+*-ผมรักพ่อ-*+

venom_aki

ในวันหนึ่งเมื่อได้เวลา สองทุ่ม เราทั้งครองครัว เลิกทานอาหารกัน
แม่จะยืนอยู่ประจำที่อ่างล้างจานในห้องครัว
พ่อจะเข้าไปพูดคุยและสวมกอดแม่... 
กอดจูบจนแม่เคลิ้มและขาอ่อนแรงล้มพับไป
ผมก็จะเข้ามาที่ข้างหลังแล้วใช้ไม้เบสบอลฟาดเข้าที่หัวแม่ดังโพละ
พ่อจะมองหน้าแม่ด้วยความเย็นชา...
ในขณะที่ผมฟาดแม่ครั้งแล้วครั้งเล่า...
เสียงกะโหลกศีรษะยุบพร้อมกับเลือดที่ไหลออกมาช่างน่าสะอิดสะเอียนนัก
แล้วพ่อก็จะออกไปข้างนอกเพื่อขุดหลุมเตรียมฝัง....
หลุมที่พ่อจุดลึก สาม เมตร กว้างยาวสองเมตร....
ผมต้องจัดกับศพที่เหลือยังไง คุณรู้มั้ย??
ผมต้องลากร่างของแม่ออกมาข้างนอก บนผืนดินหลังบ้าน
พอดีว่าบ้านผมตั้งอยู่ในที่ดินที่เปลี่ยวดี ไม่มีคนผ่านไปมา
จึงสะดวกแก่การร่วมกันกระทำฆาตกรรมคืนนี้...
ผมถอดเสื้อผ้าของแม่ออกจากร่าง...
มีดสับซี่โครงหมูใบใหญ่ที่แม่ใช้ประจำ 
ผมต้องนำมาใช้ในคืนนี้...
ผมสับคอแม่ออกจากร่าง
ด้วยความที่ผมเป็นเด็กผู้ชายร่างเล็กแรงไม่ค่อยมี 
จึงต้องออกแรงสับสับหลายครั้งหน่อย
หลังจากนั้นจึงจัดการกับแขนตรงข้อไหล่ทั้งสองข้าง และโคนขาทั้งสอง
การสับคนตรงโคนขานั้น ผมพูดได้เลยว่ามันเหนื่อยมาก
ไม่ถึงกับยาก แต่มันเหนื่อยจริงๆ โดยเฉพาะเด็กอย่างผม
กระดูกชิ้นใหญ่ สับยังไงก็ไม่เข้า.... ผมออกแรงอยู่นานพอควรเลยล่ะ...
ไม่น่าเชื่อว่าผมจะฆ่าคนที่ผมรักได้ลงคอ...เพราะอะไรน่ะเหรอ...เดี๋ยวได้รู้กัน...
...มือเปื้อนเลือดสีแดงจากร่างของแม่
ปากก็กล่าวว่า ผมขอโทษ ผมเลือกเขาคนนั้น ผมขอโทษ...
เด็กน้อยจะรู้มั้ยนะ ว่าตัวเองได้กระทำบาปที่ไม่มีวันได้อภัยไปแล้ว...
พ่อนำร่างของแม่ที่กลายเป็นชิ้นๆไปใส่ในหลุมที่เค้าได้ขุดไว้
โยนเสื้อผ้าลงไปและที่ลืมไม่ได้ พ่อได้โกยดินบริเวณที่ผมได้ฆ่าหั่นศพแม่ลงไปด้วย
พ่อตั้งต้นไม้ขนาดย่อมลงไปในหลุม  
ต้นไม้ที่แม่เป็นคนไปเลือกซื้อมาตามคำบอกของพ่อ...
โดยไม่รู้เลยว่ามันจะกลายเป็นต้นไม้ที่บ่งบอกถึงหลุมศพของตนเอง...
แม่ผู้น่าสงสาร...
ผมเข้าไปในห้องครัว  ล้างคราบเลือดที่พื้นออกซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนหมดเกลี้ยง...
ถอดเสื้อผ้าของพ่อและของตัวเองออกมา เผาที่เตาผิง....
ผมกับพ่อมองหน้าสบตากันที่หน้าเตาผิง....
ผมเดินเข้าไปกอดพ่อ.... จูบอย่างรัดรึง....ก่อนที่จะพากันขึ้นเตียง...
ผมกับพ่อเป็นคนรักกันตั้งแต่ผมขึ้นม.ต้นแล้ว จนกระทั่งตอนนี้ผมอยู่ม.ห้า
ผมพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อคนรักของผม....
ใครก็ตามที่เป็นกว้างขวางคอ ผมพร้อมที่จะกำจัดทิ้ง
พ่อครับ...ผมรักพ่อ...				
comments powered by Disqus
  • Feya

    22 พฤศจิกายน 2547 12:30 น. - comment id 79253

    กรี๊ดดดดดดดดดดด
    หักมุมชิบเลย
    กรี๊ดดดดดดดดด
    
    โอ้ม่ายยยย~~ อารายเนี่ย
    พ่อลูก!!! รับไม่ได้ว่ะ
    งี๊ดๆงี๊ดๆ
  • .....

    22 พฤศจิกายน 2547 12:38 น. - comment id 79254

    เลว
  • .......(2)

    22 พฤศจิกายน 2547 13:14 น. - comment id 79256

      โคตรชั่ว ฮามาก ก๊ากๆๆๆๆๆ ตายแล้วกรู
  • แอนนาจิว

    22 พฤศจิกายน 2547 13:51 น. - comment id 79258

    หักมุมดีค่ะ ชอบๆๆ  แต่โหดจัง....
  • Kirihara

    22 พฤศจิกายน 2547 18:20 น. - comment id 79269

    เปนอะไรที่รุนแรงมากมาก
    
  • miki niikura

    22 พฤศจิกายน 2547 19:30 น. - comment id 79270

    โหดเจงๆ
    
    
    ตอนจบ อ่านแร้วแบบว่า
    
     .. กรำ เรย ..
  • Reik@

    22 พฤศจิกายน 2547 20:25 น. - comment id 79272

    อ่า...ตกลง วาย ??
  • ใครสักคน

    22 พฤศจิกายน 2547 21:00 น. - comment id 79274

    ไม่น่าเชื่อเลย   ตลกมากกกกกก
  • inuko

    22 พฤศจิกายน 2547 22:49 น. - comment id 79277

    อ่านได้สักพักนึกถึงอิมเมจเพลง Embryo เลย กลายเป็นว่าเรารู้ตอนจบของเรื่องก่อนอ่านจบ... ฮะๆ = =\"
    แต่เล่าเป็นฉากๆได้เจ๋งมาก >
  • po

    22 พฤศจิกายน 2547 23:06 น. - comment id 79278

    โดน
  • xenoxeno

    23 พฤศจิกายน 2547 07:55 น. - comment id 79286

    Embryo! ^^
  • ไฝน้อย

    23 พฤศจิกายน 2547 10:01 น. - comment id 79287

    โรคจิตหรือเป่าเนี่ย......
  • ตามมาอ่าน

    23 พฤศจิกายน 2547 11:14 น. - comment id 79290

    embryo (album version)
    
    am i right?
  • dese

    23 พฤศจิกายน 2547 14:42 น. - comment id 79292

    อืม ช่ายๆ นึกถึง embryo
  • คนหนึง...ใครก็ได้คิดเอาเอง

    24 พฤศจิกายน 2547 15:58 น. - comment id 79318

    เป็นคนอยู่หรือเปล่า
  • zombie_sweets

    24 พฤศจิกายน 2547 20:37 น. - comment id 79331

    อื่อ  อ่านแระไม่อยากมีลูก  5555
  • รหัสสมาชิก 15403 หมี

    24 พฤศจิกายน 2547 22:40 น. - comment id 79338

    ช่วงแรกที่อ่านรู้สึกหดหู่มากเลย ไม่อยากต่อ แต่ทำใจอ่านให้จบ พออ่านเสร็จถึงได้ผ่อนคลายอารมณ์
  • ใครก็ได้ที่ไม่ชอบเธอ

    25 พฤศจิกายน 2547 14:09 น. - comment id 79362

    เลวจัง  ยังมีหน้ามาเขียนอีกน่าเกลียดที่สุดไปตายซะเถอะ  ถ้ามีคนแบบนี้ทั้งโลกเราขอตายดีกว่าน่าเกลียด  หักมุมได้น่าเกลียดที่สุด
  • ทรัม

    25 พฤศจิกายน 2547 20:54 น. - comment id 79376

    คือว่าออกจะโหดเกินไปสำหรับคนที่ไม่มีวิจารณญาณอ่ะน่ะ  รูสึกว่าเรื่องแนวนี้น่าจะไปอยู่ที่เว็บที่เขียนแนวsm มากกว่า  อย่าเอามาลงที่ๆมีเด็ก อ่านมากๆเลย  ขอร้องล่ะ  เดี๋ยวเด็กมันจะเอาไปทำหรือไม่ก็จะเป็นคนที่อารมณ์รุนแรง
  • smo

    27 พฤศจิกายน 2547 22:04 น. - comment id 79417

    shi
  • mai

    28 พฤศจิกายน 2547 13:28 น. - comment id 79430

    สุดยอด...ฉันก็อยากจะทำลายคนที่เป็นกางขวางคอเหมือนกัน...ถึงจะเป็นคนที่รักแต่...ถ้าไม่ได้รักมากที่สุด...ถึงจะอยู่เคียงข้างก็ไม่มีความหมาย...ไม่ต้องการ......
    ...ดัดแปลงจากsakuใช่มัยอะ
  • apelo

    7 ธันวาคม 2547 20:40 น. - comment id 79733

    สะใจดี 555
    
  • ไม้ที

    11 ธันวาคม 2547 22:50 น. - comment id 79809

    พ่อคุณ มุขห่าเหวไร มึงมีพ่อกะเขาด้วยรึ
  • pp

    11 ธันวาคม 2547 22:53 น. - comment id 79811

    เถื่อนดีหว่ะ
  • พลอย*!!

    11 ธันวาคม 2547 22:54 น. - comment id 79812

    555555555
    
    ฮาโคดตอนท้าย
    
    สังสัยจากจากชีวิตจิงๆๆ
    
    เก่งๆๆ
    
  • ..

    11 ธันวาคม 2547 23:04 น. - comment id 79816

    คิดไปได้...
  • 123

    12 ธันวาคม 2547 12:21 น. - comment id 79827

    คนเขีนยเหมือนจะกดดันนิดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆถึงมากที่สุดถ้าจะบ้างไปได้ไงบ้าจริงๆๆๆๆถ้าชีวิตจริงเป็นแบบนี้คงต้องประสาทเข้าสักวัน
  • ผู้ที่มีจิตใจดีที่ทนไม่ได้

    12 ธันวาคม 2547 12:25 น. - comment id 79828

    ไอ้เลวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆไอ้เลวโคตรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆหมายังดีกว่าเลย
  • aiMz"*

    13 ธันวาคม 2547 21:25 น. - comment id 79873

    เฮ่ยยยยยยยย
    เอ่ออนะ
    
    คิดไปได้ -*-
  • t0ey*"

    13 ธันวาคม 2547 21:39 น. - comment id 79874

    อ่าว..ไอลูกเลวที่แท้เป็นเกย์แหยะๆๆ 55
    แหมมบังแต่งบังเป็นเกย์อะดิๆ
    ไม่ต้องเขินๆๆๆๆ รู้น่า..
  • เยี่ยม

    13 ธันวาคม 2547 21:44 น. - comment id 79877

    คิดมาได้ยังไง หักสุดๆ
  • กุ้งเต้น

    14 ธันวาคม 2547 18:18 น. - comment id 79899

    โอ้โห คิดด้ายงายอ่ะ 55
    สุดยิดๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน