เศษเสี้ยวเวลาที่ร่วงโรยอย่างช้าๆ..ค่อยๆเดินห่างจากตัวฉัน..ทีละนิด ฉันมองผ่านความเป็นไปที่เกิดขึ้น ด้วยสามัญสำนึกที่ว่า "สายน้ำไม่ไหลย้อนกลับ" เฉกเช่น "เวลา" ฉันใช้เวลาที่มีอยู่..แบ่งปันความรูสึก "ดีดี" ให้กับหญิงชรา (ยาย) เพียงเธอ ได้ยิ้ม ได้หัวเราะ ฉันคน นี้ก็สุดแสนจะ สุขใจ
31 ตุลาคม 2547 10:25 น. - comment id 78576
เวลา.... นำพาสิ่งสุขหรือทุกข์ได้ อยู่ที่เราจะสรรหาจะคว้าไขว่ ให้สิ่งใดอยู่ที่ใจเราเลือกเอง... อืมม....คุณยายของพี่กี้เสียไปนานแล้วจ้า... แต่พี่กี้ยังระลึกถึงท่านเสมอ... เพราะท่านเลี้ยงพี่กี้มาน่ะค่ะ... อ่านงานน้องรันแล้ว...ทำให้พี่กี้คิดถึงคุณยายค่ะ...
31 ตุลาคม 2547 15:38 น. - comment id 78586
ยายเรายังไม่เสีย แต่ก็อยู่ห่างกัน เป็นหญิงชราที่ขี้บ่น..แต่พอห่างมา ก็คิดถึงเสียงบ่นท่านเหมือนกัน