อัลมิตรา
เขาลงเล่นน้ำทะเล ในขณะที่ฉันเดินเล่นอยู่บนเกาะ
ความจริง ฉันเองก็อยากสัมผัสกับน้ำทะเลมากกว่ายืนดูอยู่เช่นนี้
ดูสิ ! เขาสนุกสนานราวกับเด็กเริงร่า
เขาน่าตีนักเชียว .. ที่ลงไปดำน้ำ จับเอาปลิงทะเล เอาผ้าห่อและหลอกให้ฉันเปิดดู
ในขณะที่ฉันร้องกรี๊ด ๆ เขากลับหัวเราะชอบใจ ..
ฉันแอบเคืองเล็กน้อย และก็หายไปในไม่ช้า
เขาช่างเอาใจ ช่างง้อ ในขณะที่ฉันขี้งอน
เขาเขยกขึ้นฝั่ง พร้อมกับเนื้อตัวที่เปรอะทราย ดูไม่ได้เลยทั้งหัวหู เปรอะไปหมด
คุณคะ ทรายเต็มหน้าเลยค่ะ ..
ครับ .. เขาปัดทรายออกจากตัว แต่เขาคงไม่รู้ว่า ที่ใบหน้าของเขายังคงเปรอะอยู่
นี่ค่ะ ผ้าเช็ดหน้า เช็ดหน้าเช็ดตาก่อนสิคะ ..
ฉันยื่นผ้าเช็ดหน้าให้เขา ..
ดูเอาเถอะ เขาก็ยังมอมแมมเช่นเดิม ยิ่งเช็ดก็ดูเหมือนจะยิ่งเลอะ เพราะมือของเขามีแต่ทราย
คุณ..ฉันจะเช็ดให้นะคะ หลับตานะคะ..
ฉันบรรจงเช็ดที่เปลือกตาของเขา แก้ม และทั่วใบหน้าของเขาที่มีทรายติดอยู่
เขาคงไม่คาดคิดว่าฉันจะเช็ดหน้าให้เขา ..เขายืนนิ่งอย่างเรียบร้อย
และบังเอิญ ฉันแอบเห็นรอยยิ้มที่กรุ้มกริ่มของเขา ..
อย่าเพิ่งลืมตานะคะ ทรายเต็มเลย ที่เปลือกตา .. เอาล่ะ เรียบร้อยแล้วค่ะ ลืมตาได้แล้ว
เขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา พร้อมกับจ้องฉัน ..น่าหยิกนักเชียว ไม่รู้ยิ้มซ่อนนัยอะไรไว้
นี่ถ้าไม่ติดว่า มือไม้ของเขามีแต่ทราย
ฉันก็ไม่รู้ว่าจะหาข้ออ้างอะไร ที่จะไม่ช่วยเช็ดหน้าให้เขา
เขาก็เหมือนเด็กซนคนหนึ่ง มอมแมมจัง ไม่ค่อยสนใจตัวเองสักเท่าไหร่
แต่ก็พอจะรู้ว่าเขามีความสุข..
เมื่อเห็นเขามีความสุข ฉันเอง..ก็พลอยสุขใจไปด้วย
ยิ้มอยู่นั้น จะยิ้มอีกนานไหมคะคุณ.. ฉันกระซิบบอกเขา แก้เก้อ
ครับ กำลังฝันหวาน.. สะอาดแน่นะครับ คุณช่วยเช็คดีๆนะครับ เช็ดอีกรอบก็ได้นะครับ
ค่ะ สะอาดพอประมาณค่ะ .. ฉันไม่อยากบอกเขาว่า ลูกไม้เก่าจัง
คุณหิวมั๊ย ปลากระบางที่คุณตกได้เมื่อคืน ตอนนี้พร้อมเสริฟแล้วครับ ผมจะตักข้าวให้นะครับ ..
แล้วคุณล่ะคะ ..
ผมทานกาแฟเรียบร้อยแล้ว คุณไม่รับกาแฟ คงหิวแล้ว..
ดูเขาห่วงใยฉันมากเหลือเกิน กระทั่งเรื่องอาหารการกินของฉัน
เขาเป็นธุระให้ทั้งสิ้น
จริงสินะ .. ขนาดเมื่อวาน ช่วงที่ลงเรือเดินลุยน้ำทะเลมายังเกาะ
เท้าของฉันเป็นผื่นแดง ดูเขากังวลกับอาการแพ้น้ำทะเลของฉันเหลือเกิน
แรกเริ่ม ฉันคิดว่าอาการคัน ๆ แสบ ๆ ที่เท้าอาจจะเป็นเพราะมดกัด
ฉันตัดสินใจบอกเขา เมื่ออาการแสบคันนั้น เริ่มลามมากขึ้น
คุณคะ ที่หลังเท้าของ.. เป็นผื่นแดง ไม่ทราบว่าโดนอะไรมา ..
ไหนครับ ขอผมดูเท้าของคุณหน่อย คันมั๊ย ..
ค่ะ แสบ ๆ คัน ๆ ตอนแรกเป็นนิดเดียวค่ะ ตอนนี้ดูเหมือนขยายเต็มหลังเท้า ..
คงแพ้อะไรสักอย่างครับ ตอนที่ลงเรือ อาจจะโดนสาหร่ายหรือบางอย่างที่ทำให้แพ้ ..
เขาจับเท้าของฉัน ในขณะที่คุณมองหน้าฉัน พร้อมกับคำที่เขาปลอบว่า
ไม่เป็นไรมากหรอกครับ อย่ากลัวไปเลยนะครับ
ผมเตรียมยาแก้แพ้มาด้วย คุณทายานี่ก่อน เดี๋ยวผมจะหยิบยาแก้แพ้มาให้นะครับ ..
อีกแล้วสินะ .. ที่ฉันมักจะย้อนเวลากลับไปทบทวนความทรงจำที่ดี
ก็คงเหมือนกับวันนี้ ที่ฉันมองไปไกลจนถึงเส้นขอบฟ้า
และภาพเก่า ๆ ที่น่าประทับใจ ก็ทยอยปรากฏเด่นชัดในใจอีกครั้ง
ขอบฟ้าที่ฉันเหม่อมองอยู่บนตึกสูงของกรุงเทพ ฯ ณ ตอนนี้
ก็ฟ้าเดียวกันกับคราวนั้น ที่ฉันเคยยืนมองจากจุดที่เรียกว่า ชายหาด
ไม่รู้สินะ ..
บางที ฉันอาจจะมีคำตอบให้ใหม่ ยามที่เขาถามว่า ฤๅ ไร้ใจ ..