........เพียงแต่ว่า....
....ฉัน...คงผ่านเรื่องราวหลากหลาย ร้ายบ้าง ดีบ้าง 
เห็นความแตกต่างของความสุข และความทุกข์ ด้วยความรู้สึก 
....ฉัน...เห็นคุณค่าของหยาดน้ำใจ ดุจหยดน้ำทิพย์ 
...แม้เพียงน้อยนิด...
..ที่รินรดลงบนหัวใจที่เหี่ยวแห้ง อ่อนล้า โรยแรง
..เพียงเพื่อกำลังใจ ..เพื่อให้ต่อสู้ต่อไป...ให้มีวันพรุ่งนี้
....ฉัน...เห็นโลกที่หมุนไป และยอมรับว่าไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืน 
.......ไม่ว่าจะเป็น ความรัก ความรู้สึก 
หรือแม้แต่จิตใจของตัวเอง ก็ยังไม่เคยเที่ยงแท้....แน่นอน
....ฉัน...เห็นความเศร้าในส่วนลึกที่ซ่อนไว้ในใจ ของใครบางคน 
เห็นความสับสน.... หม่นหมอง 
เห็นการรอคอย คอยเพื่อจะคอยให้ถึงวันพรุ่งนี้..และอยู่เพื่อรอคอย
....ฉันยืนอยู่อย่างมืดมิด ไม่รู้ว่ากลางวัน หรือกลางคืน มีเพียงไฟฝัน อันลางเลือน
เหมือนตะเกียงดวงน้อยคอยส่องทาง ชี้นำชีวิตให้เดินต่อไป 
ไปสู่ฝัน ฝันที่หวังว่ามันคงเป็นจริง....สักวัน

เรไร 27 ส.ค. 2549 08:46 น. - ID 38367