รักเดียวของมณรวี...ตอนที่ 1

ดาหลา & ปะการัง

"มณครับ  ต้นว่า มณ เอา อ่างน้ำพุไว้ตรงซ้าย มุมบ้านไหม 
เวลา มณมองจากห้องนอนของเราจะได้เห็นไง  " 
"มณ ครับ อ่าปลา เล็ๆๆ ของเราเสร็จแล้ว  " 
ฉันหันไป ดู  อด ขำไม่ได้  ต้น หน้าตามอมแมมแต่ยิ้ม ฟันขาว น่ารักเชียว
อื่ม ดีจังเลยค่ะ ต้น มณว่านะ  บ้านเรานะ  ต่อไป จะร่มรื่น  
เราจะมีเจ้าตัวเล็ก ๆ นะ วิ่งไป มา นะคะ ที่รัก 
....นับจาก วันนั้น จนถึงวันนี้ เป็นเวลา  10 กว่าปีแล้ว ที่เรา ยังมีหัวใจ ระลึกถึงกันอยู่   หรือ เปล่านะ 
ซึ่งฉันไม่มั่นใจนัก เพระ นับแต่ ต้น ไป ทำการที่ หน่วยการรบพิเศษที่ อเมริกา 
เป็นเวลา  5 ปีแล้ว ฉันไม่เคยได้ข่าวของเค้าเลย
ฉันนั่ง มอง สระปลา ที่ เค้ากับฉัน แต่งแต้ม ให้เป็น วิมาน  
มีหม้อน้ำ ที่เรา ซื้อมาจาก ทางภาคเหนือ เอามา แปะ ด้วยมอส  ทำให้มันชุ่ม
 อยู่ตลอดเวลา สีของมัน  ชุ่ม ตามยามที่ได้มอง 
ใต้ น้ำตก เล็ก ๆ นั้น มี ต้นใบบัวบก ที่ขึ้นเองตามธรรมชาติ 
โดยที่ฉันไม่รู้หรอก ใครเอาฝากไว้ 
 แต่มัน ออกดอด สีม่วงอ่อน ๆ ตัดกับใบเขียวๆ ๆ ของมัน ช่าง ลงตัวอะไรเช่นนี้ 
ในสวนหน้าบ้านของฉัน เราจะมีเก้าอี้ ไม้ สำหรับนั่ง ดื่ม กาแฟ  
กางจ้องผ้าเมืองเหืนื่อ  ที่เรียกจ้อง เพราะ มีลักษณะ คล้ายกับร่มบ้านเรา แต่ อัน ใหญ่ มาก 
บรรยากาศ ที่เรา จิบกาแฟ หยอกล้อกัน ในวันหยุด 
มันไม่ได้ลบเลือน ไป จาก ความทรงจำของฉันเลย ....
ต้นคะ  คุณ อยู่ที่ไหน นะคะ  คุณจะรู้ไหม ว่าฉัน คิดถึงคุณมาก 
ฉันนอนร้องใหม้เพระว่า คิดถึงคุณ ทุกคืน ฉันสวด มนต์ ภาวนา  ขอพระเจ้าคุ้มครองคุณ 
ให้ปลอดภัย   
ลูกต้นหม่อนของเรา  โตวันโตคืนนะคะ  คุณรู้ไหม    
มณรวี  ซบหน้า ลง บน ฝ่ามือ   ร้องให้เงียบๆๆ ที่ ริ่มหน้าต่าง นั่งเอง.....
" แม่ค๊าบ  แม่"   " แม่อยู่ไหนครับ "
 " แม่ค๊าบ  หม่อนกลับมาแล้วครับ  หม่อน มี อะไรมาฝากแม่ด้วยน้า แม่อยู่ไหนครับ" 
เสียงหนุ่มน้อย วัยไม่เกิน 24 ปี ร้องดัง มาจาก หน้าบ้าน
แม่ครับ แม่ มานั่ง ร้องให้   คิดถึง พ่อ อีกแล้ว ใช่ไหมครับ แม่        
ไม่เอาน่า  แม่ครับ  เดี๋ยวพ่อก็กลับมา   หม่อน คิดในใจ  เค้าปลอบ แม่ ด้วยประโยคนี้ มานาน กว่า 10 ปีแล้ว 
และยังไม่เคย เห็นแม่ คลายเหงาสักที       
แม่จ๋า  หม่อน  มีอะไรมาฝาก แม่มณจ๋า ด้วยนะครับ   มาเร็ว  ออกมาดูกัน  แม่จ๋า หลับตาน้า  
หม่อนค่อยๆๆ จับ มือฉัน แล้วเดินออกไป ที่ห้องรับแขก   แล้วนั่ง  หลับอย่างนั้น  
ชายหนุ่ม คลื่ อะไร เบา  ๆ แล้ว คลุม ที่ไหล่เธอ  ฉันค่อยๆ ๆ ลืมตา สี สวยๆฟ้าเหลือบม่วง อ่อน  ที่ เธอชอบ
ต้นหม่อนเพิ่งกลับ จาก เชียงใหม่   เค้าจะไม่ลืม ที่จะหา ของ ฝาก ฉันเสมอ  
นับแต่ เค้าจากฉันไป เพื่อรับใช้ชาติ  ฉันก็มีเพียง ต้นหม่อนที่ อยู่ เป็นคู่ใจมาโดยตลอด 
ฉัน กอด  ลูกชาย สุดที่รัก แล้ว ยิ้ม  .เคาเป็นความภูมิใจ  ของฉันเสมอมา				

สวย  สวนนี้  สวย