ทำไม....Why ?

ความหวังจากปลายฟ้า

    เคยบ้างรึเปล่าที่ลุกขึ้นมาถามตัวเองว่าทำไม   
เชื่อว่าทุกคนคงจะเคยถามคำถามนี้อยู่บ่อย ๆ  
ชอบที่จะถามในเวลาที่ตัวเองทุกข์ใจ  
 
ทำไมฉันต้องเรียนไม่เก่ง........
ทำไมฉันไม่มีใครรัก......
ทำไมฉันต้องทุกข์แสนสาหัสขนาดนี้..........

      ถามคำถามกล่อมจิตตัวเองอยู่นานจนเป็นการสร้างความกดดันให้ตัวเองโดยไม่รู้ตัว  ดึงตัวเองให้จมอยู่กับความทุกข์  และพยายามที่จะหนีให้พ้น  คำว่า  "ทำไม"  จนลืมนึกไปว่า  ตัวเองไม่เคยถาม  คำว่า  "ทำไม"  ในเวลาที่มีความสุขเลย  

ทำไมฉันถึงมีความสุขขนาดนี้นะ.......
ทำไมฉันถึงมีครอบครัวสมบูรณ์ที่รักฉัน.....

      บางครั้งในเรื่องเดียวกันถ้าเราคิดกลับด้านก็สามารถทำให้เรามีความสุขได้  เช่น   พ่อแม่เข้มงวดควบคุมทุกอย่างในชีวิต  ไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่ได้  วัน ๆ ให้เอาแต่เรียนเอาแต่ว่า ๆ   คิดไม่เหมือนกันเลย  ทำไมฉันถึงได้เจอครอบครัวแบบนี้นะ.....

กลับกัน  ฉันนี้ช่างโชคดี  เกิดมาก็ครบ  32  พ่อแม่ก็พร้อมหน้าต่างก็ทุ่มเทความรักกลัวว่าเราจะเสียคนก็เลยเข้มงวด  มีเวลาคอยเอาใจใส่  ให้ตั้งใจเรียนเพื่อจะได้มีอนาคตที่ดี  เพราะรู้ตัวว่าไม่ได้อยู่ด้วยชั่วชีวิต  ที่ว่าที่กล่าวก็เพราะรัก  ถึงแม้จะเกิดในคนละยุคสมัยก็ยังพยายามจะทำให้ดีที่สุดในการเลี้ยงดู  เพื่อลูกที่รัก  ทำไมฉันถึงได้เจอครอบครัวแบบนี้นะ.....

      เพียงแค่มองคนละมุมเท่านั้น  คนที่ได้แต่โทษทุกอย่างรอบตัว  ไม่ยอมเปิดใจ  แล้วจะพูดได้ยังไงว่าไม่มีความสุข  ไม่มีใครรัก  ถ้าไม่ยอมรักใครก่อนจะมีคนมารักได้อย่างไร...   ถ้าไม่ยอมปล่อยใจแล้วจะมีความสุขได้หรือ