Love Letter จดหมายรัก …จากฟากฟ้า Part 1

น้ำหมึกขาว

เชียงใหม่ 8.10 am.
จดหมายคร๊าบบจดหมายด้วยคร๊าบบ... ...อ่าว...เป็นไงยัยซี ??ไม่ไปทำงานที่ร้านหนังสือหรอ? หืออ..ว่าไง?
แค่กๆๆเป็นหวัดน่ะค่ะลุง...
โธ่เอ้ย...แค่นั้นเอง แต่หน้าฝนปีนี้มันตื้อน่าดูเลยนะ
เหมือนใครบางคนแถวนี้นั่นแหละน่า...
เออนี่ๆ แล้วแม่ออกไปทำงานรึยัง? ลุงซื้อตั๋วดูหนังมาน่ะ แม่เราว่างรึเปล่าล่ะเสาร์เนี้ย?
ไม่ว่าง!!...
นี่แม่เราจะว่างสักวันนึงได้มั้ยเนี่ย
ไม่ได้!!...ตื้อจริงๆ. (ตอบพร้อมกับหอบจดหมายเข้าบ้าน)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ค่าน้ำ... ค่าไฟ... .ค่าโทรศัพท์..หืออ...? จาก ณัฐพัทรศร...? ...ใครกันเนี่ยย?...
//ซี กรกฏ ที่รัก เป็นยังไงบ้าง? เราสบายดีนะคะ ...ณัฐพัทรศร
หือออ???...นี่มันอะไรกันเนี่ย...ผู้หญิงหรอกหรอ?...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
จดหมายใคร?.??.. จดหมายเศร้าหรอ?
ไม่ใช่สักหน่อย... ดูสิคะแม่... คุณณัฐพัทรศร ที่อยู่กรุงเทพฯ
ไม่ใช่เพื่อนซีหรอลูก?
ดูสิคะ..
อืมม.ก็ต้องเป็นคนที่ลูกรู้จักสิ
ไม่นะ ซีไม่รู้จัก ไม่รู้จักเด็ดขาดเลย...
ณัฐพัทรศร. พิลึกจริงๆเลย ...ซีไม่รู้จักใครในกรุงเทพฯสักหน่อย หญิงสาวพูด พร้อมกับเปิดกระปุกยาลดไข้เพื่อที่จะทาน
แม่จะรู้ได้ยังไง.เออ! นี่ลูกยังไม่ได้ไปหาหมอใช่มั้ย?
ก็ไม่ได้เป็นอะไรนี่คะ... 
ยาพวกนั้นมันก็แค่แก้หวัดธรรมดานะ... แล้วพรุ่งนี้ไปทำงานไหวหรอ?
... ... ..
ไม่ไหวก็ไปหาหมอซะนะ หญิงวัยกลางคนตอบแล้วเดินออกประตูออกไปทำงาน
ชิส์ ทำงานแบบทาสยังดีกว่าไปโรงพยาบาลซะอีก. ซีบ่นพึมพำคนเดียว
แม่ได้ยินนะ!!.. หญิงกลางคนตะโกนกลับเข้ามาในบ้าน ทำให้ซีตกใจหน้าเจื่อนภายในทันที.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
21.30 pm.
ญัฐพัทรศร .. ญัฐพัทรศร  ... ญัฐพัทรศร... โอ้ยยย...!!... น่ารำคาญจริงๆเล้ยย... ซีบนพึมพำบนเตียงคนเดียวเพราะนอนไม่หลับ จึงลุกขึ้นมาพิมพ์จดหมายนั่นตอบกลับ
//ถึง ญัฐพัทรศรที่รัก .เราสบายดีนะ แต่ตอนนี้เราเป็นไข้หวัดนิดหน่อย ...ซี กรกฎ
แค่ก ๆ ๆ 5555 5.... 55... เขียนได้หวานเหมือนกันนะเรา...555 แค่กๆๆ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
8.20 am.
//ซี กรกฎ อาการไข้เป็นยังไงบ้าง? ทานยาพวกนี้แล้วหายไวไวนะคะ ...ณัฐพัทรศร (ส่งมาพร้อมกับยาลดไข้)
เฮ้ยย...อะไรของยัยนี่กันเนี่ย... ...? ?
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
กรุงเทพฯ 9.50 am.
ณัฐ...เป็นยังไงบ้างล่ะครับ?
อะไรหรอ?
งานรำลึกจากไปสองปีของไอ้ซีน่ะ...? เห็นว่าจัดกลางกรุงเลยงั้นหรอ?
เอ่อ... ...ก็ดีนะ...
ณัฐ... มีอะไรจะบอกผมรึเปล่า?...
อะไรหรอคะโย?...ไม่มีนี่คะ...
ผมดูสีหน้าณัฐออกนะ...
.อเอ่อ.. ต...ตอนที่เราไปงานรำลึก เราแวะไปที่บ้านแม่ของซี. เราได้ดูหนังสือรุ่นของซีน่ะคะ....
...? หนังสือรุ่นหรอ?
ค่ะ..... สมัยมัธยม ตอนที่ซีอยู่โรงเรียนที่เชียงใหม่... แล้วก็... มีรายชื่ออยู่ที่ท้ายเล่ม... เราเจอที่อยู่ซีตรงนั้น เราเชื่อนะ ว่าเคยมีบ้านอยู่ที่นั่น...
ตรงนั้นน่ะ ไม่มีบ้านแล้วล่ะครับ
อืมม...ใช่ ตอนนี้น่ะ มีทางด่วมสร้างคร่อมมันไปแล้วล่ะ... ซึ่งหมายถึง... ที่อยู่นั่นไม่มีอีกต่อไปแล้ว... ใช่มั้ยคะ?
ใช่... คงอย่างนั้นน่ะ
คิดว่าไง?... เราเขียนจดหมายไปที่นั่น ..เราส่งไปหาเค้าน่ะค่ะ
หึ.เพื่ออะไรกัน... ...จดหมายนั่นน่ะ ไปไม่ถึงหรอก...
ก็เพราะสิ่งนั้นแหละ... ...เราถึงส่งไป... ... ...ส่งจดหมาย...ไปถึงสวรรค์ไง .. .
น..ณัฐ... เธอนี่เป็นคนที่แปลกจริงๆเลยนะ หึ หึ หึ...
แต่ว่า..เอ่อ.คิดยังไงหรอ? ...ถ้ามีคนตอบมาน่ะ...
จากสวรรค์นั่นน่ะนะ
ค..ค่ะ... นี่ไง! หญิงสาวพูดตอบพร้อมกับชูจดหมายที่อยู่ในมือแล้วยิ้มมาให้ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า
...ล้อเล่นน่า... ...
//ถึง ญัฐพัทรศรที่รัก เราสบายดีนะ 
แปลกมั้ยล่ะคะ?...
//แต่ตอนนี้ผมเป็นไข้หวัดนิดหน่อย ...ซี กรกฎ
น...นี่ ต้องเป็นเรื่องตลกแน่ๆเลยนะครับเนี่ย
ก็น่าจะใช่นะคะ...แต่มันทำให้เรามีความสุข
...แน่อยู่แล้ว... ...เธอยังลืมซี ไม่ได้นี่...เพราะอย่างนั้น เธอถึงได้เขียนจดหมายถึงเค้ายังไงล่ะ
แล้วโยล่ะคะ... โยลืมเค้าได้แล้วหรอ?...
บ้าน่า นั่นมันคนล่ะเรื่องกันเลย ความสัมพันธ์ของเรากับไอ้ซีคือเพื่อน แต่เธอกับซีมันมากกว่านั้นไม่ใช่รึไงกัน...?
........ ...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เชียงใหม่ 8.15 am. (ร้านหนังสือ)
//หวัดดี ซี กรกฎ วันนี้ตอนเราเดินทางกลับบ้าน 
//เราเห็นต้นเชอรี่ออกดอกบานสะพรั่ง ฤดูใบไม้ผลิคงจะอีกไม่นานนะคะ ...ณัฐพัทรศร
ณัฐพัทรศร... ใครกันเนี่ยเนี่ยยัยซี... ...ประสาทจัง
ไม่รู้อ่ะเอ๋... ยัยณัฐนี่เขียนมาหยั่งกับว่าชั้นเป็นผู้ชาย??..อืมมม.แต่ดอกเชอรี่นี่คุ้นๆนะ... อยู่ในนิยายของโมโตจิโร่ประเทศญี่ปุ่นป่ะ?
หืออ?? ศพถูกฝังไว้ใต้ต้นเชอรี่เนี่ยนะ!!...
นั่นสิ ต้องเป็นมันแน่... ต้องมีอะไรที่เกี่ยวกับดอกเชอรี่แหงๆเลย
ช่ายย... เธอพูดถูกยัยซี
จดหมายประหลาดฉบับนั้น... ยาแก้ไข้พวกนั้น... แล้วยังดอกเชอรี่บาน กับ ฤดูใบไม้ผลิอีกล่ะ...
ยัยคนที่ส่งจดหมายมาให้เธอเนี่ย... ควรถูกส่งเข้าโรงพยาบาล
!!!....แล้วทำยังไงดีล่ะ...?
ถ้าไม่จัดการอะไรล่ะก็... เธอก็ต้องเขียนจดหมายนั่นต่อไป!!!
..น....นานมั้ย?...
ตลอดกาลเลยล่ะ...!
... ... ..!!!!.
ติดตามตอนต่อไป