำนึกตลอดเวลา... ฉันนึกถึงกระแสเสียงแห่งความอบอุ่นของคุณได้... ฉันนึกถึงสัมผัสจากมืออันอบอุ่นของคุณได้... ฉันนึกถึงรอยยิ้มอันแสนมีเสน่ห์ของคุณได้... ฉันนึกถึง...... ...ฉันว่า...ทุกอย่างในความเป็นคุณ... มันแจ่มชัดและโลดแล่นในความทรงจำของฉันเสมอ.... จนบางครั้ง...ถ้าฉันอดรนทนไม่ได้... ฉันก็จะต้องรีบไปหาคุณ...จูบเบาๆ ที่แก้มคุณ แล้วบอกว่า..."คิดถึงคุณจัง" มันเป็นความรู้สึกเดียวกันไหมนะเวลาที่คุณทิ้งงานคุณ... เพื่อมาพบหน้าฉัน... เฮ่อออ...!!! ความรักช่างหน้าตาคล้าย...หลายๆ อย่างเหลือเกิน... สรุปแล้ว...หน้าตามันเป็นยังไงนะ... ช่างมันเหอะ...!!! ถึงมันจะหน้าตาเป็นยังไง...ฉันก็ไม่สน... เพราะยังไง ... ฉันก็รักคุณ...อยู่ดี... หรือคุณสน...???
16 ธันวาคม 2547 09:56 น. - comment id 79953
ว่าจะบอกสักหน่อย แต่คุณไม่สนซะแล้วนี่ ปล่าวประโยชน์แล้วซินะ เขียนได้ดีจังครับ อ่านแล้วใจเต้นแปลกๆ ความรู้สึกแบบนี้เคยคุ้นใจครับ
16 ธันวาคม 2547 13:19 น. - comment id 79954
หน้าตาความรักเจ้าพวกนี้ มีอยู่ใน www.stephans.dk/ ไง น่ารักมากเลย
16 ธันวาคม 2547 13:33 น. - comment id 79955
เอ .. สงสัยหน้าเหมือนเจ้าตัวใดตัวหนึ่งตามรูปค่ะ มีคนเขาบอกมาว่า รักไม่มีสูตรสำเร็จนะครับ.. ทีนี้ หน้าตาก็เลยไม่รู้ว่าหล่อเสร็จหรือยัง ค่ะ
16 ธันวาคม 2547 14:51 น. - comment id 79956
ความรักเป็น อย่างไร ใคร่รู้จัก เข้ามาทัก ให้หวั่นไหว ในดวงมาน หรือเป็นเพียง เรื่องราว เล่ากล่าวขาน ของตำนาน รักคงมั่น นั้นนิรันดร์.......... อยากรู้เหมือนกันค่ะ ว่าเป็นอย่างไรกันแน่