กบ

ฉันก็แค่กบ... กบที่อยู่ในกะลา ไม่มีใครครอบ ไม่มีใครไม่ให้ฉันออกไป แต่ทำไม.. ฉันอยู่แต่ในกะลา..
วันหนึ่งน้ำเจิ่งนองเต็มท้องทุ่ง และท้วมล้น พาฉันลอยไปพร้อมกับกะลา แต่แล้วฉัน... ไม่ห่างจากกะลา...
แล้ววันหนึ่ง ...
ฉันก็ได้ไปจากกะลา... ฉันไป ณ ที่ใกลแสนใกล
ใกลเกินกว่าฉันจะกลับมาอยู่ ณ ที่นี้ได้..

น.นิรัติศัย 10 พ.ย. 2547 22:27 น. - ID 3731

877

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/fiction/3731 ที่มา: - ,

comments powered by Disqus

แด่...คุณ

12 พฤศจิกายน 2547 22:44 น. - comment id 78990

.....ยามที่ไป ณ ที่ไกลแสนไกล    ไกลเกินจะกลับมาอยู่ ณ ที่นี้ได้.....ดินแดนแห่งกะลา.....

.....แต่การกลับมา...เพื่ออธิบายความแตกต่างของดินแดนในกะลา...ว่าคับแคบต่างจากดินแดน ณ ที่ไกลแสนไกลอย่างไร

.....การหวนกลับมาใกล้กะลา...มิได้หมายความว่า...ต้องถูกครอบด้วยกะลาดั่งเดิม

.....แต่กลับมาเพื่อ...อธิบาย...ความเป็นจริง.....