รักคนมีเจ้าของ

ต๊อง

อากาศดีเหลือเกิน วันพ่อที่ผ่านมา 5 ธค 47 ท้องฟ้าสดใสมาแต่เช้า อากาศเย็นสบาย ลมเอื่อยๆ  เป็นวันอันเป็นมงคล สำหรับชีวิตคนไทยทั้งชาติ 
 นภาเหม่อมองท้องฟ้าแม้จะสายมากแล้ว แต่แดดก็ไม่จัด ลมพัดเย็นๆ วันนี้นภาเหงาค่ะ มันเหงาแบบเศร้าๆ ก็ก่อนหน้านี้เพียงไม่กี่ชั่วโมง นภายังมีความสุขกับข้อความบนโทรศัพท์มือถือ ที่คนที่นภาคิดว่าเป็นคนรักส่งมาให้อยู่ ผ่านมาเพียงไม่กี่นาทีความรู้สึกกับตาลปัตรโดยสิ้นเชิง นภากำลังคิดว่า ที่ผ่านมา เธอทำถูกแล้วหรือ เธอไม่ใช่คนตัวเปล่า แล้วไปรักคนที่เขามีเจ้าของด้วย มันสมควรและถูกต้องแล้วหรือ    เธอเคยหลอกตัวเองว่า รักมีหลายมิติ เธอถลำลึก คงด้วยบุญบารมีในหลวงประทานให้พสกนิกรของพระองค์ท่าน ทำให้นภาได้คิดและสำนึกว่า ก็แล้วสาเหตุที่ครอบครัวตัวเองประสพมา มิใช่เพราะพ่อบ้านเขาทำตัวเหลวไหลหรือ ครอบครัวของเธอถึงได้แตกสาแหรกขาดอย่างทุกวันนี้ ก็เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว เธอจะยอมให้ครอบครัวของคนอันเป็นที่รักของเธอ ต้องมาเจอชตากรรมอย่างที่เธอเคยเจอหรือ ถ้าเธอยังฝืนทำต่อไป เธอก็ไม่ต่างกับคนไร้สติทั่วๆ ไปเท่าไรหรอก เสียแรงที่ผ่านมา เธอใฝ่ดีมาตลอด ปณิธานที่เธอมีไว้เตือนใจตัวเอง ว่า ไม่คบชู้ ไม่เป็นเมียน้อยใคร เธอจำได้ไม่มีลืม วันนี้นภาตัดสินใจแล้วค่ะ ถ้าการคิดอย่างมีสติในครั้งนี้ จะช่วยทำให้ครอบครัวๆ หนึ่งมีความสุข เธอยินดีค่ะ เธอบอกตัวเองทั้งน้ำตาว่า เธอภูมิใจในสิ่งที่เธอกำลังทำ ยอมเจ็บปวดเพื่อคนที่รักมีความสุข คืนนั้นผ่านไปด้วยน้ำตาชุ่มหมอน โอ้อนิจจา นภาผู้อาภัพรัก