เรน ..แอบดู ..ครั้งที่ 2 ...

rain..

คุณลุงของเรน ;  สหายร่วมวัย..ผมท่องไปตามเวบกลอนต่างๆมามาก 
                         ได้ไปดูและศึกษาทั้งเรื่องกลอน และวิสาสะ
                          เพื่อรับรู้และแสดงความคิดเห็น...
                          จากคำพูดที่ว่า..ผมเองก็ไม่เคร่ง.
                          และแทนเสียงหัวเราะ..เหอๆๆ..แบบนี้..
                           น้อยคนนักที่คนในวงการกลอนโลกเนต 
                          จะแสดงออกแบบนี้..     ผมพอทราบแล้วว่าคุณเป็นใคร
                           ต้องขอบคุณเป็นอย่างยิ่งที่กรุณา มาสนทนาด้วย
                           จริงๆเรื่องการวิจารณ์นี่...
                            มีมุมให้มอง และปฎิบัติ ได้หลายมุม..
                          ก็อย่างที่ผมบอกเสมอๆที่นี่ ว่าคนเราต่างจิตต่างใจ..
                          ส่วนบรรทัดสุดท้ายที่คุณเขียนไว้..
                           ผมตอบว่า..สิ่งที่คุณจะทำ.
                           คุณเลือกที่ด้วยหรือ..กับยี่ห้อ จรรโลง
                           เรามองโลกยุคใหม่..กระแสวิวัฒนาการ..เราเป็นผู้ให้ ..
                            สำหรับผมแล้ว..แม้สิ่งที่ผมให้จะไม่ค่อยสมบรูณ์นัก..
                           แต่ผมก็พยายามและเต็มใจ
                           ยื่นให้ ไม่ต้องรอให้เขา ยื่นมือมาขอ...
                           พื้นฐานเท่านั้นที่ผมทำได้..
                           และหวังว่าคงได้มีโอกาสรบกวนคุณ..
                           สำหรับผู้ที่สนใจการเขียน..เป็นความตั้งใจของผมจริงๆ.
                           ที่ต้องการให้ผู้ที่ชอบเขียน ได้ก้าวไปให้ถึงจุดที่ฝัน 
                               สวัสดีครับ.  
 คนวัยเดียวกัน ;  สงสัยว่าผู้เฒ่าต้องทบทวนว่าผมให้โดยรอคนขอหรือไม่
                            แต่มีภาษิตจีนว่า  ปลูกพืชให้ดูดิน
                            ที่จริงดูแค่ดินยังไม่พอ ภูมิอากาศและฤดูกาลก็ต้องดูด้วย
                            วันนี้..ถ้าถามว่าอยากเขียนได้ดีไหม 
                            คนที่ไม่โกหกตัวเองคงบอกว่าอยาก
                            ผมก็อยาก และยังทำไม่สำเร็จ
                            แต่บอกได้เลยว่ามันต้องเหนื่อยหนักหนาสาหัส
                            กี่คนล่ะที่อดทนได้
                              ยิ่งคนที่แค่โดนตำหนิก็ทนไม่ได้แล้วละก็......
                             นักกีฬาที่ไม่แข็งแกร่ง  ลำพังเทคนิคการเล่น
                              คงช่วยอะไรไม่ได้มากนัก
                              จริงไหมครับ?
คุณลุงของเรน;  อย่างหนึ่งที่คุณกับผมคล้ายกัน
                          คือ หลงใหลในกลอนตลาด..ไม่รู้จะใช่หรือเปล่า..ว่าตามที่เห็น..
                           ผมทราบอยู่ว่าคุณพร้อมที่จะให้..ขอเพียงไปให้ถึง...
                           อาจต่างจากผม คือผมเดินเข้าหา..
                          คลุกคลี คลุกฝุ่น และคลุกเคล้า อยู่ด้วยกัน.
                          .แนะนำและโน้มน้าว.
                      เหตุที่ผมมาขอสมัครเป็นผู้สอน ก็ตามที่ผมเขียนเป็นกลอนนั่นแหละ...
                         ตอนนี้เราเปิดการค้าเสรีกับจีน
                          เรื่องการปลูกพืช  นอกจากยาง..ลำใยนิดหน่อย.
                        .อย่างอื่นดูเราจะเสียเปรียบเขา.
                         ฉะนั้น สุภาษิตจีน บทนี้ ผมคงต้องคัดค้าน..
                          ถ้าผมจะปลูกต้นไม้สักต้น.
                          ผมจะไม่ดูอะไรมากนัก  ดิน..ปรับปรุงได้..
                           ภูมิอากาศ..ก็สร้างภาวะเรียนแบบได้
                           ฤดูกาล..ยุคนี้เกือบไม่ต้องดู..
                        นอกจากวงการก่อสร้าง  ผมอยู่ในวงการพืชด้วย
                        และเคยตอบปัญหาทางการเกษตรอยู่หลายเวบ..
                           
                         ที่ยกกล่าวอ้างค้าน เพราะว่ายุคสมัยเปลี่ยนไป 
                          บางครั้งเราย่ำอยู่กับที่ไม่ได้..
                          ว่าถึงเรื่องกวี..ผมก็รู้ว่ามันไม่ง่าย..
                        แต่ถ้าเห็นยากก่อน..คนรุ่นใหม่ส่วนมากจะหันหลังหนี...
                          ฉันท์ กำลังจะหายไป เพราะนับวันคนสืบทอดน้อยลงๆ.
                          โคลงก็ยังน้อยกว่ากาพย์.
                         ผมมองว่า พื้นฐานเราน่าจะทำให้มันดูง่ายขึ้นก่อน
                        ให้คนรุ่นใหม่สนใจ. ไปจากกลอนตลาด
                         และมันจะมีวัฒนาการไปถึงการเขียนร้อยกรองแบบอื่น..
                          มิฉะนั้น อีกไม่นาน
                         กลอนเปล่าจะเข้ามาแทนร้อยกรองทุกอย่าง..
                   
                         การเขียนอะไรที่ยากจะทำความเข้าใจให้เด็กอ่าน
                         ผมรับรองเขาไม่อ่าน 
                          และจะมีความคิดไม่อ่านติดไปอีกนานแสนนาน..
                         พิมพ์เยอะแล้วขออภัยด้วย ที่ทำให้อ่านมากปวดตา
                        
                        วันนี้เราไม่ลงหลุม จะไม่ทราบเลยว่าก้นหลุมเป็นฉันใด
                                     ....สวัสดีครับ...  
              
         เรน .. ต้องขอโทษ ..  ที่นำบทสนทนา .. ของคุณลุง .. มาโพส..
        เพราะเรน .. มองว่า ..  เป็นบทสนทนา ..  ที่ให้ข้อคิด .. ที่ทำให้เรน..
    เรียนรู้ .. หลัก  ในการ วิเคราะห์ ข้อคิดเห็น ..   ของผู้ใหญ่ 
          ในมุมมอง...ที่แตกต่าง..
       
       ..เรน..ชอบมากเลยคะ ..
         
    โปรดให้เค้า .. ได้ .. เรียนรู้..   ด้วยตัวเอง ..
   อย่าให้..วัฒนธรรมการซ้ำเติม..
     .. ทำลาย.. ความรู้สึก.. ก้าวแรก..
  ของการ..เรียนรู้..  ประสบการณ์.. ในโลก..ที่เค้าพึ่ง..รู้จักเลยนะคะ..
        ความรู้สึก ..อันนี้ ..  เรนเคยเขียน ..ในสมุดบันทึก..
   .. อยากให้ ..  มีผู้ใหญ่ ..   แบบคุณลุง ..  เยอะๆจัง ..
           ..  เรน ..ขอบคุณ .. คุณลุง ..
   ที่เป็น ..  ผู้ให้ ...  
                 แม้ ..  ผู้รับ ..   แบบ เรน ..จะเกเร ..  กวนกาละแม ..
  คุณลุง .. ก็ ..ไม่โกรธ ..   อดทน  กับเรนได้ ..  มากมาย..  
              เฮ้อ! ..
   เรน ..  รัก ..คุณลุงจัง...  
         ซาแว้ป..!!
              ....
        อิสระ .. และการ ..ยอมรับ ..  ในความต่าง..
           ..คือ. ความ..งดงาม ..
   ในมิตรภาพ ..   ที่เรน ..อยากจะเห็น ....
         ดอกไม้ .. คนละอย่าง.. ที่เป็น..
    ความงดงาม  ..อย่ามุ่งเน้น ..แค่เส้นกั้น ..คนละแบบ ..เอง..
             
                โห้ยย ..  เมื่อยนิ้ว ..จัง..				
..ดีจัง .. นะคะ..
          แบบ  ..เรน ..มีภาพถ่าย .. ที่บ้านเรน ..เยอะม๊ากๆ..  เลยคะ..
                  ..เรน ..จะเอามาโพส ..  แล้วหัดเขียน .. ตามภาพ.. นะคะ..				
..ภาพ ..นี้ เรนถ่ายเอง .. นะคะ				
บ้านเรน .. ถนนคนเดิน..				
comments powered by Disqus
  • rain..

    7 พฤศจิกายน 2547 10:06 น. - comment id 78791

    ..มัย ..  เรน ..ลบภาพ..  ไม่ได้ ..
    
          ..แบบ ตรงนี้ ..  เรน ไม่เคยทำด้วยดิคะ..
  • วิจิตร ภู่เงิน

    7 พฤศจิกายน 2547 14:04 น. - comment id 78809

    ความงดงาม  ..อย่ามุ่งเน้น ..แค่เส้นกั้น ..คนละแบบ ....(เจ้าชายชอบอันนี้ครับ)
    
    
  • มณี ปัทมะ ตารา

    7 พฤศจิกายน 2547 21:08 น. - comment id 78843

    อิสระ .. และการ ..ยอมรับ ..  ในความต่าง..
               ..คือ. ความ..งดงาม ..
       ในมิตรภาพ ..   ที่เรน ..อยากจะเห็น ....
             ดอกไม้ .. คนละอย่าง.. ที่เป็น..
        ความงดงาม  ..อย่ามุ่งเน้น ..แค่เส้นกั้น ..คนละแบบ ..เอง..
    
    .....
    
    พี่มณีมาแอบอ่านของน้องเรน...อีกแล้วครับท่าน...พี่ชอบความเป็นน้องเรนตรงนี้มากค่ะ...รับรู้ถึงความงดงามในจิตใจของน้องเรนได้ดีทีเดียวค่ะ
    
    ธรรมะคุ้มครองน้องเรนค่ะ 
    
  • ..สีน้ำฟ้า..

    8 พฤศจิกายน 2547 03:50 น. - comment id 78854

    จาก ตอน 1 ถึง ตอน 2 พอจะเข้าใจถึงจุดประสงค์การโพสเรื่องบ้างแล้ว
    
    การชื่นชม       การตำหนิ
    
    ตรงนี้พี่แจมว่ามันอยู่ที่มุมมองของแต่ละคน ที่ว่าจะยอมรับได้ไหมล่ะค่ะ
    
    เอาเป็นว่า เป็นกำลังใจอยู่ข้าง ๆ เรนจัง เสมอจ้ะ
    
  • กำนัน

    8 พฤศจิกายน 2547 09:51 น. - comment id 78858

    ถ้าหากโลกไร้ซึ่งแรงดึงดูด 
    เราย่อมพูดว่ามี เสรี ได้ 
    แล้วก็คงเคว้งคว้างอย่างสะใจ 
    ล่องลอยไปเรื่อยเปื่อยมิเหนื่อยแรง 
    
    แต่จะเหลืออะไรให้ไขว่คว้า 
    เมื่อทั้งหล้าแลเห็นเป็นดินแห้ง 
    และทุกความเป็นไปไม่เปลี่ยนแปลง 
    หลัง ภาพแห่งชีวิต ปิดฉากลง 
    
    บนสมดุลแห่งด้าวหนึ่งดาวเคราะห์ 
    คำ พอเหมาะ จึงเหมือนเงื่อนไขบ่ง 
    ต้องพึ่งพาเพื่อปันความมั่นคง 
    เชื่อมแวดวงชีวิตถูกทิศทาง 
    
    การเข้าใจธรรมชาติกลับขาดหาย 
    ทุกวุ่นวายเวียนวนคือคนสร้าง 
    ยิ่งแหกกรอบฝืนกฎกำหนดวาง 
    ยิ่งส่อลางโลกยับเห็นกับตา 
    
    ผลลัพธ์ที่กระทบระบบนิเวศน์ 
    ก่ออาเพศติดพันสุมปัญหา 
    ความเดือดร้อนย้อนกลับทับถมมา 
    จนดินฟ้าอากาศยากคาดเดา 
    
    เป็นพันธะหน้าที่แห่งชีวิต 
    มิใช่สิทธิ์เสรีที่โง่เขลา 
    อย่าให้เรื่องเลวร้ายรายรอบเรา 
    มีรากเหง้าจากผลตนเองทำ 
    
    
    
    เอามาฝากหนูเรน
    
    
  • แมงกุ๊ดจี่

    8 พฤศจิกายน 2547 12:43 น. - comment id 78868

    มาอ่าน  ตอนที่ 2  และพอจะเข้าใจ
    
    
    ^___^  
    
    
  • ผู้เฒ่า....โง่งม

    8 พฤศจิกายน 2547 22:14 น. - comment id 78888

    หัวใจคนลึกล้ำเกินกำหนด
    ยากหาบท-ใดสรุปเป็นรูปร่าง
    แผกความคิดต่างร่องเป็นช่องทาง
    ความแตกต่างย้ำเตือนไม่เหมือนกัน
    
    เดือนดาราพราวกระจ่างอยู่กลางฟ้า
    ต่างสายตาชื่นชมแผกรมย์ฝัน
    ลำดับเรื่องคิดตามความสำคัญ
    นภานั่น-แคบไปนิดคลุมจิตใจ
    
    จินตนา การฝันต่างสั้นยาว
    ทุกเรื่องราววันวารต่างขานไข
    ควรเป็นเพื่อนพี่น้องประคองไป
    จัดสรรให้ความรักสามัคคี
    
    สิ่งมีค่ายากจะได้ในชีวิต
    คือน้ำมิตรหว่างคนบนวิถี
    เราต่างเกิดร่วมโลกล้วนโชคดี
    ควรหรือมีรอยด่างเพราะต่างใจ..@
    
    แม้จะเป็นเพียงถนนแคบๆแต่เราจะให้เขาเดินโดยมั่นคง ปลอดภัย
    เมื่อถึงถนนกว้างใหญ่..เขาเดินด้วยความสง่า..เราจะส่งเขาด้วย สายตาที่เป็นสุข
    
    
    ตัวซน..ขยันเรียนนะ..มีเวลาว่างก็เขียนกลอน และอย่านอนดึกนัก..อย่าลืมสวดมนต์..
  • ผู้เฒ่า....โง่งม

    9 พฤศจิกายน 2547 12:41 น. - comment id 78903

    มาตอบขอบคุณ ผู้มาเยียน ซะดีๆตัวซน...
    สงสัยต้องหอบก้านมะยม ขึ้นเชียงใหม่ซะแล้ว..
    
    การจะเข้าใจคนอื่น ให้ได้ดี...คือการคิดว่าตัวเราเป็นเขา...มองเหตุให้กว้าง.และประมวลให้ได้ถึงผล..มองในแง่ดีก่อนตลอด..และหลบเลี่ยงความต่าง ในใจ....โตขี้นตัวซน จะได้ประโยชน์จากตรงนี้ ในการดำรงชีวิต...ไปล่ะ...
  • rain..

    9 พฤศจิกายน 2547 12:46 น. - comment id 78904

    ฮือ .. มัย..รู้ร่า ..  ว่าเรน แอบมา ..
    
               ..งัย ดีร่า ..  
       ..เรน..กลัว ..ไม้เรียว ..  มากด้วยดิคะ..
             เคยถูกมี้ ตี ..
        ร้องไห้ ...
               ขัง ..ตัวเอง ..
           ในตู้ .. ตั้ง ..สามนาที ..ด้วยดิคะ ...       
    
  • rain..

    9 พฤศจิกายน 2547 12:50 น. - comment id 78905

    เจ้าชายคะ...
              ..เจ้าหญิง.. คาเรน ..กำลังจะถูกตี..
         ช่วยเจ้าหญิงที .. อยากร้องไห้..
            ไม้เรียว ..เก็บซ่อนให้ไกล..
      ขอ..เจ้าหญิงหลบภัย .. อยู่ใกล้ ..  เจ้าชาย ..
    
            ..เรน ..ขอบคุณ เจ้าชายวิจิตร.. นะคะ
  • rain..

    9 พฤศจิกายน 2547 12:52 น. - comment id 78906

    พี่มณีคะ..
                  ..เรน ..ขอบคุณ ..ในความรู้สึกดีๆ..
      ที่ให้เรน ..นะคะ...
    
  • rain..

    9 พฤศจิกายน 2547 12:53 น. - comment id 78907

    พี่แจมคะ..
                 ..เรน.. ดีใจ ..พี่แจม..ไม่ลืม..
      ยัยเด็ก..  กาละแมกวน ..
           นางเอก... ของพี่แจม .. 
    
             เรน .. คิดถึง ..  นะคะ..
  • rain..

    9 พฤศจิกายน 2547 13:01 น. - comment id 78908

    คุณลุงกำนันคะ..
           ..แบบเรน ..  กำลังเกาหัวฟู ..นะดิ..
      ก็ ..บทตอบ กลอน ..ของคุณลุงกำนัน ..
            ..  เรน ..กำลัง ..  หัดเขียน ..
      ก็เล้ยย .. มาขอบคุณ ..  พี่ๆ ..เค้าช้า ..
           เรน ..ถูกดุ ..  อีกแล้วดิคะ..
       เรน ..  ต้องขอโทษ .. คุณลุงกำนัน ..ที่ตอบช้า..
         
          ก็ เรน ..  อยากตอบเป็นกลอน ..นะดิคะ..
      แต่ เรน..  หัวไม่ดี ..  ช้ามากเล้ยคะ..
            ..แป๊ปเดี๋ยว ..  เรนมั่นใจ..
      เรน .. ต้องทำได้ ...
          ..เรน ..ขอบคุณ ..คุณลุงกำนันมากๆ.นะคะ
     ที่ กรุณาเรน...
          
       เรน ถามนิ๊ดนึง ..ได้เปล่าร่า..
          คุณลุงกำนัน ..รู้จัก เรน..  เปล่าคะ..
    
    
  • rain..

    9 พฤศจิกายน 2547 18:19 น. - comment id 78909

    แมงกุ๊ดจี่คะ..
              กี้ ตอนบ่ายสามโมง .. เรนปิ๊กมาแฮม..
       ..แต่เรนคลิ้ก .. เข้ามา ไม่ได้นะคะ...
            เรน .. ขอโทษ ..  ที่มา ตอบช้า ..
      เรน ..  ขอบคุณ .. นะคะ..
  • rain..

    9 พฤศจิกายน 2547 18:26 น. - comment id 78910

    คุณลุงคะ..
    
           เรน..อยากให้ ..  คุณลุงมาบ้านเรน.จัง.. 
      
       เรนขอร้อง ..ห้ามเอา..  ไม้มะยม ..มาด้วย...
          ม่ายง้าน น .. 
      เรน..  มีฟ้อง ... พี่ชาย ..เรน นะคะ..
           พี่ตัวโต .. คุ้มครองเรน ได้ด้วยแระ..
    
               เรน ..ม่ายกลัวร้อ ก .. 
      ถ้าการที่เรน ..ถูกตี ..
            คุณลุง ..  มีเหตุผล ..  ที่เรน  ..ยอมรับ..
       เรน ..พูดจริง.. นะคะ ..
                แต่ เรน..  ก็รู้ ..  คุณลุง ..  ไม่ใช่ คนใจร้าย..
       เรน..  มั่นใจ ..  ด้วยดิ..
  rain..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน