เรื่องน้ำเน่า

ลึกลึก

Mr. Tang
By me
ผมจะเล่าเรื่องรักๆของคนๆ นึงให้อ่าน 
คือไอ้คนเนี้ย ผมควรจะตั้งชื่อให้เค้าก่อนดีกว่า ไม่งั้นต้องเรียกเค้าว่า "ไอ้คนเนี้ย" ไปอีกหลายครั้ง ไอ้จะใช้ชื่อจริงก็คงไม่เหมาะ เอาเรื่องเศร้าเค้ามาล้อ มาทำเป็นเรื่องสนุก แค่นี้เจ้าตัวก็ตรอมใจจะแย่แล้ว  เอาเป็นว่าชื่อนายคนนี้ชื่อแท่งรึกัน ประมาณศักสิทธิ์ แท่งทอง ประมาณนั้น แม้ว่าชีวิตรักแกจะอาภัพ น้าพับ หรือหลานอาจพับด้วยก็ได้
นายแท่งเป็นคนที่คิดว่าตัวเองโชคดี มีความสุขกับสิ่งที่ตนมี  เขามีความเป็นอยู่ที่ดี มีงานที่เค้าสนุกกับมันคือทำเช้าหยุดบ่าย วันนี้ขยันพรุ่งนี้ลา  เพี่อนๆรอบตัวก็ดียอมให้เอาเปรียบ  ที่สำคัญแนวคิดในการดำเนินชีวิตที่เจ้าตัวภูมิใจหนักหนาว่าประเสริฐเป็นแน่ ส่งผลให้แกมองโลกในแง่ดี และมีความสุข อะไรจะดีปานนั้น ถ้าให้คะแนนตอนนี้ก็คงประมาณ 9.5 จากคะแนนเต็มที่ 10 อ้อ ลืมกล่าวถึงครอบครัวไปหน่อย  อันที่จริงครอบครัวของนายแท่นจัดว่า ใช้ได้ทีเดียว มีลูกน่ารักหนึ่งคน กับภรรยาคนสวยที่อยู่กันมาแปดปี  ทะเลาะกันน้อยมากเพราะไม่ค่อยได้คุยกัน ก็คนมันขยันเอางานเอาการ เลยไม่มีเวลาทะเลาะกัน น่าอิจฉาไม่เบาเลย สรุปคร่าวๆเลยก็คือ ชีวิตรักแกไม่หวานนัก เนื่องจากภรรยาสุดที่รักตามแนวคิดที่นายแท่งนึกว่าดีนักหนาไม่ค่อยทัน ที่เหลือก็อย่าไปรู้ละเอียดเลย เพราะกว่าผมจะเค้นออกมาได้แต่ละคำ ก็พอจะสังเกตุเห็นสีหน้าได้ว่าแกไม่ค่อยอยากจะเอ่ยถึงนัก  แต่อย่างไรแท่งก็พอใจในสิ่งที่ตนมีมาเสมอ
เรื่องก็มีอยูว่านายแท่งเกิดไปปิ๊งเด็กสาวเข้าคนหนึ่ง ที่ใช้คำว่า "เด็ก" ก็ดูว่าจะไม่ผิดอะไร ก็หล่อนอายุอ่อนกว่านายแท่งของเราสักสิบปีเห็นจะได้ เราจะให้นามสมมุติเธอว่า พร
ก็คนเรานะ แก่แล้วยังไม่วาย@!#$%# มันน่าจะหาหนังสือธรรมะมาฟาดกระบานให้รู้เรื่องกันไป ไหนๆวิธีอ่านมันใช้ไม่ได้แล้วหนิ เรื่องแบบนี้พูดยาก คนเรา99.9% รู้ตัวทั้งนั้นแหละว่าอะไรผิด อะไรถูก ถ้าปฎิบัติตนตามที่รู้ได้ เค้าเรียกว่า "เกิดปัญญา" เพราะฉะนั้นคนที่ทำไม่ได้ ทั้งๆที่รู้ เค้าเรียก "เบาปัญญา" เอาหละก่อนที่จะกลายเป็นหนังสือธรรมะไป กลับมาอ่านเรื่องคนเบาปัญญาต่อเลยดีกว่า 
สรุป นายแท่งของผมหัวงูแน่นอน จริงมั๊ย ใครๆ ก็ต้องคิดแบบนั้น อย่างนี้เค้าเรียกวัวแก่ อยากกิน น้ำส้ม(สายชู)  คือมันไม่เหมาะไม่สมงัย ถ้าเป็นหญ้าอ่อนมังคงเหมาะกันเกินไป  แต่อันนี้ไม่ สังคมคงไม่ให้อภัยแน่ ผมรู้แล้วตั้งชื่อเรื่องนี้ว่า ไอ้แท่งวัวหัวงู ดีกว่า  
เนื่องจากเติบโตมาจากครอบครัวที่อบอุ่น แท่งยึดมั่นในสถาบันครอบครัวมาก และเหมารวมเอาว่าการกระทำที่ขาดสติใดๆที่สั่นครอนสถาบันนี้เป็นเรื่องรับไม่ได้
เหมือนที่เคยตัดสินว่าชายเจ้าชู้ทั้งหลายนั้นเลว ตอนนี้แท่งต้องรับเอาคำตัดสินนั้นไว้เอง และเริ่มเข้าใจว่า เหตุใดคนจึงต้องแสวงหาไม่รู้จักจบสิ้นในสิ่งที่ตนขาด แม้จะไม่ได้ตั้งใจแต่เมื่อรู้ว่าตนขาดอะไรและจู่ๆก็ได้มานั้น มันเติมอะไรๆให้ชีวิตเราได้จนไม่อยากเสียมันไปอีกเลย คงเหมือนกับคนที่ขี่ีจักรยานที่ไม่มีอาน เวลาเมื่อยคงต้องทนเจ็บตูดไช่มั๊ย ขี่ไปนานๆ มันก็ขี่ได้ จะเร็จะช้า ไม่มีปัญหา ติดที่เมื่อยหน่อยก็เท่านั้น ได้อานมาอันนึง คราวนี้ก็นั่งไปขี่ไปสบายแฮ(hair แปลว่าผม คือพอขี่ไปแล้วลมคงโกรก ผมสยาย ทำให้สบายแฮ) ตัวแท่งเองคงไม่คิดหรอกว่าจะเปรียบเธอ เป็นอานจักรยาน เพราะทั้งถูกนั่งทับ แล้วยังถูกตดใส่เป็นบางครั้งอีกด้วย อันนี้เป็นความคิดอันวิ(กล)จิตรของผมเอง สำหรับแท่ง ความรักที่เกิดขึ้นคงเหมือนปีกที่เขาไม่เคยมี ปีกที่พาแท่งบินไปในที่ๆไม่เคยไป  ปัญหาอยูู่ตรงที่ 
เธอไม่ได้เป็นปีกให้เค้าเท่านั้น ยังมีคนต้องการเธออีกมาก คนที่เหมาะกว่าแท่ง 
นายแท่งเราก็เลยคิดจะสวมบทพระเอกผู้เสียสละบอกกับเธอไปว่า "คุณดีกับผมเกินไป 
อย่าดีเกินไปได้มั๊ย" ประมาณว่าทำกับผมเหมือนคนรู้จักก็พอ   แปลกดีมั๊ย เหมือนกับ  
ธนาคารกรุงเทพแจ้งให้บริษัทจัดอันดับ "ทริส เร็ทติ้ง" ว่า กรุณาจัดอันดับให้ผมใหม่ 
จาก b+ เป็น b- แต่มันก็เป็นเพียงความคิดของแท่ง เพราะความคิดแบบนี้ 
คนหัวงูเค้าไม่ทำกัน ไม่ไช่แน่ มันต้องคบไปก่อน รอปิดการขายได้แล้วค่อยชิ่ง  
จริงมั๊ย
แต่สำหรับแท่งแล้ว ความปราถนาดีที่เขามีให้ดาวคงมากกว่านั้น  
แต่ใครจะรู้รสชาติความทรมานที่เกิดจากความรักได้เท่าคนที่กำลังทรมานอยู่กับความรัก     แต่คนๆนั้นไม่น่าจะเป็นแท่ง  เค้ามีการศึกษา มีความรู้ ที่สำคัญ เค้าได้รับการปลูกฝังจากบุคคลที่ช่ำช่องในหลักเหตุแห่งศาสนา  คุณแม่ของแท่ง ผู้มีพื้นฐานชาวพุทธที่สมบูรณ์   แล้วดูกลอนที่แท่งแต่งวันนี้สิ
ฉันสร้างใจฉัน
ฝันไปว่าดี
รู้ตัวอีกที
ชีกอ  อย่างแรง
หรือ
ฉันเก็บใจฉัน
ในกล่องลับหนึ่ง 
แอบดูแล้วทึ่ง
ใยจึงเยอะจัง
ปัญหาที่จะตามมาก็คือ
ในตัวมีใจ   ใจ
ในใจมีเธอ   เธอ
อยู่ในใจฉัน   ฉัน
เธอ    เธอ  ตบกัน
ฉันได้แต่ดู   ดู
เพื่อป้องกันการตบกันดังกล่าว  แท่งคงต้องทำบางอย่าง กับใจของเขาเอง  เพราะยิ่งนาน ความทรมานจะไม่อ่อนข้อให้เขาเลย   คุณคงไม่รู้สิว่า ความทรมานนั้นมาจากไหน   มันอยู่ในใจคนที่มีรักส่วนมาก   ส่วนที่หลงไปว่า คนที่ตนรัก ไม่ได้รักตน  เฝ้าคิดถึงในสิ่งที่อาจไม่ได้มา
คนหนึ่งคิดถึงคนรัก
คนรักคิดถึงคนไหน
คิดเตลิดไปถึงใครใคร
ขย้ำใจตัว แหลกเหลว ยับเยิน
แต่ถ้าคู่ไหนเข้าใจกันหน่อย  ก็บอกกันบ่อยๆสิ ว่ารักกัน จะได้เป็นสุข เป็นสุขกันไป    ที่ต้องย้ำว่าต้องเข้าใจกันหน่อย ก็เพราะ   คำรัก เป็นคำที่เกร่อ มาก คือคุณไม่คิดบ้างหรือว่าเค้าพูดกันทั่วไป จนมันไม่ศักดิ์สิทธิ์อีกแล้วสมัยนี้  ด้วยความไม่เข้าใจดังกล่าว กลอนล่าสุดของแท่งวันนี้ จึงแฝงไปด้วยความมุ่งมั่นที่จะกลับเนื้อกลับตัว 
กูเป็นของกู                 ดีอยู่
มึงเป็นของกู               อยู่หาย
กูเป็นของมึง               หนึ่งในร้อยราย
ใจกูหาย                       มั่นหมาย  หาให้เจอ
จบเลยดีกว่า				
comments powered by Disqus
  • อาภาภัส

    14 ตุลาคม 2547 05:11 น. - comment id 78053

    ......และแล้ว  ยอดนักเขียนผู้แอบซ่อนกาย
    อยู่หลังบานประตูลายไทย...ก็โชว์ลวดลาย
    ที่อ่านแล้ว ...ต้องตามไปซื้อได้ที่ไหนนี่  เก่งจริงๆ สนุกมาก

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน