เรื่องสั้นยาว รอยวัน ตอนที่ 7 จบตอน

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

OOOO
	แม่ชอบน้อง ๆ นิสิตใช่ไหมครับ  ไข่เขียดถามแม่ในวันต่อ ๆ มา
	ชอบจ้ะ   และแม่ก็รู้ว่าเอ็งนึกนิยมเขา
	แม่เก่งล่ะ     แต่ผมคงนิยมในใจ เงียบๆ  ผมมีผู้หญิงที่ยิ่งกว่าชอบแล้ว
	รอยวันใช่ไหม คนถามยังทอหูกด้วยจังหวะสม่ำเสมอ ถ้าใช่บางทีเอ็งต้องรู้จักทำใจ
	ทำไมล่ะแม่
	รักแท้แพ้ใกล้ชิด  เอ็งก็เคยได้ยินใช่ไหม
	ข้อนั้นผมทำเป็นครับ  แต่แม่คงไม่ขัดใช่ไหมถ้าผมจะห่างแม่ไปซักปีสองปี  ผมอยากไปหาประสบการณ์ชีวิตอีกสักช่วง 
	เอ็งจะไปทำงานที่ภาคกลางใช่ไหม   พ่อเอ็งว่าไงล่ะ  แม่ช้าลง แล้วหันมาจ้อง
	พ่ออนุญาตครับ
	แม่ไม่ห้ามหรอก  ลูกผู้ชายก็อย่างนี้  ดิ้นรนไปข้างหน้าเรื่อย    แม่ทำใจตั้งแต่วันเอ็งเกิดแล้ว  เขียนจดหมายมาหาแม่บ่อยๆก็แล้วกัน
		
	ไข่เขียดได้งานผู้ประสานงานสนามตามที่เคยคุยกันไว้กับหน่วยงานของรอยวัน     
	ตอนแรกองค์กรกะจะให้เอ็งไปทำงานกับรอย แต่ทางนี้มีคนลาออก เอ็งเลยต้องเข้าทำแทน  หมู่บ้านซับสมบูรณ์เอ็งเคยไปแล้วใช่ไหม
	เคยไปกับรอยช่วงฝึกงานครับ
	ดีแล้ว  งั้นเอ็งลุยได้เลยศึกษาชุมชนต่อ ได้ข้อมูลแล้วคุยกันกลางเดือน   งานเป็นทีมไม่มีอะไรต้องหนักใจ  หรือถ้ามีอะไรขัดข้องคุยกับพี่และพรรคพวกได้ตลอด  เจอไอ้รอยหรือยังล่ะ
	ยังครับ   แต่เห็นเธอว่าจะมาแวะไพศาลีเสาร์นี้
	รอยมีข้อมูลทางนี้เยอะ   เอ็งคงได้เปรียบล่ะ แถมมีแรงส่งอีกด้วย  ฮ่า ๆ  รีบแต่งกันไว ๆ ก็ดี  พี่จะได้สบายใจว่าไม่มีใครหนีไปไหนอีก
	อย่าเพิ่งด่วนคาดหวังอะไรนะครับ
	เออ    พี่ตัวโตรับคำแกมหัวเราะแล้วก็ละเพื่อจะเข้าหมู่บ้านที่แกประสานงาน อยู่    ไข่เขียดเองก็ผละจากสำนักงานอำเภอเพื่อจะเข้าหมู่บ้านเริ่มงานของตนทันทีเหมือนกัน
	ทฤษฎีกับงานเดินทางมาพบกันทุกครั้งที่ลงมือทำสิ่งใด ๆ   ไม่มีหลักคิด  งานก็คงไปแบบสะเปะสะปะ  ไข่เขียดเห็นค่าของการศึกษาชัดเจนแล้ว   และแจ้งแก่ใจด้วยว่าทำไมพ่อจึงได้คล่องแคล่วนักในการคิดและทำ  รวมทั้งในการพบปะคบหาใครต่อใคร     -ใช่แล้วส่วนหนึ่งพ่อผ่านความโชคโชนในการใช้ชีวิตนั่นเอง
	ไข่เขียดเข้าหาผู้นำที่ได้รู้จักตั้งแต่คราวมาฝึกงาน  เมื่อแนะนำตัวกันแล้วก็สนิทใจได้ไม่ยาก  การศึกษาชุมชนที่สะดวกที่สุดคือการใช้ชีวิตกับเขา   ทำงานช่วย   ออกแรงช่วย  พูดคุยซักถาม  ลุยไหนลุยกัน     ปัญหาของเขาคือสิ่งที่คนทำงานสนามต้องรู้ชัด   เพื่อจะช่วยกันหาทางออกให้ได้   พลังของความร่วมมือจากความรู้ความเข้าใจตนเองของชุมชนนั้นได้ทำให้เกิดการพึ่งตนเองได้มาเกือบทุกที่ที่มีงานด้านพัฒนาชุมชน    และผู้นำที่ผ่านกระบวนการเช่นนี้มากับผู้ประสานงานสนามล้วนเป็นผู้นำหัวก้าวหน้าในการพัฒนาชุมชนของตนทั้งนั้น    แน่นอนองค์กรเอกชนพัฒนาชนบทก็ต้องถึงเวลาจากลาเมื่อชุมชนแกร่งด้วยตนเองเช่นนั้น  - เก็บจากถ้อยคำของพี่อ้วนเกือบทั้งหมด
	งานเลี้ยงเล็กๆ ต้อนรับไข่เขียดจัดในสำนักงานสนามขององค์กรในเย็นวันเสาร์   รอยวัน  นุช  และเพื่อนอีกหลายคนมาร่วมต้อนรับสมาชิกใหม่อย่างน่าอบอุ่นใจ
	พวกเอ็งจะพักค้างที่สำนักงานนี่เลยใช่ไหมพี่อ้วนหันไปถามรอยกับนุช แน่ใจนะว่าไม่กลัวผี คำถามนั้นแกมความขัน  คนจะตอบยังไม่ตอบ  แต่หันมาทางไข่เขียด  ทว่าไม่เห็นแววไหวหวั่น
งานเลี้ยงคงใกล้โรยแล้ว  เข็มสั้นนาฬิกาติดผนังของสำนักงานชี้ที่ระหว่างเลข 12 กับเลข 1
	
	ผม ยังไม่ได้บ้านเช่าครับ  ยังพักอยู่นี่   ห้องข้างบนยังว่างอีกสองนะครับ เลือกพักได้ตามใจ
	เมื่องานเลี้ยงโรยไปแล้ว สำนักงานสนามก็มีเพียงไข่เขียด  รอยวัน และนุชเท่านั้นอยู่เฝ้า   บ้านชาวบ้านรอบสำนักงานสงัดเงียบไปตั้งแต่ 5 ทุ่ม  หญิงสาวทั้งคู่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วหากยังไม่ขึ้นนอน นุชมานั่งที่โซฟาร์ก่อน  รอยยังเตรียมกาแฟสำหรับ 3 คน
	ไข่เขียดเปิดเพลงเพื่อชีวิตจากเครื่องเล่นเทปบนโต๊ะทำงานได้ยินเบา ๆ    เพลงอันอุดมด้วยกำลังใจกล่อมมิตรภาพกับความรักไปพร้อมกัน
	นุชอยากพูดอีกว่าดีใจมากๆ ที่ไข่กลับมา
	ผมก็ตื่นเต้นดีใจครับคุณนุช  เหมือนกลับมาพบเพื่อนเก่า
	ไข่ต้องทำสัญญาทำงาน 2  ปีใช่ไหม
	ครับผม วันจันทร์ผมต้องเข้าไปสำนักงานใหญ่เรื่องนั้นแหละ
	รอยยังไม่บอกไข่เขียดใช่ไหมว่าเธอต้องไปฟิลิปปินส์ เดือนหน้า
	ยังไม่ได้คุยอะไรกันเลยครับ
	กาแฟเสร็จแล้วค่ะ รสกลางๆนะคะ
	ขอบคุณครับ  ไข่รับถ้วยกาแฟจากรอย ต่อจากนุช  คนชงกาแฟมานั่งลงข้างเพื่อนสาวของเธอ
	คุยอะไรกันอยู่หรือคะ
	อ๋อก็เรื่องที่รอยจะไปทำงานที่ฟิลิปปินส์  เห็นว่าเธอกับไข่ยังไม่ได้คุยกันนี่
	จ้ะ..คงคุยวันนี้ล่ะ
	ไปฟิลิปปินส์หรือครับรอย
	ค่ะ ผู้อำนวยการสำนักงานใหญ่ให้รอยกับทีมงานไปเตรียมเปิดพื้นที่ทำงานที่โน่นเอาไว้   คงเป็นซัก 5 ถึง 6 เดือนก็กลับ
	นึกว่ารอยจะหนีผมไปเสียแล้ว
	ไม่หนีหรอกค่ะ   คือรอยเขียนใบสมัครไว้นานแล้วนึกว่าสำนักงานใหญ่ในต่างประเทศเขาจะยกเลิกโครงการไปแล้ว  นี่จู่ ๆ ก็เรียกตัวไปรับการอบรม  รอยกะว่าหลังจากนี้ก็จะไม่ไปไหนไกลๆอีก   ไข่ไม่ว่ารอยนะคะ   ที่พอไข่เขียดมารอยวันก็จะไป
	ผมเข้าใจครับรอย   ขอเอาใจช่วยด้วยให้งานลุล่วง ด้วยดี   ผมเลือกที่จะมาหาประสบการณ์ชีวิตแล้วยังไงผมก็พร้อมรับและลุย
	รอยสบายใจขึ้นล่ะ  รู้ไหมรอยห่วงความรู้สึกของไข่มากนะคะ
	นี่เป็นสิ่งที่ผมอยากพูดว่าผมปลื้มใจที่หัวใจของผมมีความหมายต่อใครบ้างซักคน  อืมคุณนุชท่าทางจะง่วงมากแล้ว  ถ้าไม่ขึ้นนอนข้างบนผมเอาหมอนกับผ้าห่มลงมาให้นะครับ  นอนที่โซฟาข้างล่างนี่ก็ได้   รอยด้วยไหมครับ
	ดีเหมือนกันค่ะ  แต่เดี๋ยวรอยช่วยด้วยค่ะ
	ทั้งรอยและไข่เขียดช่วยกันหอบหมอน ผ้าปูที่นอนและผ้าห่มจากห้องนอนข้างบนลงมาเตรียมที่นอนให้เพื่อน  แล้วนุชก็หลับโดยง่ายดาย  ข้างๆกันนั้นเอง
	ส่วนเพื่อนเก่ายังคุยกันต่อ
	ไข่คะเรื่องมันเป็นอย่างนี้นะคะ  คือคนอื่น ๆ ยังคงไม่ได้พูดคุยกันให้ชัดว่าสำนักงานประเทศไทยทั้งหมดจะปิดตัวลงภายในไม่เกิน 3 ปีนี้  องค์กรใหญ่ในอเมริกาจะเปิดพื้นที่ในฟิลิปปินส์แทน
	แล้วทำไมเขาเรียกตัวผมมาทำงานทั้งที่กำลังจะปิดพื้นที่ทำงานลงล่ะรอย
	มีคนเก่าลาออกไปทำธุรกิจค่ะ  และงานหลายอย่างยังต้องมีการดำเนินการต่อ องค์กรเลยเรียกตัวคุณมา  เพราะเห็นว่าอย่างน้อยคุณก็เคยรู้จักพื้นที่แถบนี้
	แล้วพี่อ้วนรู้เรื่องนี้ไหมรอย
	รู้ค่ะ เพราะเพิ่งคุยกับผู้อำนวยการเมื่อไม่นานนี้เอง
	ถ้าเตรียมปิดพื้นที่ทำงาน ก็แสดงว่าเราไม่จำเป็นต้องเริ่มงานใหม่ก็ได้
	ก็คงอย่างนั้นมั้งคะ นอกจากทีมงานเห็นว่ามีสิ่งที่ต้องเริ่มจริงๆ
	ผมคิดว่าชาวบ้านและผู้นำชาวบ้านในพื้นที่ที่เราประสานงานอยู่มีความสามารถสูงและคล่องตัวในการประสานงานกับแหล่งทุนได้เอง  และพี่อ้วนก็ว่าการรวมตัวขององค์กรชาวบ้านนั้นค่อนข้างเข้มแข็งแล้ว
	ค่ะ  หลายฝ่ายก็วิเคราะห์ออกทางบวกอย่างนั้น
	งั้นผมก็เป็นเหมือนส่วนเกินไปแล้วมั้งครับรอย
	ไม่นะคะ   อย่างที่พูดล่ะว่ายังมีงานที่ต้องสานต่ออีกอย่างน้อยปีเกือบสองปี   อันนี้ต้องขอแรงไข่เขียดล่ะ
	รอยพูดอย่างนั้นผมค่อยรู้สึกดีขึ้นหน่อย
	เข็มสั้นของนาฬิกาติดผนังผ่านเลข 1 ไปนานแล้ว  ไข่เขียดขอให้หญิงสาวพักผ่อน ที่โซฟายาวใกล้กันกับนุช  ส่วนนายไข่เขียด เอาเสื่อมาปูรองด้วยผ้าปูที่นอนเขาเอนหลังพิงฝาอยู่อารักขาคนสำคัญของเขาอยู่ทั้งคืน				
comments powered by Disqus
  • รหัสสมาชิก 15403 หมี

    6 พฤศจิกายน 2547 19:32 น. - comment id 78769

    เมื่อไหร่จะเขียนตอนต่อไปค่ะ รออ่านเรื่องของพี่ทุกวันเลยค่ะ เขียนต่อเร็วๆ นะค่ะ
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    6 พฤศจิกายน 2547 20:03 น. - comment id 78771

    สวัสดีครับผม
    ขอบคุณมาก
    ผมจะโพสต์โดยไวครับ
  • violetsnow

    6 พฤศจิกายน 2547 20:28 น. - comment id 78772

    รออ่านมาตั้งเป็นนานสองนาน แต่ลงสั้นนิดเดียว แบบนี้ต้องมีงอน  ตอนนี้ราบรื่นอีกแล้วนะคะ ทะเลสงบก่อนจะมีพายุหรือเปล่าคะเนี่ย ขอตอนต่อไปเร็ว ๆ นะคะ ถ้าให้ได้จะเลิกงอนคะ
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    7 พฤศจิกายน 2547 06:05 น. - comment id 78789

    เมื่อรู้ว่าผมมีมิตรที่เหนียวแน่นเช่นนี้
    ผมคงต้องใส่ใจมิตรมากขึ้นอีก
    ขอบคุณมิตรครับ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    7 พฤศจิกายน 2547 18:31 น. - comment id 78823

    ดาวร้ายมาแล้วครับ..!!!
    
    มาเอาไปเข้าฉากเลย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน