อัลมิตรา
...เขามายืนอยู่ข้าง ๆ โดยที่ไม่รบกวนสมาธิของฉันแม้แต่น้อย
...ฉันเหลือบเห็นเขายืนหลับตา สูดลมหายใจยาวลึก
...ราวกับว่า เขาเองก็เช่นกัน กำลังนึกย้อนกลับไป
... " ผมให้ลุงชุ่มเป็นคนดูแล นายเปี๊ยกลูกชายของลุงชุ่มก็ช่วยดูแลต้นไม้ด้วยครับ "
...ฉันหันไปมองเห็นลุงคนหนึ่ง ที่ยืนเอามือประสานกันไว้อย่างนอบน้อม ส่งยิ้มมาให้
... " ที่นี่เปลี่ยนไปไม่มาก ยังคงสภาพเดิมไว้ คุณดูตรงนั้นสิครับ ฝีมือคุณปลูก "
... แก้วเจ้าจอม ดอกสีขาวละออ พุ่มนั้น ฝีมือของฉันเองหรือ
..." ความจริงแล้ว ตอนนั้น มือเล็ก ๆของคุณมีแผลพองตั้งเยอะ "
...ฉันพลอยขำไปด้วย ถ้าเป็นจริงตามที่เขาเล่า
...ฉันคงเก้กังพอดู ฉันแอบหงายฝ่ามือทั้งสองของตัวเองดู
อัลมิตรา 21 ต.ค. 2549 15:29 น. - ID 38530 
43
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ