แดดลำสุดท้ายสาดแสงลงมากลางผืนน้ำอย่างแผ่วเบา... ใบไม้ใบหญ้าโบกมือลาดวงตะวันของวันนี้... ... แม้ฟ้าจะยังเป็นสีฟ้าใส... แต่ดวงจันทร์ครึ่งดวงก็ลอยเด่นให้เห็นอยู่กลางฟ้า... ก้อนเมฆขลิบทองและสายลมพริ้วผ่าน ช่างละมุนละไม... ผืนดินทอดกายราบเรียบ สงบนิ่ง และทักทายกับระลอกคลื่นอย่างอ่อนหวาน... ปลาเล็กปลาใหญ่ว่ายเวียนวน ผลุบโผล่อยู่กลางจักรวาลสีคราม... ผู้คนเดินผ่านไปมา พูดคุย หัวเราะ คุ้นเคยกัน... แต่กับฉันที่ไม่รู้จักใคร... ก็พูดคุยอย่างคุ้นเคย กับดวงจันทร์และท้องฟ้า... ก็หัวเราะกับผืนดิน กับแผ่นน้ำ และฝูงปลา... ก็หยอกล้อกับใบไม้ สายลม และก้อนเมฆ... ... ฉันส่งยิ้มอำลากับแสงตะวัน... ลาจากกันในวันนี้ เพื่อพบกันในวันต่อไป... ... สัมผัสอ่อนๆ ของลมหนาว ช่างอบอุ่นดีเหลือเกิน... สรรพเสียงจากธรรมชาติ กล่าวคำทักทายอย่างเป็นสุข... ช่างอบอุ่นดีเหลือเกิน... ... ... ...
หมายเลขสิบสาม 11 พ.ย. 2545 13:53 น. - ID 396 
1122
2
0
11 พฤศจิกายน 2545 19:31 น. - comment id 66908
หน้าส่วนตัว
ใช้ภาษาสวยจัง อ่านแล้วมองเห็นภาพ (น่าจะสวยมากอย่างที่บอกจริง ๆ)
=^__^=
เรียน มอชอ เหรอ ว๊าว! น่าอิจฉาจัง มหาลัยในฝันเลยนะ
อยากเรียนที่นี่จัง ชอบบรรยากาศภาคเหนือน่ะค่ะ
^__* ตั้งใจเรียนนะค่ะ *__^
12 พฤศจิกายน 2545 14:31 น. - comment id 66912
ขอบคุณครับ... แล้วแม่มดน้อยเรียนที่ไหนล่ะครับ... มาเรียนมอชอด้วยกันมั๊ย... :)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ