ตอนที่ 7 เธอ โกรธฉันหรือจินเซเอ่ยถามช้า ๆแต่ชัด แต่ไม่นานเขาก็ต้องแปลกใจและตะลึงเมื่อเยียร์ร่าห์โผกอดเขาพร้อมพูดว่า ไม่หรอก พร้อมบอกด้วยน้ำเสียงตื้นตันว่าขอบคุณที่ทำเพื่อฉันขนาดนี้ แล้วอยากบอกว่า ฉันดีใจมากที่มีจินเซอยู่ข้าง ๆอย่างนี้จินเซได้ยินอย่างนั้นก็ยิ้มออกมาพร้อมกอดตอบอย่างตื้นตันใจเป็นที่สุด หลังจากวันนั้นเยียร์ร่าห์ ก็รู้ว่าชิเน่ไม่ได้มาเรียนหลายวันเธอจึงไปเยี่ยม ฉันเห็นเธอไม่ไปเรียนหลายวัน เธอไม่สบายมากหรือเปล่าชิเน่หากเยียร์ร่าห์สังเกตจะพบว่าแม่ของชิเน่เลี่ยงไปอีกทางเพราะชิเน่ของร้องไม่อยากให้แม่แสดงอารมณ์จนเพื่อนของเธอรู้ว่าเธอเป็นอะไร อือ แต่ดีขึ้นแล้วชิเน่พยายามทำเสียงให้เป็นปกติ พร้อมยิ้มให้เพื่อนอย่างต้องการให้รู้ว่าเธอแข็งแรง อีกไม่กี่วันแล้วซิ ก็จะถึงวันประกวดชิเน่รีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนา อือเยียร์ร่าห์พยักหน้าพร้อมมองเพื่อนด้วยสายตาเป็นห่วง ชิเน่รับรู้ได้จึงยิ้มให้เพื่อนพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เหมือนจะฝืนให้สดใส แล้วฉันจะไปเอาใจช่วยนะ แต่ ฉันว่า..เยียร์ร่าห์หยุดมองสภาพเพื่อนพร้อมพูดอ่อย ๆเธอยังไม่หายดีนะจะพูดต่อชิเน่ก็ขัดพร้อมยิ้มให้เพื่อนเช่นเคย ฉันสบายดีแต่จะเป็นหนักกว่านี้ถ้าเธอห้ามไม่ให้ฉันไปเชียร์เยียร์ร่าหืได้ยินอย่างนั้นจึงไม่อยากขัดใจ เราคบกันมากี่ปีละเยียร์ร่าห์ ชิเน่เอ่ยถามอย่างแผ่วเบาพลางยิ้มจาง ๆสบตาเธออย่างรอคำตอบ หลายปีแล้วนะ เธอถามทำไมเยียร์ร่าห์ตอบตรง ๆ พร้อมเอะใจที่ทำไม่เพื่อนถึงเอ่ยถาม ชิเน่ส่ายหน้าแทนคำปฏิเสธ แล้วตั้งแต่เธอคบกันฉัน วันไหนที่เธอมีความสุขที่สุดชิเน่ถามอย่างแผ่วเบา แต่ดูเหมือนเป็นการชวนคุยจนเยียร์ร่าห์ไม่ทันเอะใจ ไม่มี เพราะตั้งแต่คบกับเธอ เผลอเป็นไม่ได้เธอต้องชวนฉันโดดเรียน แถมยังโดนครูเอ็ดตั้งหลายหนหญิงสาวกล่าวเล่น ๆชิเน่ได้แต่ยิ้ม แต่ก็รู้สึกน้อยใจที่เพื่อนพูดอย่างนั้นแต่ก็พยายามไม่คิดอะไรมาก แต่ถ้าถามฉัน ฉันมีความสุขที่สุดทุกวัน ที่ฉันได้รู้จักกับเธอชิเน่กล่าวจนเยียร์ร่าห์อดแปลกใจไม่ได้ สังหรณ์ใจแปลก ๆแต่ก็ไม่ได้พูดสิ่งใด ไม่นานชิเน่ก็บอกเธอว่าอยากพักผ่อน เธอจึงลากลับบ้านด้วยหัวใจที่มีลางสังหรณ์อย่างบอกไม่ถูกแต่ก็ไม่ได้เอ่ยกับใคร เยียร์ร่าห์ไม่รู้เลยว่า ทันทีที่เธอกลับแม่ของชิเน่ก็ห้ามปรามไม่ให้เธอไปเชียร์เยียร์ร่าห์เนื่องจากคุณหมอนัดผ่าตัดครั้งสำคัญวันนั้น แต่ชิเน่ก็ยืนกรานที่จะไป ลูกไปไม่ได้นะ ลูกก็รู้ว่าคุณหมอนัดผ่าตัดแม่ของเธอเสียงแข็ง ชิเน่ไม่ฟังคำทัดทานเธอหันไปพูดกับผู้เป็นมารดา ถึงจะผ่าตัดแล้ว ช้าเร็วยังไงหนูก็ต้องตาย เพราะงั้นหนูต้อง..ไม่ทันขาดคำ ผู้เป็นมารดาก็สะบัดมือลงไปยังใบหน้าของผู้เป็นบุตรสาว แต่ก็ต้องหน้าเสียไปพักหนึ่งรู้สึกผิดที่ทำรุนแรง แต่ก็พยายามพูดเสียงแข็งห้ามปรามบุตรสาว ห้ามพูดคำว่าตาย และก็ห้ามพูดว่าแกสิ้นหวัง ถ้าแกเห็นฉันเป็นแม่อยู่ละก็ ต้องเชื่อฟังฉันห้ามไปที่นั่นเด็ดขาด เข้าใจไหมจากนั้นเธอก็ออกไปสะอื้นไห้อยู่ข้างนอก หวังให้ผู้เป็นลูกเข้าใจในความปรารถนาดี ไม่มีแม่ที่ไหนจะทนเห็นลูกเอาชีวิตไปเสี่ยงได้ ชิเน่ก็สะอื้นไห้ที่แม่ไม่ยอมเข้าใจเธอ ทำไมเวลาของเธอก็เหลือไม่มาก ทำไมไม่ให้เธอทำในสิ่งที่เธอต้องการ ถ้าแม่รักเธอจริง เหตุใดต้องขัดขวางสิ่งที่เธอปรารถนาจะทำเป็นครั้งสุดท้าย ในใจชิเน่นั้นนอกจากอยากไปให้กำลังใจเยียร์ร่าห์ ที่สำคัญกว่านั้นเธออยากไปเชียร์จินเซ เพราะคิดว่าวันสำคัญของเขาก็เหมือนวันสำคัญของเธอด้วยเช่นกัน และแล้ววันที่จินเซและเยียร์ร่าห์รอคอยก็มาถึง มันคือวันที่เธอต้องประกวดเต้นรำคู่รอบชิงชนะเลิศด้วยกัน ในระหว่างที่กำลังรอการประกวด และจินเซก็อยู่กับเยียร์ร่าห์ตามลำพัง เยียร์ร่าห์รู้สึกเป็นกังวลจนจินเซรู้สึกได้ เขาจับมือเธอมากุมเหมือนให้กำลังใจ และเหมือนปลอบว่ามันจะผ่านไปได้ด้วยดี จินเซ ถ้าวันนี้เราสองคนไม่ชนะ เธอจะเสียใจไหมเยียรร่าห์เอ่ยถาม ด้วยหัวใจจดจ่อกับคำตอบของเขา เธอกลัวเหลือเกินที่จะเป็นภาระให้เขาในการแข่งขันครั้งนี้ ไม่ จากนั้นเขากุมมือเธอไว้แน่นก่อนพูดว่า เพราะวันนี้ฉันมีเธอ และได้ทำสิ่งที่รักที่สุดร่วมกับเธอ ฉันก็มีความสุขแล้วจินเซกล่าวจากใจจริง เท่านั้นเองเยียร์ร่าห์ก็ยิ้มออกมา น่าแปลกที่เธอคลายกังวลลงไปได้อย่างปลิดทิ้ง ดี วันนี้เราไม่สนใจว่าจะชนะหรือไม่ แต่วันนี้เราจะมาทำสิ่งที่รักร่วมกัน เพื่อเราเองและก็เพื่อชิเน่หญิงสาวกล่าวพร้อมยิ้มให้เค้า เค้าก็ยิ้มให้เธอเช่นกัน ในระหว่างทั้งสองกำลังนั่งรอการแข่งขัน ชิเน่ก็ได้ไปรอผ่าตัดอยู่ที่พยาบาล ในขณะที่บุรุษพยาบาลนำร่างเธอไปรอการผ่าตัดอยู่ที่ห้องหนึ่ง ชิเน่ก็ตัดสินใจอะไรบางอย่าง เธอทิ้งจดหมายให้ผู้เป็นแม่ฉบับหนึ่ง คุณแม่คะขอโทษที่ไม่เชื่อฟังคำปรารถนาดีจากคุณแม่ แต่หนูรู้ตัวดีว่าเหลือเวลาอีกไม่มากนัก ได้โปรดให้หนูทำในสิ่งที่หนูต้องการเถิดคะ กราบขอโทษจากใจอีกครั้ง ลูกของแม่ แม่ของชิเน่อ่านจบก็สะอื้นไห้ทันที เธอรีบตามบุตรสาวที่ที่มีการประกวดทันที ชิเน่มาถึงยิมโดยรถแท็กซี่ ก่อนลงจากรถเธอหันไปถามคนขับว่า คุณคะ หนูดูเหมือนคนป่วย หรือเปล่าคะคนขับมองหน้าเธองงแล้วพูดว่า แล้วหนูไม่สบายหรือ ถามแปลก ๆนะจ๊ะชิเน่ได้ยินดังนั้นจึงยิ้มแล้วพูดกับคนขับรถแท็กซี่ว่า ไม่หรอกค่ะ หนูสบายดีคะ ขอบคุณมากคะจากนั้นเธอก็รีบลงจากรถ คนขับรถแท็กซี่ยังงงไมหาย ท่าจะบ๊องคนขับแท็กซี่กล่าวแล้วขับรถออกไป อีกไม่กี่นาทีข้างหน้าทั้งจินเซและเยียร์ร่าห์ก็ต้องลงแข่งขัน เยียร์ร่าห์มองหาชิเน่เพราะเธอสัญญาว่าจะมาเชียร์แต่ตอนนี้ยังไร้วี่แวว มองหาใครจินเซหันมาถาม ชิเน่ ยังไม่เห็นเลยเธอตอบเขาพร้อมมองหาชิเน่ จากนั้นเธอก็ยิ้มออกมาได้เมื่อเห็นผู้หญิงชุดสีชมพูคนหนึ่งพร้อมช่อดอกกุหลาบขาว โบกมือให้เธออยู่ท่ามกลางกองเชียร์ในสเตเดียม เยียร์ร่าห์โบกมือตอบบัดนี้เธอมีกำลังใจอย่างบอกไม่ถูก พยายามเข้านะคะ จินเซ ชิเน่กล่าวพลางมองไปที่จินเซ แล้วยิ้มแบบเศร้าอีกไม่นานเธอต้องจากเขาไปตลอดกาล เธอด้วยนะเยียร์ร่าห์ชิเน่กล่าว ต่อไปเมื่อเพลงเริ่มบรรเลงทั้งจินเซและเยียร์ร่าห์ก็ได้เต้นตามท่าที่ได้เตรียมกันมา ทั้งคู่นั้นเฝ้าบอกกับตนเองว่าไม่ได้มาเพื่อการประกวด แต่มาเพื่อความฝันและทำสิ่งที่รักด้วยกัน ผลจะเป็นอย่างไรก็ช่าง ขอให้ทำให้ดีที่สุด ทั้งคู่สามารถเต้นรำได้เข้าจังหวะ และอ่อนช้อยตามบทเพลง ดูสวยงามยิ่งนัก ชิเน่เห็นทั้งคู่เต้นรำด้วยกันเหมือนตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก และดูประสานกันเป็นหนึ่ง ก็รู้สึกปวดใจในใจเธอคิดอยากที่จะอยู่ในอ้อมกอดของจินเซอย่างนั้นบ้าง แต่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้คิดอย่างนั้นได้แต่เศร้าใจ เมื่อเพลงบรรเลงจบทั้งคู่ก็ทำความเคารพคนดู ที่บัดนี้ปรบมือสนั่นก้องทั่วสเตเดียมด้วยความชื่นชม เยียร์ร่าห์ในตอนนี้อยากบอกกับชิเน่ว่าเธอทำสำเร็จที่ได้ก้าวผ่านมาถึงจุดนี้ แม้วันนี้เธออาจไม่ชนะก็ไม่เป็นไร แต่ตอนนี้เธอต้องรอให้คณะกรรมการประกาศรายชื่อผู้ชนะเลิศเสียก่อน จึงจะแยกไปหาชิเน่ได้ ไม่นานพิธีกรก็บอกถึงผลตัดสินในการประกวดครั้งนี้ เอาละครับวินาทีแห่งการลุ้นระทึกได้มาถึงแล้ว ในที่นี้มีเพียงสามคู่เท่านั้นที่ได้รับรางวัล หนึ่งในนั้นจะเป็นใครบ้างเดี๋ยวเราจะได้ทราบกันจากนั้นพิธีกรก็แกะซองแล้วพูด คู่ที่ได้รองชนะเลิศอันดับสองได้แก่ หมายเลย สิบสองครับเท่านั้นเองเสียงปรบมือก็ดังทั่วสนามอย่างยินดี เอาละครับต่อไปผมจะประกาศผู้ได้ตำแหน่งชนะเลิศ จะเป็นคู่ไหนทุกคนคงเดาได้ไม่ยากนะครับเนื่องจากคู่นี้ได้รับการจับตามองจริง ถือว่าเป็นคู่ที่ดีที่สุดแห่งปี พิธีกรกล่าวเหมือนแกล้งให้คนดูใจระทึกเล่น ๆ คู่ชนะเลิศในปีนี้ได้แก่ พิธีกรหยุดอีกแล้วก่อนกล่าว คู่ที่หนึ่ง ฮันจินเซ และลีเยียร์ร่าห์ครับสิ้นเสียงพิธีกร คนดูก็พากันปรบมือพร้อมเสียงเฮดังลั่นทั่วสเตเดียม จินเซกอดเยียร์ร่าห์อย่างยินดี พร้อมบอกกับเธอว่าสำเร็จแล้ว โดยไม่รู่ว่าชิเน่เห็นอย่างนั้นปวดร้าวใจยิ่งนัก ทั้งคู่ได้ขึ้นไปรับรางวัลด้วยกัน วินาทีที่ได้รับถ้วยเยียร์ร่าห์รู้สึกปลื้มปิติอย่างบอกไม่ถูก ไม่เสียแรงที่เธอทุ่มเททั้งแรงกายและแรงใจให้กับมัน เมื่อเสร็จพิธีมอบรางวัลชิเน่ได้เดินลงมาหาเพื่อนของเธอพร้อมช่อดอกไม้ ในตอนนี้เธอรู้สึกเหนื่อยอ่อนทั้งร่างกายและจิตอย่างบอกไม่ถูกแต่ก็พยายามฝืนยิ้มแล้วเดินไปหาเพื่อน ยินดีด้วยจ๊ะชิเน่กล่าวพลางโผกอดเพื่อนสาว ในมือยังคงถือช่อดอกไม้สีขาวนั้นไว้ โดยไม่รู้ว่าตอนนี้ รู้สึกว่าเหมือนของเหลวไหลออกมาทางช่องจมูก แล้วก็หยดเป็นเม็ดสีแดงบนช่อดอกไม้ ชิเน่รู้สึกไร้เรี่ยวแรงจนไม่อาจพยุงตัวได้ เธอทรุดลงทันที เยียร์ร่าห์ตกใจที่จู่ เพื่อนก็ล้มลงพอเห็นใบหน้าของชิเน่ที่ตอนนี้แต่งไปด้วยเครื่องสำอางจนบดบังความอิดโรย แต่ก็มีเลือดกำเดาไหลเป็นทาง เธอใจเสียมากร้องเรียกชิเน่ ชิเน่ ชิเน่ ขณะนั้นแม่ของชิเน่ก็มาถึง พร้อมรถพยาบาล แพทย์ไม่รอช้าพาร่างชิเน่ส่งโรงพยาบาลโดยด่วนทันที แม่ชิเน่สะอื้นไห้ร้องเรียกลูกด้วยความเป็นห่วงไม่ต่างอะไรจากเยียร์ร่าห์ที่ยังช็อคทำอะไรไม่ถูก จินเซเห็นดังนั้นจึงช่วยพยุงเธอ คนแถวนั้นได้แต่มองอย่างสนใจว่าเกิดอะไรขึ้น เยียร์ร่าห์และจินเซตามไปโรงพยาบาบาลทันที แต่เมื่อไปถึงก็ต้องพบกับข่าวร้ายที่สุด คุณป้าคะ ชิเน่เป็นยังไงบ้างเยียร์ร่าห์เอ่ยถามถึงเพื่อนอย่างนึกเป็นห่วงสังหรณ์ใจอย่างบอกไม่ถูก ทันทีที่เธอเห็นแววตาที่แม่ชิเน่มองมาเธอใจเสียยิ่งนัก ยังมีหน้ามาอีกหรือ ลูกสาวฉันต้องตายเพราะพวกเธอ ยังมีหน้ามาที่นี่อีกหรือแม่ชิเน่สะอื้นไห้พร้อมกล่าวเสียงดังในประโยคท้าย จะเข้าไปทำร้ายเยียร์ร่าห์ แต่พ่อชิเน่จับตัวไว้ทัน เยียร์ร่าห์ในตอนนี้ไม่ใส่ใจกับสิ่งใด เธอตกใจมากกับความจริงที่ได้รับรู้ เพื่อนเธอตายแล้วหรือ มันเป็นไปได้อย่างไรกัน เท่านั้นเองน้ำตาก็ไหลริน ทำไมละคะคุณป้า ทำไมชิเน่หญิงสาวยังคงไม่เข้าใจ เธอไม่อยากให้เป็นเรื่องจริง ยังไม่เข้าใจอีกหรือ เดิมทีลูกสาวฉันมีทางรอด แต่เพราะเธอรวมหัวกับจินเซทำร้ายจิตใจลูกสาวฉัน จนไม่อยากจะมีชีวิตแม่ของชิเน่ยังคงกล่าวสะอื้นไห้อย่างควบคุมสติอารมณ์ไม่ได้ จินเซก็ตกใจเช่นกันเมื่อได้ยินเช่นนั้น ชิเน่รักจินเซมาก ยอมแลกโอกาสรอดทั้งชีวิตของตนเองโดยไม่ยอมผ่าตัด เพียงเพื่อจะไปเชียร์จินเซ โดยที่พวกเธอไม่รู้สักนิดว่าลูกสาวฉันต้องปวดร้าวใจแค่ไหนยิ่งแม่ของชิเน่พูด เยียร์ร่าห์ก็รู้สึกปวดร้าวพร้อมสับสน นี่ตลอดเวลาเธอทำร้ายเพื่อนขนาดนี้เลยหรือ ถ้ามันเป็นอย่างนั้นเธอก็ต้องชั่วร้ายมาก คิดอย่างนั้นก็ได้แต่โทษตนเองไปด้วย เพราะพวกเธอลูกสาวฉันถึงต้องตาย เพราะพวกเธอ ออกไปนะ ออกไปให้พ้น จะบ้าหรือไงคุณ เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับพวกเขา หมอก็บอกตั้งแต่แรกแล้วไม่ใช่หรือว่าลูกเราไม่มีหวังพ่อของชิเน่กล่าวกับแม่ของเธอ ไม่จริง ถ้าไม่เพราะพวกเขาลูกสาวเราก็คงไม่ต้องตายแม่ชิเน่สะอื้นไห้หนัก พยายามปฏิเสธความจริง ไม่นานก็สลบไปด้วยอาการช็อคสุดขีด พ่อของชิเน่จึงนำไปพบแพทย์ พร้อมเรียกชื่อผู้เป็นภรรยาอย่างใจเสีย เยียร์ร่าห์น้ำตาไหลริน แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร ตอนนี้เธอรู้แต่ว่าอยากพบชิเน่ ชิเน่ต้องอยู่ในนั้นแน่เลย เธอจะเดินเข้าไป จินเซดึงเธอไว้แล้วถามว่า จะไปไหน จะไปหาชิเน่ เธอรออยู่ข้างนอกเถิดจากนั้นเธอก็ผละมือจากเขาแล้วเดินเข้าไปในห้องอย่างไร้สติ จินเซได้แต่มองตามอย่างเป็นห่วงแต่ไม่กล้าขัดใจเยียร์ร่าห์ที่จะตามเข้าไป เยียร์ร่าห์เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบร่างที่นอนแน่นิ่งไม่ไหวติง เธอยังจำได้ดี ไม่กี่ชั่วโมงอยู่นี้เธอยังไปเชียร์เธอและจินเซอยู่ที่ข้างสนาม แต่บัดนี้ไม่สามารถพูดคุย ยิ้มแย้มกับเธอได้เหมือนเดิมอีกแล้ว เห็นอย่างนั้นน้ำตาเธอก็ไหลรินลงมา (โปรดติดตามอ่านตอนจบ ขอบคุณที่ได้ติดตามผลงานจ๊ะ)
เก่งกาจ 19 ต.ค. 2547 14:29 น. - ID 3552 
860
1
0
24 ตุลาคม 2547 14:45 น. - comment id 78315
อีกนานไหมกว่าจะจบ.................รออยู่นะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ