สองข้างทางลิ้นจี่มีวางเข่ง
สีแดงเปล่งถามราคาพาเฉลย
ห้าสิบบาทต่อกิโล ..พ่อค้าเอ่ย
ต่อตามเคยสองกิโล..อะร้อยนึง (จะต่อทำไมเนี่ย)
ขับมานิดปลาสลิดเขาวางขาย
นำเรียงรายบนกระจาดไผ่พาดขึง
เจ้าของร้านให้เบอร์มา..เค็มด่าปึง
ถ้าอร่อยกริ๊งนึง..โทรสั่งมา
ลูกอะไรดำดีสีไม่ตก
เฉาะโป๊กปกเป็นสีขาวเรียกจาวหนา
คือตาลสดใส่ถุงมัดถัดร้านปลา
ซื้อดีกว่าเห็นแล้วลอยแก้วดี
เห็นไก่ต้มซีอิ้วริมถนน
ไม่เห็นคนมาขายในวิถี
แขวนเอาไว้ไม่หายบ่ายเต็มที
กลัวจะมีหวัดนกวิตกไป
เห็นมะนาวลูกใหญ่จอดไถ่ถาม
ขนาดงามสามลูกสิบหยิบเลือกได้
ซื้อเตรียมไปยำทะเลเก๋ขาดใจ
พูดมากไปจับยัดปากแทนหมากพลู
รถแล่นถึงเพชรบุรีสู่ที่หมาย
จอดสบายขนเสบียงกางเตียงหรู
สวัสดีคุณยายน้าชายดู
ขอนอนพักสักครู่แล้วคุยกัน

ในที่สุดก็ถึงที่หมาย หลังจากแวะรายทางแทบทุกซุ้มเลย ดีน่ะไม่มีซุ้มมือปืน ไม่งั้นคงยิงกันอุตลุต
ขอพักสักงีบนึงน่ะ ใครจะทำอะไรก็ตามสบายจ๊ะ คร๊อก ฟี๊

กุ้งหนามแดง 20 เม.ย. 2548 10:40 น. - ID 35408