เวลา...ความว่างปล่าว(4)
คนไร้ถิ่น
เธอเริ่มเหนื่อยที่จะต้องวิ่งตาม...ในเมื่อเธอมักจะเป็นฝ่ายที่จะต้องโทรหาเขาตลอด...เธอไม่เคยโทษเขา...เพราะอะไร
เวลา 24.00 น.ของวันที่ 31 ธันวาคม เธอส่งข้อความอวยพรปีใหม่ให้ใครหลายคนแต่เธอส่งไม่ได้เลยยกเว้น...เขา...คนเดียว
แล้ววันหนึ่งเขาก็โทรหาเธอ...เขาทำให้เธอแปลกใจ...เขาขอไปดูหนังกับเธอ...แน่นอนเธอตอบตกลง...เขาจริงๆหรือ...เขาเนี่ยนะ...และก็เขาจริงๆ
ทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนจะดีขึ้น...เธอทักเขาเวลาเจอ...ทั้งๆที่ไม่เคยทักกันมาก่อน...เขาก็ทักเธอและยิ้มให้เธอเสมอ...นั่นทำให้เพื่อนของเขาแปลกใจ...เธอเองก็แปลกใจในตัวเองเหมือนกัน...
เขาเอารูปของเขาให้เธอ...รูปล้อเลียนตัวเองที่เขาวาด...นั่นเพราะอะไร...เขากำลังพยายามทำให้ตัวเขาเองเข้าไปอยู่ในหัวใจของเธออยู่หรือปล่าว...หรือเพียงเพราะเขาไม่ต้องการทำให้เธอเสียใจ....
ไม่ว่าเขาต้องการอะไรก็ตาม...ตอนนี้หัวใจของเธอ...มันมีความสุขที่สุด