หน้าส่วนตัว
เมื่อกันยายนที่ผ่านมา เรื่องราวต่างๆของเราเริ่มจางลง ทั้งๆที่ฉันพยายามที่จะไม่ให้มันจบ พยายามยื้อยุดทุกอย่างระหว่างสองเราเอาไว้ แต่เป็นเธอใช่ไหมที่เริ่มห่างเหิน ตั้งแต่เดือนสิงหาคมแล้ว จนในทีสุด ฉันก็ยอมให้มันจบลง
ต้นเดือนกันยายน ฉันไม่สบายจนต้องเข้าโรงพยาบาล ตอนนั้นเธอไปราชการต่างจังหวัด ฉันโทรบอกเธอว่าฉันไม่สบาย ตอนนี้นอนอยู่โรงพยาบาล ตลอดระยะเวลาที่นอนอยู่ที่นั้น เธอไม่เคยโทรหาฉันเลย จนฉันออกจากโรงพยาบาลกลับไปรักษาตัวต่อที่บ้าน ก็ไม่มีแม้เสียงโทรศัพท์จากเธอเลย เมื่อฉันหายดี ฉันจึงคิดได้ว่า เรื่องของเรามันคงมาถึงจุดแตกหักแล้ว เมื่อฉันจะเป็นจะตายขนาดนี้ แต่เธอกลับไม่ใยดีไม่แยแส แล้วฉันยังต้องรั้งเธอไว้เพื่ออะไรอีกล่ะ
หลังจากวันนั้น ฉันไม่เคยโทรหาเธออีกเลย แต่ไม่น่าเชื่อนะ ในระยะเวลาแค่เดือนกว่า ณ วันนี้ เธอโทรมาหาฉัน โทรมาพูดคุยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนเธอไม่ได้ไปไหน เหมือนเรื่องของเรายังไม่จบ เธอไม่ได้พูดว่า เรากลับมารักกันอีกครั้งหรอกนะ แต่เธอไม่พูดอะไรนอกจากกลับมาโทรหากันวันละ 3 ครั้งหลังอาหารเหมือนเดิม แต่เธอรู้มั๊ย ว่าตอนนี้ อะไรๆมันไม่เหมือนเดิมแล้ว ฉันเปลี่ยนไปแล้ว ถึงแม้ตอนนี้ฉันยังไม่มีใครมาแทนที่เธอ แต่ฉันก็คงไม่สามารถกลับไปรักเธอได้อย่างเดิม เพราะฉันเป็นคนใหม่ ที่มีการพัฒนาในเรื่องของหัวใจ
ฉันอยากจะบอกเธอว่า ฉันไม่ใช่ของตายของเธอ ที่คิดจะกลับมาเมื่อไหร่ก็มา อยากจะไปเมื่อไหร่ก็ไป ฉันเคยบอกเธอว่า เมื่อไหร่ที่เธอเหนื่อยในชีวิตขอให้คิดถึงฉันเป็นคนแรก แต่ตอนนี้ฉันว่าเมื่อใดก็ตามที่เธอมีทุกข์หรือเหนื่อยในชีวิต ไม่ต้องคิดถึงฉันเลย คงจะดีที่สุด เพราะคนอย่างเธอไม่เคยมีความจริงใจให้ใครเลย เธอไม่เคยรักใครจริง นอกจากตัวเธอเอง
ขอบคุณที่ทำให้ฉันได้เรียนรู้อีกบทเรียนหนึ่งของชีวิต
ไอติมรสต้มยำ 11 ต.ค. 2547 11:04 น. - ID 3476 
1884
2
0
11 ตุลาคม 2547 23:57 น. - comment id 77990
ให้อดีตเป็นบทเรียน และจงสู้ต่อไปครับ จงเอาประสบการณ์ของชีวิตมาเป็นหนังสือ สอนเราต่อไปครับ ผมให้กำลังใจสู้ต่อไปครับ
12 ตุลาคม 2547 22:38 น. - comment id 78023
อ่านแล้วคิดถึงตัวเอง โดนใจมากเลยค่ะ ใช่สิ เราไม่ใช่ของตายของเขานี่นา นึกจะมาก็มา นึกจะไปก็ไป เป็นกำลังใจ และสู้ตัวไปนะคะ
16 ตุลาคม 2547 17:01 น. - comment id 78106
อ่านแล้วเหมือนตัวเองมาก ซึ้งมาก
27 ตุลาคม 2547 11:16 น. - comment id 78439
ทำไม?ต้องคิดว่าเราเป็นของตายล่ะ...เป็นเพื่อนกันได้นี่คะ...ไม่ใช่ว่าฉันไม่เข้าใจความรู้สึกของคุณนะ แต่เพราะว่า ณ.เวลานี้ฉันก็กำลังอยู่ในสถานะการณ์นี้เช่นกัน แต่ความรู้สึกของฉันขอแค่เขามีความสุขแค่นั้นฉันก็พอใจแล้วจริงๆ
11 มีนาคม 2548 14:34 น. - comment id 83450
เหมือนมาก กลับมาทำไม
14 กันยายน 2554 20:42 น. - comment id 126420
เห็นด้วยกับข้อความนี้ ...เพราะตอนนี้ฉันก็กำลังมีชีวิตเหมือนกับคนเขียนเรื่องนี้ แต่ต่างกันแค่เรื่องเดี่ยวทำไมฉันต้องใจอ่อนกำคนคนนั้นเสมอทำยังจะเด็ดเด่นเหมือนกับคนอื่นบ้างนะช่วยแนะนำหน่อยค่ะ
15 สิงหาคม 2555 16:13 น. - comment id 130088
กำลังเจอกับตัวเองเลย เปะๆ TT
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ