ยังคงคิดถึงและเป็นห่วง chapter i

Dolphin

คิดดีแล้วเหรอซี  พี่ชลจับไหล่ฉัน พร้อมกับทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ
ค่ะ ซีคิดมานานแล้วล่ะ ตลอดเวลาโป้เค้าไม่ได้มีซีคนเดียว ทุกครั้งที่เค้าพูด ซีขี้เกียจที่จะมาบวก ลบ คูณ หาญ เพราะซีไม่แน่ใจว่าตั้งไหนที่เค้าจะพูดจริง หรือไม่จริง พี่ชลรู้มั๊ยว่าเมื่อวานซีไปเจออะไร...ซีแวะไปหาเค้าที่บ้าน แต่ซีเจอเค้าอยู่กับผู้หญิง ในห้องนอน แถมยังเมามันสืกันจนไม่รู้ว่าซีเปิดปนะตูเข้ามาในห้องแล้ว แต่ที่ร้ายที่สุดนะ ผู้หญิงคนนั้นน่ะ เพื่อนซีเอง เพื่อนสนิทด้วย ซีไม่ทนแล้วล่ะพี่ ฉันบอกพร้อมกับเก็บรวบรวมข้าวของต่างๆที่เค้าให้ฉันมาทิ้งลงในลังกระดาษใบย่อม ที่แอบหยิบมาจากออฟฟิตด้วย
พี่ว่าลองให้โอกาสเค้าอีกสักครั้งไม่ดีเหรอ เผื่อว่าโป้เค้าอาจจะเหงา หรืออารมณ์มันพาไป อะไรประมาณนี้
ฉันรู้ว่าพี่ชลคงอยากจะปลอบฉัน แต่ก็คงหาคำพูดอะไรดีๆไม่ได้ในตอนนี้ อีกอย่างฉันรู้ว่าพี่ชลรู้เรื่องนี้มาก่อนหน้าฉันอีก แต่ไม่อยากเล่าให้ฟังเพราะกลัวว่าจะมีปัญหากัน
 โธ่พี่ ซีไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ โอเคที่ซีอาจจะกลัวการเริ่มต้นใหม่ แต่นั่นมันคงอีกนาน ส่วนตอนนี้ ซีไม่กลัวอะไรแล้วล่ะ ซีรู้นะว่าพี่ชลรู้เรื่องนี้มาก่อนซีอีก แต่ไม่บอก ซีไม่โกรธหรอก เพราะถ้าซีเป็นพี่ชลซีก็คงลำบากใจเหมือนกัน เพราะพี่เองก็รู้จักแล้วก็สนิททั้ง 3 คน ฉันบอกตามตรง
ฉันกับโป้คบกันมานาน ตั้งแต่ม.6 จนเรียนจบมหาวิทยาลัยและทำงาน เกือบ 10 ปี โป้ดีกับฉันมากและเสมอต้นเสมอปลายตลอด (หมายถึงเรื่องความรักที่มีให้ฉันนะ) แต่มาเมื่อ 3-4 เดือนก่อน ฉันมีโอกาสแนะนำโป้ให้รู้จักกับมิ้นท์ เพื่อนสนิทอีกคนที่บังเอิญมาทำงานที่เดียวกัน และการเปลี่ยนแปลงของโป้ก็เริ่มมีขึ้น เพราะตลอดเวลาโป้ไม่เคยโกหกฉันเลย ดังนั้น เมื่อเค้าเริ่มมีเรื่องที่จะปิดบัง ฉันจึงรู้ได้เองโดยไม่ยากนัก 
แหวนเงินเกลี้ยง ถูกโยนลงกล่องกระดาษเป็นชิ้นสุดท้าย ก่อนที่ฉันจะปิดฝาแล้วใช้อวัยวะชิ้นล่างสุดเขี่ยมันไปไว้ที่มุมในสุดของห้อง
โธ่พี่ชล มิ้นท์ไม่มีอะไรจริงๆนะ ก็แค่ไปดูหนังที่ห้องโป้ แล้วก็นั่งคุยกันเท่านั้นเอง ซีแหล่ะคิดมาก ซีเค้าชอบคิดอะไรไปเองตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แหมแล้วทีตัวเองไปไหนมาไหนกับคนอื่นน่ะ ไม่เห็นโป้เค้าจะว่าอะไรเลย มิ้นท์บอกพี่ชล
พี่ไม่ใช่เด็กแล้วนะมิ้นท์ ทำไมพี่จะดูเราไม่ออก แล้วที่ไปว่าซีน่ะ ไอ้คนอื่นของเราน่ะใคร
อะไร นี่พี่ชลอย่าบอกนะว่าไม่รู้เรื่องน่ะ ก็ผู้ชายที่ที่มาหาซีบ่อยๆไง พี่ บางทีก็ไปเที่ยวด้วยกันนะ อะไรนี่ซีเค้าไม่เล่าอะไรให้พี่ฟังเลยเหรอ
ก็เพราะเล่าอะไรๆให้ฟังน่ะสิ พี่ถึงได้รู้อะไรดีๆ พูดจบก็เดินหนีไปทันที 
โอ้โห วันนี้ แต่งหน้าซะเด่งเชียวนะ ทะเลาะกับใครมาอีกล่ะ เหมือนจะไมาจริงจังเท่าไหร่นักกับคำถาม หากแต่หางเสียงก็ยังแฝงไว้ซึ่งความห่วงใยที่รับรู้ได้โดยทันที รอยยิ้มบางๆบนใบหน้ากับมือใหญ่ที่ลูบผม ราวกับเจ้าของผมนั้นเป็นเด็กๆนั้น ทำให้รู้สึกอบอุ่นไม่น้อย
เบาๆก็ได้ ราตรีนี้ยังนาน น้อวเอ๊ย แก้วบางที่ใส่น้ำทีเหลืองอำพันกำจัดลงคอด้วยเวลาอันรวดเร็ว
ผมมองผู้หญิงตรงหน้า ไม่ต้องบอกหรือถามอะไร ก็พอจะเดาได้จากภาพลักษณ์ของเธอที่มองเห็น ผมรู้จักเธอได้ร่วม 3 ปีแล้ว บังเอิญก่อนหน้านี้ ผมกับเธอเคยทำงานอยู่ที่เดียวกันแล้วเธอก็ถูกย้ายให้ไปประจำสาขาที่เปิดใหม่ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ผมและเธอห่างกันเลย เรายังคลติดต่อกันอยู่เสมอ บางครั้งเธอก็จะแวะมาหาผมที่ทำงาน แต่บางครั้งมาก็จะเป็นฝ่ายแวะไปหาเธอที่ทำงานเอง หลายต่อหล่ยครั้งที่ผมได้รับความช่วยเหลือจากเธอ ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว อีกอย่างผมนับถือน้ำใจเธอมาก และกลัวใจเธอมากเช่นกัน ครั้งนึงผมเคยถูกดักทำร้ายจากคนข้างนอก เหตุเพราะเข้าใจผิด ก็ประมาณว่าทำผิดตัวว่างั้นเถอะ ท้ายสุดพอหัวหน้ารู้เรื่องกลับตัดสินพักงานผม 1 อาทิตย์ ข้อหาก่อเหตุทะเลาะวิวาท และพอเธอรู้เรื่องเท่านั้นแหล่ะ ไม่ถึง 5 นาที เธอมายืนชี้หน้าต่อว่าหัวหน้าของพวกเราเรียบร้อยแล้ว จนเรื่องถึงผู้จัดการใหญ่ และแน่นอน ทุกคนคิดว่าเธอต้องซวยแน่ๆ เพราะหัวหน้าเราดันเป็นผู้ชายสีม่วง และต้องไม่ยอมแน่ๆที่โดนต่อว่าแบบนั้น แต่สุดท้ายหัวหน้าก็ต้องยกเลิกคำสั่งพักงานผม เพราะผู้จัดการใหญ่ รับฟังและเข้าใจเรื่องทุกอย่างดี เขาออกเงินค่ารักษาพยาบาลให้ผม และยังบอกให้หัวหน้ามาขอโทษผมด้วยตัวเองด้วย และนั่นก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่เธอเต๊มใจและยินดีทันทีเมื่อผู้จัดการใหญ่ได้รับเลือกให้ไปประจำสาขาที่เปิดใหท่ และขอให้เธอไปเป็นเลขาส่วนตัวให้เขา
เพื่อนผมคนนี้เป็นโรคประหลาด เวลาดื่มน้ำเธอจะไม่ดื่มจากแก้วเหมือนคนทั่วไป แต่เธอจะต้องใช่หลอดทุกครั้ง แค่นี้มันไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกนะ ที่แปลกก็คือขนาดเหล้า เบียร์ เอาเป็นว่าจำพวกเครื่องดื่มทุกชนิด เธอจะต้องใช้หลอด ขนาดไปเที่ยวผับ เธอก็ขอหลอดจากบริกร หรือแม้แต่ร้านอาหารข้างทาง เธอยังอุตส่าห์พกหลอดใส่กระเป๋าไปด้วยเลย และหลอดที่เธอชอบมากคือหลอดทานตะวัน ก็ไอ้หลอดที่มันงอได้ เหมือนที่ใช้กันตามโรงแรม หรือร้านสะดวกซื้อนั่นแหล่ะ
นนท์ ซีเลิกกับโป้แล้วนะ เธอบอกผมในที่สุด
นึกแล้วเชียว
เลิกจริงๆนะ แบบว่าจบเลย ไม่มีต่อภาคสอง หรือรักรีเทริ์นเด็ดขาด คิดดูดิ่ เค้าไปมีอะไรกับมิ้นท์น่ะ ที่บ้านเขา ในห้องนอนเค้า แถมผ้าปูที่นอนผืนนั้นน่ะ ซีเป็นคนเลือกแล้วก็จ่ายเงินเองด้วยนะ....... และอีกหลายประโยคที่เธอพรรณนามห้ผมฟัง สุดท้ายเธอก็เงียบ ไม่ใช่อะไรหรอก เธอเมาได้ที่น่ะ เพราะปกติถ้าเธอเมา เธอจะไม่พูดอะไรเลย แถมออกจะงอแงหน่อยๆซะด้วยสิ 
นนท์ พรุ่งนี้วันหยุด ไปเที่ยวทะเลกันเถอะ เธอบอก 
บ้า อยู่ทะเลชวนไปเที่ยวทะเล ผมว่า แต่ก็ยังคอยผสมเหล้าให้เธออยู่ แต่ปริมาณลดลง 
ไม่ใช่ ไปทะเลอื่นน่ะ ไปชะอำ บางแสน พัทยา ทระยองที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่หัวหินน่ะ นะขับรถให้หน่อยสิ หรือจะแวะไปรับน้องเค้าด้วยก็ได้นะ สุดยอด เธอยังอุตส่าห์มีน้ำใจให้ผมชวนแฟนผมไปด้วยทั้งที่เธอและแฟนผมไม่ค่อยกินเส้นกันเท่าไหร่ 
ไม่เป็นไร ถึงชวนเค้าก็ไม่ไปหรอก จะไปเลยมั๊ยล่ะ ยังถามไม่จบเลย เธอคว้ากระเป๋ารอแล้ว 
แล้วผมกับเธอก็ขับรถไประยองกันเลย ตี 2