OOOO ไข่เขียดเก็บซ่อนความแคลงใจไว้เร้นลึก อาจเพราะเห็นว่าฟังจากคนอื่นบางทีจะยิ่งทำให้ความรู้สึกแย่ลงไปอีก แม้กับนุช คนที่รอยสนิทสนมที่สุดไข่ก็จะไม่ถามให้ใครขุ่นใจ ผู้ใหญ่ครับ แถบนี้ ใกล้ๆ เรานี่ มีใครทำเกษตรธรรมชาติไหม ผู้ใหญ่เขียวผู้นำหมู่บ้านที่ไข่เขียดรู้จักและสนิทด้วยเป็นคนแรกในพื้นที่ทำงาน นิ่งนึกอยู่ครู่สั้น ๆ ก่อนเอ่ย เกษตรธรรมชาติแบบที่เราไปดูงานที่พิจิตรมานั่นใช่ไหม เอ้า นี่ครับน้ำเย็น แม่บ้านทำน้ำใบเตย หอมเย็นชื่นใจดีครับ แม่บ้านผู้ใหญ่เขียวยิ้มรับก่อนละไปทำงานทางหลังบ้านไม้ใต้ถุนสูง พื้นซีเมนต์กว้าง ขอบคุณครับผม เกษตรธรรมชาติหรือแบบ ใกล้เคียงก็ได้ ผมเห็นมีที่สำโรงชัย ลพบุรีนะ เลาะไร่ข้าวโพด ตามแนวเขาลูกนี้ไปไม่ไกลก็ถึง ถ้าคุณจะไปเดี๋ยวผมให้น้องเขยผมพาไป น้องเขยของผู้ใหญ่เขียวควบม้า MTX นำหน้าม้าแกลบของไข่ พาลัดเลาะถนนแดงที่ตัดไปตามไร่ข้าวโพดเพื่อจะไปดูงานเกษตรธรรมชาติตามที่ผู้ใหญ่เขียวแนะไว้ ทางบางตอนตัดขึ้นเขาเพื่อข้ามฟากเขตจังหวัด และก่อนถึงทางลาดชันและไม่สะดวกน้องเขยผู้ใหญ่ก็คุมม้าญี่ปุ่นเข้ามาเคียงและบอกสภาพทาง ไข่เขียดรู้สึกมันมากกว่าที่จะหวาด การคุมรถเครื่องไต่ทางวิบากด้วยหินคมแข็งลาดชันคงเป็นความรู้สึกท้าทายอย่างหนึ่งของวัยมั้ง -แท้จริงมีทางลูกรังเรียบครับ หากวิจิตรเลือกเอาทางนั้นพาไปถึงจุดหมาย พี่จะไปทำไมที่นั่น วิจิตรถามเมื่อลงเขาเข้าสู่ทางโล่งเรียบแบบโรยลูกรัง ไปดูงาน บางทีอาจพาผู้นำชาวบ้านคนอื่นๆไปศึกษาเรียนรู้ ผมเข้าใจแล้ว งั้นเชิญพี่ตามสะดวก ไปถึงแล้วผมจะแนะนำให้รู้จักเขา ญาติของผมเองแหละ มีคนไปกวนแกเรื่องไม้ อยู่หลายหน ถ้าไม่มีอะไรก็คงไม่มีปัญหา แกเป็นคนใจดี แล้วไข่เขียดก็ได้รู้จักกับญาติของวิจิตรผู้ทำเกษตรแบบวัว ป่า นาข้าว เขาพาพักค้างพูดคุยกับเจ้าของสวนเกษตรที่นั่นหนึ่งคืนหนึ่งวันก่อนลาจากเพื่อไปดูงานแหล่งใหม่ต่อไปอีก ไข่เขียดเก็บรวบรวมเรื่องราวชีวิตของคนที่ได้พบ คนผู้ยืนอยู่ด้วยลำแข็งตนบนถนนสายการเกษตรมีอยู่มากมาย คนเหล่านี้แหละที่เลี้ยงสังคมไม่ให้แร้นแค้น งานของเขาหล่อเลี้ยงผืนแผ่นดินไม่ให้แห้งผาก แต่เขาก็พอใจที่จะอยู่เงียบ ๆ มีกินแบบเงียบ ๆ เอื้อคนอื่นอย่างเงียบ ๆ -สมุดบันทึกของไข่เขียดปิดแผ่นสุดท้ายไปหลายเล่ม และฟิลม์ก็เก็บภาพนั้นไว้มากพอที่จะเอื้อคนอีกมากที่หัวใจต้องการการเกื้อกูล เมื่อกลับมาจากดูงานแต่ละที่ไข่เขียดแวะเล่าให้ผู้ใหญ่เขียวได้ฟัง ถ้อยคำของวิจิตรสมทบเข้าอีกทำให้ผู้ใหญ่อยากไปด้วย หนต่อมาชาวบ้านจึงได้เห็นรถเครื่อง 2 คัน คนสามคนเดินทางไกลบ้างใกล้บ้างดูงานการเกษตรในวิถีของการพึ่งลำแข้งตนเองแล้วยืนหยัดอยู่ได้อย่างเต็มศักดิ์ - มีโฮกาสไข่เขียดคงเอาบันทึกของเขาที่เขียนถึงการท่องเส้นทางเกษตรทางเลือกมาให้อ่านครับ หลังจากลุยที่โน่นที่นี่อยู่หลายวันไข่เขียดก็กลับเข้าสำนักงานสนามเพื่อประชุมกลางเดือนตามปฏิทิน มีจดหมายจากไอ้รอยมาหาเอ็ง พี่อ้วนยื่นจดหมายอากาศให้ไข่เขียด ขอบคุณครับพี่ ประชุมสามโมงตรงใช่ไหมครับ อือ..แต่คงเริ่มช้าหน่อยวันนี้พรรคพวกโทรมาว่าอาจมาถึงช้าซักสามสิบนาที รถยางรั่ว งั้นผมหามุมอ่านจดหมายซักหน่อย เหลือเวลาอีกร่วม 20 นาทีจะสามโมง เออ จดหมายจากรอย ไม่มีน้ำเสียงใดๆที่แปร่งเพี้ยนไปจากที่ไข่เขียดเคยรับและรู้ เธอเล่าเรื่องที่โน่นให้ฟัง จดหมายก็จบอย่างปกติ เพียงแต่เธอว่าบางทีอาจจะต้องเลื่อนกำหนดกลับออกไปอีก ไข่เขียดพับจดหมายเก็บแล้วกลับไปห้องนั่งเล่นของสำนักงาน เป็นไงวะข่าวคราวทางไกล พี่อ้วนถามดูสนใจจริงจัง เรื่อย ๆ ครับ ไม่มีอะไรมากนอกจากว่าอาจเลื่อนช่วงเวลาเตรียมงานออกไป เอ็งยังเคืองพี่อยู่ไหมวะไข่ เคืองอะไรกันพี่ ผมเพลินมากกว่าได้คุยกันออกรส ดีว่ะ พี่นิยมใจเอ็ง เรื่องผู้หญิงนี่บางทีเราก็เข้าใจเขายาก พี่ก็จะพูดแค่นี้แหละ เอ็งดูเอาแล้วกัน ไข่เขียดยิ้มกับถ้อยคำของพี่ใหญ่และยังนั่งพลิกหน้านิตยสาร ส่วนพี่อ้วนพูดเสร็จก็ผละไปเตรียมประชุมที่ห้องประชุม เมื่อสมาชิกมาครบ การพูดคุยเป็นการเป็นงานก็เริ่มทันที เอ้า ขึ้นอะเจ็นด้าหน่อยไข่เขียด เรื่องที่หนึ่ง สรุปความก้าวหน้าของงานพืนที่ สองเรื่องพื้นที่ทำงานใหม่ที่ฟิลิปปินส์ สามการเตรียมปิดพื้นที่ทำงานในประเทศไทยภายในสามปีข้างหน้า และเรื่องอื่น ๆ การพูดคุยเรื่องงานดุและเด็ดด้วยเหตุด้วยผล ด้วยข้อมูล เหมือนมีอารมณ์แต่ก็ไม่ใช่ ทุกคนที่ทำงานด้านพัฒนาชนบทแม้มีอัตตาที่ยกไว้สูงแต่ก็เปิดช่องให้เพื่อนวิพากษ์ได้ด้วย เมื่อมีข้อสรุปในแต่ละเรื่อง ข้อสรุปนั้นจึงเป็นของทุกคน งานก็เป็นงานของทุกคน ทีนี้มาเรื่องอื่น ๆ เรื่องสุดท้าย อาจไม่สุดท้ายก็ได้ ผู้อำนวยการให้แจ้งว่าท่านจะไปฟิลิปปินส์ต้นเดือนหน้าใครอยากไปบ้างมีโควต้า 2 ที่ คือหัวหน้าสำนักงานสนามกับผู้ประสานงานสนามอีก 1 ผมเสนอไข่เขียด เพื่อนร่วมงานที่ช่วยคลี่คลายบรรยากาศเครียดในคืนดวลคีย์บอร์ดกับกีตาร์ออกความเห็น ผมขอสละสิทธิ์ เขียดแจ้งโดยเกือบฉับพลัน ทำไมวะพี่อ้วนหันมาถาม ผมอยากลุยงานในหมู่บ้าน ในนี้ยังมีอีกหลายเรื่องที่ผมคงสนใจมากกว่าฟิลิปปินส์ ดีมากอ้ายน้อง งั้นใครจะไปบอกมา เพื่อนในสำนักงานสนามไม่มีใครเสนอตัวไป เมื่อเวลาเดินทางมาถึง พี่อ้วนกับนุชได้ไปพร้อมกับผู้อำนวยการ เพื่อเยี่ยมทีมทำงานที่โน่น ส่วนไข่เขียด และ คนอื่นๆ ก็ลุยคลุกฝุ่นในหมู่บ้านไร่ข้าวโพดในงานของตนของตนต่อ OOO ไข่เขียดแวะบ้านผู้ใหญ่เขียวอีกครั้งก่อนที่จะไปบ้านน้องเขยของผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่จำรอยวันได้ไหมครับ ผมจำได้ว่าเธอย้ายไปทำงานที่ลาดยาวเข้าปีที่ 2 นี่แหละ ชาวบ้านทุกคนก็คงจำเธอได้ ตอนนี้เขาไปทำงานที่ฟิลิปปินส์นะครับ เหรอ เก่งนะ ตอนทำงานที่นี่ผู้อำนวยการยังแวะมาเยี่ยมบ่อย ๆ เขาเข้ากับชาวบ้านเก่งมาก เธอคงอยู่ที่โน่นหลายเดือนล่ะ อืม ..ผู้ใหญ่ครับวันนี้วิจิตรนัดผมไปดูงานเกษตรสวนครัวบ้านบึงสามพัน เพชรบูรณ์ แล้วจะกลับมาเล่าสู่ฟังนะครับ การเดินทางหนท้ายสุดนี้ค่อนข้างสะดวกเพราะถนนหนทางดีมาก แม้หลายช่วงเป็นถนนโรยกรวดก็ไม่ถึงกับวิบาก ไข่เขียดได้เรื่องราวการทำการเกษตรสวนครัวบนพื้นที่จำกัดของชาวบ้านอีกหนึ่งเรื่องใหญ่ ทุกที่ที่วิจิตรพาไปดูเป็นแหล่งดูงานได้อย่างเยี่ยมยอด อืม..เขามีอะไรมากกว่าที่ไข่เขียดรู้จักเสียอีก ถ้าให้วิจิตรทำงานแทนผมเอาไหม การพูดคุยก่อนอาหารมื้อเย็นที่บ้านของน้องเขยผู้ใหญ่ เริ่มขึ้นง่าย ๆ อย่างนั้น ภรรยาของเขาค่อยทยอยยกของกินออกมา ปิดท้ายด้วยน้ำเย็นขันใหญ่ ก่อนลงนั่งกินข้าวที่แคร่ไม้ไผ่ด้วยกัน แม่บ้านปล่อยให้ผู้ชายคุย เธอกินไปยิ้มไป พูดเล่นหรือครับ เขาจะสนใจผมหรือ แค่ชาวบ้านธรรมดา ไม่ธรรมดาหรอกครับ ดูคุณเข้าใจงานนี้ไม่น้อย ผมเคยทำงานช่วยคุณรอยวรรณตอนเธอทำงานอยู่ที่นี่ อ้าวเหรอ มิน่าเล่าวิจิตรจึงดูเหมือนอ่านใจผมออกหลายอย่าง ชูผมมากไปมั้งครับคุณไข่ ผมจำมาจากคุณรอยวรรณทั้งนั้น ผมพูดจริงครับ รอยวรรณมาอยู่นี่ชาวบ้านรักทุกคน เธอพักอยู่บ้านผมเอง ไม่รังเกียจชาวบ้านเลย มีอะไรก็กินกัน แต่ถ้าเรื่องพูดจาเรื่องเหตุผล เธอไม่ยอมใครง่าย ๆ สองสามวันก่อนพวกเรายังพูดถึงเธอกันอยู่เลย กองทุนหมู่บ้านนี่เธอก็พาไปดูงานแล้วกลับมาทำกัน ชาวบ้านได้พึ่งกองทุนนี่สร้างอาชีพกันหลายล่ะ อืม..น่าดีใจแทนเธอนะ คุณไข่เขียดเป็นคนทางไหนหรือ ผมมาจากทางโน้นครับเทือกเขาภูพาน อ้าว ทางเดียวกับคุณรอยวรรณนี่ ครับผม เราเคยเรียนด้วยกันด้วย ไปๆ มาๆ ก็คนกันเองนี่เอง คุณยังโสดใช่ไหม โสดครับ เป็นโสดน่ะดีแล้ว อยากทำอะไรก็ได้ทำ มีครอบครัวล่ะก็ทำอะไรตามใจไม่ได้ แต่มีครอบครัวก็ได้ทำอะไร ๆ ที่คนโสดทำไม่ได้ตั้งหลายอย่าง ฮ่า ๆ อะไรบ้างละ มีลูกเอง เออจริง อาหารมือเย็นที่บ้านของวิจิตรง่าย ๆ แต่อร่อยยากจะลืม เมนูเย็น : แกงขี้เหล็กทรงเครื่อง หนังวัวเผาทุบกินกะวิสกี้ข้าวเหนียวและน้ำพริกปลาร้า ข้าวหมดหม้อ-บ่รู้ตัว -ฮา
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 9 พ.ย. 2547 19:03 น. - ID 3722 
825
2
0
9 พฤศจิกายน 2547 19:11 น. - comment id 78911
อีก 2 ตอนก็จะจบแล้ว ความรู้สึกของผมเหมือนตอนจะเรียนจบชั้นอุดมศึกษายังไงยังงั้นล่ะ เขียนแล้วก็ผูกพันเขานะครับทั้งไข่เขียด ทั้งรอยวรรณ ไม่อยากให้ใครเจ็บซักคน
9 พฤศจิกายน 2547 22:43 น. - comment id 78918
หมีชอบเรื่องสั้นของพี่ทุกตอนเลยค่ะ เขียนได้ดีมากค่ะ
9 พฤศจิกายน 2547 22:45 น. - comment id 78919
สวัสดีครับคุณหมี และขอบคุณมากครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ