เหลือไว้แค่นี้.........

~LiLiTh

ลมพัดจากภายนอกทำให้หญิงสาวหนาวจับใจ นาฬิการ้องบอกเวลาตี 2 สองของเช้าวันใหม่ เธอเป็นแค่นักเรียนมัธยมต้น ที่จริงแล้วนี่เป็นปีแรกของการเป็นนักเรียนมัธยม ผลการเรียนที่อยู่ในเกณฑ์ดีมาตลอด ทำให้เธอได้ก้าวสู่โรงเรียนเอกชนชื่อดังของจังหวัด แต่การเรียนเก่งไม่ใช่ว่าจะทำให้ความเหงาบรรเทาลงได้เลย   การอยู่คนเดียวทำให้เธอค้นพบว่าสามารถสร้างบทสนทนากับอากศได้เป็นวรรคๆ สิ่งนี้ไม่ใช่สิ่งใหม่สำหรับเธอเลย สำหรับเธอแล้วการอยู่คนเดียวเป็นสิ่งที่ต้อง ชิน การเป็นจิ๊กซอว์ชิ้นหนึ่งที่ไม่เข้ากับรูปภาพใดๆ ย้ายเธอจากหลายๆโรงเรียน ทั้งให้ประเทศไทยและต่างประเทศ แต่ความรู้สึกของการเป็นส่วนเกินก็ยังอยู่กับเธอตลอดเวลา ความเป็นเพื่อนที่หลายๆคนหยิบยื่นให้ อาจช่วยเธอเวลาเหงา แต่หลังจากก้าวเข้าสู่โรงเรียนใหม่แห่งนี้แล้วเพื่อนที่สัญญาว่าจะรักกันตลอดกาลเริ่มเลือนลาง อาจจะเพราะความห่างเหินและภาระหน้าที่ ที่ต่างกัน เสียงโทรศัพท์ทำให้หญิงสาวตื่นจากห้วงความคิด  ผิงเหรอ เสียงอันคุ้นเคยดังมาตามสาย ปิงนะ ผิงนอนยังอ่ะ ยังเลยแต่กำลังจะนอนแล้ว อย่าอ่านหนังสือดึกเกินหล่ะ เสียงนั้นแฝงไปด้วยคามห่วงใย อืม ปิงด้วย งั้นปิงไม่กวนแล้วนะ ผิงไปนอนไป บทสนทนาจบลงเพียงแค่นี้ ตั้งแต่พบกับเขาคนนี้ ก็เริ่มมีเหตุผลให้เธอยิ้ม โลกที่เคยเงียบเหงาเริ่มสดใสขึ้น แต่ก็แปลกนี่เป็นครั้งที่สองที่ปิงยกโทรศัพท์โทรหาผิงหลังจากรู้จักกันประมาณ 3 เดือน ส่วนใหญ่แล้วเธอจะเป็นผู้โทรไปหาเขา จนถือเป็นกิจวัตรประจำวันแล้ว ทั้งสองพบกันใน internet และจากการสนทนาผ่าน chatroom  ก้อพัฒนามาเป็นการโทรศัพท์ เช่นเดียวกับความรู้สึก จากเพื่อนก้อเปลี่ยนเป็นคนพิเศษ สำหรับหญิงสาว ทุกๆอย่างเหมือนโลกแห่งความฝัน ผิงไม่เคยคิดเลยว่าความรักของเธอจะไม่สมหวัง เพราะปิงช่างดีไปหมด แต่มันก็แค่ความรักในอินเตอร์เนท ความห่างไกลทำให้ทั้งสองคงไม่ได้พบกัน ทั้งๆที่ผิงอยากเจอปิงจนจะขาดใจ
           วันรุ่งขึ้นแม้จะเป็นวันเสาร์แต่หญิงสาวก็รีบตื่นมาอ่านหนังสือ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นโชว์เบอร์ไม่คุ้นตา 053 เชียงใหม่ อาจจะเป็นปิง หญิงสาวคิด เมื่อคืนเธอคุยกับปิงใช่ไหม เสียงนั้นฟังไม่คุ้นหูเลยหรือว่าจะเป็นเค้า เค้าคนนั้นที่ปิงชอบพูดถึงบ่อยๆ ตลอดเวลามานี้เธอคิดว่าปิงแค่ลองใจเธอเล่นๆ เธอคิดว่าเค้าคงไม่มีตัวตน เอ้านี่อึ้งไปเลยเหรอ เปล่าค่ะไม่ทราบว่าใครพูดค่ะ เสียงหญิงสาวเริ่มสั่นนิดๆ พร้อมน้ำตาที่ไหลลงมาอย่างไม่รู้ตัว พี่ชื่อหลิน เป็นแฟนปิง แล้วเธอหล่ะเป็นอะไรกับเขา หญิงสาวเริ่มไม่แน่ใจสถานะของตนเองสำหรับเขา คำที่เคยบอกว่ารัก คำพูดเหล่านั้นคืออะไร ? เป็นเพื่อนค่ะ เพื่อที่ไหน ในเนทค่ะ เสียงนั้นดูเหมือนจะเงียบไปสักพัก เรียนไหน   อายุเท่าไหร่ ผิงเรียนภูเก็ตค่ะ ม.1 ม.1เองเหรอ มันไม่ดีรู้ไหมให้เบอร์ผู้ชายในเนทอ่า ขนาดพี่เล่นตั้งแต่ป.5 ยังไม่เคยให้เบอร์ใครเลย  ค่ะ เหมือนกับว่าหญิงสาวจะพูดได้แค่นี้ ความคิดของเธอเหม่อลอยไปไกลแสนไกล แล้วทำไมต้องคุยกับปิงพ่อแม่มีไม่รู้จักคุยด้วย เรื่องบางเรื่องก็คุยกับพ่อแม่ไม่ได้นี่ค่ะ เอ้าแล้วเพื่อนคนอื่นอ่ะ ผิงไม่มีเพื่อนคนอื่นหรอกค่ะ มีแค่ปิงคนเดียว อย่าโทรไปหาเค้าอีกนะ พี่หวงอ่ะ เธออยากรให้บทสนทนารีบๆจบลง คำพูดแต่ละคำช่างบาดใจหญิงสาว งั้นแค่นี้นะค่ะ แม้ว่าบทสนทนาจะจบไปแล้วแต่หญิงสาวยังนั่งอยู่ในอิริยาบถเดิม  ทุกๆคำพูดยังดังก้องอยู่ในโสคประสาท เหมือนเครื่องเทปที่เปิดซ้ำแล้ว ซ้ำอีก เธอไม่เคยคิดว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้น แต่มันก็เกิดไปแล้ว มันคงจบลงเพียงแค่นี้ คามสัมพันธ์อันเลือน ลาง เธอไม่รู้ว่าความเข้าแข็งหายไปไหนหมด นึกสมเพชตัวเอง เธอคงเป็นเพียงหมากตัวหนึ่ง  ในเกมรักของพวกเขา เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง ผิง ปิงขอโทษนะ อืม เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม ทุกๆความคิดอยากให้เป็นเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกเธอก็บอกว่าถ้าเป็นเหมือนเดิมเธอก็คงต้องเจ็บอีก ไม่ปิง ผิงเสียใจ แต่เรายังเป็น นึกกระดากใจสินะ ที่เคยบอกรักกัน เคยขอเป็นแฟน หญิงสาวจบประโยคว่า คนรู้จัก เป็นคนรู้จักก็พอ ลาก่อนนะ เธอคงต้องทำใจเพื่อลืมเขา ทุกๆนาทีหลังจากนั้นถูกใช้ไปกับการอ่านหนังสือ แต่ก็ดูเหมือนกับว่าจะเอาเขาออกจากความคิดไม่ได้
          วันสุดท้ายของการสอบ เธอใช้เวลาในตอนเย็นเพื่อเข้าไปในอินเตอร์เนท เป็นเหมือนสิ่งที่ควรทำ แต่เมื่อไม่มีเขาเอก็ไม่รู้ว่าจะคุยกับใคร ความอ้างว้างกลับมาเยือนอีกครั้งในหัวใจของหญิงสาว คงไม่มีเหตุผลที่จะ onlineต่อไปแล้ว หญิงสาวมองหยดน้ำตาที่ไหลลงมาอย่างไม่รู้ตัว เธอต้องลืมเขาให้ได้ เธอคิดว่าเขาคงโกรธเธอมาก เหมือนกับที่เธอโกรธเค้าที่โกหกเอ เขาคงไม่อยากรู้จักเธอแล้ว อยู่ดีๆเค้าก็มาทักเธอ
Ping says:เปนงัยบ้าง
Ping says:สบายดีป่ะ
Phing ว่าชื่อหลินอัปมงคล says:ยังไม่ตาย
Phing says:คุยกันดีๆก้อได้
Phing ว่าชื่อหลินอัปมงคล says:อืมๆ ปิงสบายดีนะ   ถ้าไม่ชอบชื่อเปลี่ยนก้อได้
Ping says:ก้อดีคับ ผิงสบายดีป่ะ
Ping says:อืมคับ  ขอบคุณคับ
waiting 4 u  says:สบายดีมากๆ
Ping says:ปิงขอโทษนะ ขอโทษที่ปิดบัง
waiting 4 u says:อย่าพูดถึงมันอีกได้ไหม
Ping says:ได้ ปิงว่าเก่งจะเลิกแบบนี้แล้ว   แบบที่เป็นอยู่ นิสัยเจ้าชู้
waiting 4 u says:เลิกก้อดี จะได้ไม่ต้องทำใครน้ำตาไหลอีก
Ping says:จะไม่มีแฟนแล้ว อยู่คนเดียวดีกว่า
waiting 4 u  says:คิดได้ก้อดี
Ping says:ผิง ปิงมีเรื่องอยากจะพูดด้วย
waiting 4 u says:เรื่องอาราย
Ping says:วันนั้นผิงส่งข้อความมาช่ายป่ะ
waiting 4 u says:ข้อความอันไหน มันเยอะมาก
Ping says:ไอ้อันที่ว่า ฉันยังเหมือนเมื่อวันวานอ่ะ
waiting 4 u says:เหอๆ เออ ไม่ใช่มั้ง
Ping says: ไม่รู้ว่าผิงจะกลับมาได้หรือเปล่า
waiting 4 u says:ผิงก้อไม่รู้เหมือนกันแล้วปิงอยากให้ผิงเหมือนเดิมไหม
Ping says:อยาก
waiting 4 u says:ผิงจะแน่ใจได้ยังไง ผิงจะเชื่อได้ยังไง
Ping says:อืม ผิงจะให้เราพิสูจน์แบบไหนล่ะ
waiting 4 u  says:แล้วปิงสามารถพิสูจน์แบบไหนล่ะ ว่าไม่มีหลินอีกแล้ว
Ping says:อืม ผิงจะให้ทำงัยล่ะ
waiting 4 u says:ให้เราคุยกับหลิน
Ping says:อืม เราขอเวลาก่อนได้ไหม ผิงรอเราได้ไหม
waiting 4 u says:ไม่รู้สิ จะเลิกกับเขาเหรอ คงได้มั้ง
หลังจากนั้นเธอก็กลับไปคุยกับเขาอีก ทั้งๆที่รู้ว่าเขายังคบกับหลินอยู่ และเธอก็ไม่ชอบเลยที่เป็นแบบนี้ เป็นตัวสำรอง แม้เขาจะสัญญาว่าจะบอกเลิกแต่ดูเหมือนว่าเขาทำใจไม่ได้ หลายครั้งที่เขาบอกรักเธอ แต่คำพูดของเขาช่างขัดกับสถานะของเขาเหลือเกิน เธออยากจะเชื่อคำพุดเหล่านั้นมาก แต่หลังจากที่ผ่านมามันน่าเชื่อมากเลยเหรอ? การถูกเอาเปรียบไม่ใช่นิสัยของเธอ มันเป็นสิ่งที่เธอทนไม่ได้ การเป็นที่สองไม่ใช่สิ่งที่เธอเคยชิน  แล้วตกลงเขาจะเอาเปรียบเธอตลอดไปไหม? เมื่อไหร่เขาจะเลิกกับหลินหล่ะ? เขารักเธออย่างที่พูดจิงเหรอ? หรือมันเป็นแค่อุบายในการหาคนระบาย?   ถ้าอยู่บนคำถามที่ไม่สามารถหาคำตอบได้เธอคงทนไม่ได้  แม้จะรักเขามากก้อตาม
                 ปิงรู้ไหมผิงรักปิงมากแค่ไหน มากๆๆๆ จนผิงเองก็ไม่รู้ว่ามากเท่าไหร่ ผิงมีความสุขมากนะเวลาคุยกับปิง แต่ถ้ามันเป็นแบบนี้ต่อไปผิงคงทนไม่ได้ ถ้าเป็นฝรั่งเค้าคงพุดว่า its not working out! ผิงก็เชื่อย่างนั้น ผิงอยากอยู่กับปิงมาก แต่เราอยู่ไกลกันเหลือเกิน และความห่างไกลนี้ทำให้ผิงไม่ค่อยแน่ใจ ถ้าเรายังเป็นแบบนี้ผิงคงจะเจ็บปวด แม้ว่าเลิกกันอาจจะทำให้ปิงเสียใจและผิงยิ่งเสียใจก็ตาม แต่คงไม่นานกว่าปิงจะลืมผิงได้ ผิงอยากให้ปิงหาคนใหม่ที่ดีกว่าผิง ผิงสร้างความเจ็บปวดให้ปิงมากพอแล้ว อยากให้ปิงลืมผิงเหมือนที่ผิงจะลืมปิง แต่ความรู้สึกดีๆ จะเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำผิงตลอดไป แล้วสักวันหนึ่งเราคงได้เจอกัน ผิงคงได้เห็นผู้ที่เป็น first loveของผิง 
                    ขอให้สักวันหนึ่งปิงคงเข้าใจนะ ว่าไม่ใช่ปิงคนเดียวที่จะสามารถเดินจากไปได้