ปากกาดาว...
บางสิ่งที่เล็กน้อย.... เล็กน้อยเสียจนบางครั้งอาจไม่เคยใส่ใจ .....
.ค่ำคืนที่ฟ้ามืดมิด ดาวเพียงดวงเดียวก็อาจทำให้ฟ้าสวยได้.. หนึ่งคนที่กำลังเหงา อาจมีเพื่อนที่กำลังส่งยิ้มให้.หนึ่งหัวใจที่คิดถึงใคร อาจอุ่นใจ....หากได้รู้ว่าในเวลานี้แสงสว่างเพียงเล็กน้อยที่แสนไกล อีกหนึ่งหัวใจอาจนั่งดูอยู่เหมือนเรา...
ในมุมหนึ่ง...ฉันมีดาวเป็นเพื่อน เพื่อนที่ยิ้มให้ฉันตลอดเวลา อบอุ่นทุกครั้งที่นั่งมอง แอบฝันคิดถึงใครบางคนที่ไม่มีตัวตน...ฉันกับดาว เรานั่งคุยกันในความเงียบ ไม่มีแม้ข้อความคำพูดใดใด มีแค่ความเข้าใจที่ใช้ส่งถึงกัน ....แม้ว่ามันจะอยู่แสนไกล แต่ก็เช่นเดียวกัน แสงดาวที่มองทีไรก็อบอุ่นนั้นมันทำให้ฉันรับรู้ว่า ในบางครั้งที่ฉันไม่มีใคร ดาวบนฟ้าไกล ยังยิ้มให้ทุกเวลา.