.. ใกล้ถึงวันที่เราจะเจอกันแล้ว ..(อานนี้ๆ จ๊ะ)

^^_PAN_^^

อยากเจอนายก็จิง .. แต่เราก็ไม่เข้าใจหัวใจตัวเองเลย ทั้งๆที่นายทำเราเจ็บขนาดนี้ ต้องร้องห่มร้องไห้ทุกวัน คิดถึงวันเก่าๆ วันดีๆของเราสองคน ทั้งๆที่มันไม่มีทางจะกลับไปเป็นเหมือนเก่า หรือถ้าจะเป็นไปได้ ไม่นายก็เรา ก็ต้องเป็นฝ่ายมาขอคืนดีก่อน และแน่นอน คนคนนั้นต้องไม่ใช่เรา แต่นายก็ไม่มีท่าทีจะมาง้อเราเลยนี่!! 
ไหนบอกอยากจะคืนดีกับเราไง ไหนบอกอยากจะเป็นเพื่อนเหมือนเดิม ชีวิตนี้เราต้องถูกนายหลอกตลอดเลยรึไง ต้องรอนายข้างเดียวอย่างนี้ รึไง เปิดเทอมคราวนี้ เราอยากเจอนายก็จิง แต่อีกใจเราก็ไม่อยากเจอนายนะ .. ทำไมรู้ไหม เพราะเรายังไม่แน่ใจ ว่าเราคิดยังไงกับนายกันแน่ แค่ชอบ หรือ รัก หรือว่าตัดใจได้แล้ว แต่พักหลังนี้ เหมือนเรากำลังจะตัดใจได้นะ เพราะไม่ค่อยได้ร้องไห้ให้นายเลย ไม่ค่อยคิดถึงด้วย (แต่ก็ยังคิดถึงอยู่นี่นา) 
จะให้ทำไงดีละ พอไปร.ร เรา2คน ก็ชอบสบตากัน แล้วเราก็ต้องทำเหมือน ตัดใจจากนายได้แล้ว ต้องทำเป็นเชิด ทำเป็นไม่สน เหอะ!! ทั้งที่จริงอยากจะเดินไปคุยไปเล่นด้วย เหมือนเก่าด้วยซ้ำ เห้อ~~อยากให้นายมาอ่านจัง เพราะเราไม่มีทางพูดยังงี้กับนายก่อนแน่ๆ(แต่ที่จิงแล้ว ก็เพราะมั่นใจว่านายไม่มีทางได้มาอ่าน ถึงมาระบายนี่แหละ หึหึ) นายจะรู้ไหมเนี้ย ว่ามีคนรอให้นายมาขอโทษ รอให้นายมาขอคืนดีอยู่นี่ แค่นายพูดไม่กี่คำ เราก็ยอมกลับไปเป็นเหมือนเดิมแล้ว รู้ไหม ... มันลำบากใจมากรู้ม๊าย ที่ต้องคอยหลบหน้า ที่ต้องเจอกันทุกวันอย่างนี้ จะบ้าตายอยู่แร้ว!! แล้วอีกอย่าง ตอนนี้น่ะนะ  เรายังหาใครมาแทนที่นายไม่ได้ด้วย .. แล้วก็ไม่อยากจะหาเจอด้วย ใครจะคอยทำให้เรายิ้ม ทำให้เราหัวเราะ ทำให้เราสุขใจ ได้อย่างนายละ .. ไม่มีใครดีเท่านายหรอก
... คิดถึงนะ ...
รักใครรักแท้และรักจริง 
รักแล้วทิ้งมีบ้างเป็นบางหน 
แต่รักนี้ขอสาบานจากใจตน 
จะรักคนชื่อ....ตลอดไป