เรื่องเล่าเมื่อเยาว์วัย ของซอนย่าค่ะ

SonyaBeauty


สมัยเด็ก ๆ เนี้ย.. ทุกคนคงพอจะมีความทรงจำแสนหวาน ซ่อนอยู่ในซอกหลืบของลิ้นชักหัวใจมุมซ้ายในสุด กันเกือบทุกคนใช่มั้ยหล่ะคะ?? ซึ่งมิว่ายามที่นำมันมาปัดฝุ่นครั้งใด...ก็พลันให้เกิดรอยยิ้มละมุนที่มุมปาก และอดที่จะแอบหัวเราะคิกคักกับตัวเองเป็นไม่ได้ 
(อารมณ์ประมาณหนัง แฟนฉันอ่ะค่ะ...)
แต่ต้องขออภัยอย่างแรง ๆ สำหรับ บุคคลที่เคยถูกกระทำทารุณเมื่อวัยเด็ก หรือถูกหลอกขายมาเลย์ ถูกบังคับเป็นแรงงานเด็กในโรงงานนรกนะคะ ซอนย่ามิได้เจตนาจะตั้งใจหรือตอกย้ำสะกิดต่อม คุณจริง ๆ ค่ะ
เอาหล่ะ!!  ว่าแล้ว เรามาผลัดกันเล่าความทรงจำอันแสนหอมหวานนี้ และร่วมแบ่งปันกันเหอะค่ะ เริ่มต้นที่ซอนย่าก่อนเลยนะคะ 
ความทรงจำของซอนย่า เกิดขึ้นเมื่อ สิบสี่ ใสวัยกำลังเหมาะ วัยที่กำลังจะเปลี่ยนคำนำหน้านาม จาก เด็กหญิง เป็น นาง  กรี๊ดดดดด...ไม่ใช่ค่ะ!! พูดผิด นางสาว ค่ะนางสาว  เพื่อนที่สนิทซี้ย่ำปึ๊ก ของซอนย่าชื่อ  กระถิน ค่ะ   อ๋อ...ไม่ต้อง งง นะคะ คุณอ่านไม่ผิดหรอกค่ะ  ชื่อของคุณเธอคือ  ดญ.กระถิน ถิ่นสำรวย  อยู่ชั้น ม.3/1 (ขออนุญาตไม่เปิดเผยชื่อสถาบันการศึกษานะคะ เพราะเนื้อหาบางส่วนอาจไม่เหมาะสมและเกรงจะทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงอันดีงามของสถาบัน)
อันเนื่องมาจากชื่อหล่อนนี่เอง  ไม่ทราบว่า คุณพ่อ คุณแม่ ไม่รัก หรืออย่างไร? ถึงตั้งชื่อได้ แบบบ้านบ้าน (บ้านนอก) มาก ๆ  บ้านนอกจนน่าตกใจ  ตั้งอย่างไม่เกรงใจใคร หรือกลัวฟ้าดินจะหยอกล้อ    ด้วยชื่อนี้เอง ทำให้หล่อนตกเป็นเป้าประนามหยามเหยียด ดูถูก ดูหมิ่น ล้อเลียน ต่าง ๆ นา ๆ จากเพื่อน ๆ  
จนในที่สุด นางเอกสาวแสนซนสวยใสอย่าง ซอนย่าก็ทนไม่ไหวสิคะ   ด้วยความสงสารจับใจ จึงต้องทำใจคบหากับ กระถิน เพื่อให้หล่อนพอมีเพื่อนกับเค้าบ้าง  บังเอิญว่า ซอนย่าเป็นดาว ของโรงเรียน  ถือว่าอยู่ในระดับไฮโซ ลูกคุณหนู เดินหน้าเชิด จนเพื่อนนักเรียนชาย แย่งกันจีบ ไม่หวาดไม่ไหว ในขณะเดียวกัน นักเรียนหญิง ก็ต่างหมันใส้ จนแทบอยากดักตบ  ด้วยความหรูระดับนี้ หากลดตัวไปคบกับ กระถิน คงพอทำให้หล่อนดูดีขึ้นมาบ้าง   อีกอย่าง ถึงแม้ว่า เวลาหล่อนเดินตามดิฉัน จะดูราวนางทาส  เดินตามนายหญิง ก็ไม่ปาน  ซอนย่าก็มิได้รังเกียจแม้แต่น้อย ยังคงจิกหัวใช้ เอ้ยยย ไม่ใช่ค่ะ รักใคร่คบหาเป็นสหายเป็นมือเป็นตีน ตลอดชั้นมัธยมต้น
ด้วยความที่สนิทกับ คุณกระถิน ถิ่นสำรวย มากมาก ซอนย่าจึงขอเรียกหล่อนสั้น ๆ แบบเป็นกันเอง และเป็นทางการนับแต่นี้เป็นต้นไปในบทความว่า
อีถิน!!เป็นอันรู้และเข้าใจกันค่ะ

To be continued				
o be continued				
มนต์ภารตะ

ล่อยลอยใน ราตรีทิวาหวาน
รัตติกาลพันดาราพาเลื่อนไหล
ภารตะมนต์ตราจากแดนไกล
ทะเลทรายที่ขอบโพ้นข้ามทะเล

อบกลิ่นอายภารตะชมพูทวีป
ดวงประทีบสุกสกาวพราวเสน่ห์
ให้เคลื่อนไหวล่องลอยไปในลมเพ
โอ้กล่อมเห่แสนอบอวลชวนละมุน				
ชื่อไทย     ขมิ้น   
ชื่อสามัญ     CURCUM,TERMARIC  
ชื่อวิทยาศาสตร์     Curcuma domestica Valeto				
หากพูดถึง "ความงาม" แล้ว คุณผู้หญิงหรือท่านผู้ชายก็คงจะไม่ปฏิเสธว่าเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน และมีความสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าปัจจัยอื่นในการดำรงชีวิต แต่ถ้าเราจะมองกันไปแล้ว "ความงาม" นั้นจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อตัวของเรามีสุขภาพจิตและสุขภาพกายดี ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บมาเบียดเบียน โดยปกติสุขภาพจะดีมาก-น้อยเพียงใด ก็ขึ้นอยู่กับสภาวะแวดล้อม การรับประทานอาหาร และการดำรงชีวิตอย่างปกติสุข เมื่อร่างกายกินได้ ถ่ายคล่อง ผิวพรรณดี และสุขภาพแจ่มใส " ความงาม" ก็จะบังเกิดขึ้นได้อย่างไม่ต้องสงสัย				
ชื่อวิทยาศาสตร์  Curcuma longa Linn., Curcuma domestica Valeton.  
ชื่อวงศ์  Zingiberaceae  
ชื่ออังกฤษ  Turmeric  
ชื่อท้องถิ่น  ขมิ้นแกง, ขมิ้นชัน, ขมิ้นหยอก, ขมิ้นหัว, ขี้มิ้น, ตายอ, สะยอ, หมิ้น				
ขมิ้นชันเป็นพืชที่อยู่ในวงศ์ขิงข่า เป็นพืชล้มลุกอายุหลายปี ลำต้นเหนือดินเป็นลำต้นที่เกิดจากการอัดตัวกันของกาบใบ ลำต้นจริงอยู่ใต้ดินเรียกเหง้าขมิ้น ประกอบด้วย เหง้าหลักใต้ดินที่เราเรียกว่า หัวแม่ ซึ่งมีรูปไข่และแตกแขนงทรงกระกอบออกด้านข้างทั้ง 2 ด้าน ที่เราเรียกว่า แง่ง เนื้อในเหง้ามีสีเหลืองมีกลิ่นเฉพาะ ใบเป็นใบเดี่ยว เจริญออกจากเหง้าเรียงเป็นวงซ้อนทับกัน ใบรูปหอก กว้าง 12-15 เซนติเมตร ยาว 30-40 เซนติเมตร ช่อดอกเจริญออกจากเหง้าแทรกขึ้นระหว่างใบ รูปทรงกระบอก ประกอบด้วยใบประดับจำนวนมาก มีสีเขียวอ่อน ใบประดับตรงปลายช่อจำนวน 6-10 ใบ สีขาวหรือขาวแกมชมพูเรื่อ ๆ ดอกสีเหลืองอ่อน เกิดในซอกใบประดับเว้นแต่ในซอกใบตรงปลายช่อ ผลทรงกลมมี 3 พู				
ขมิ้นชันเป็นพืชที่คนไทยรู้จักกันมาแต่โบราณโดยนำมาใช้แต่งสี แต่งกลิ่น และรสของอาหาร เช่น แกงเหลือง แกงไตปลา การใช้ในผลิตภัณฑ์อาหาร ขมิ้นผงเป็นแหล่งสีธรรมชาติให้ความปลอดภัยมากกว่าสีสังเคราะห์ ตลอดจนเป็นสมุนไพรรักษาโรคต่าง ๆ เช่น แผลในกระเพาะอาหาร อาการท้องอืดท้องเฟ้อ ขับลม 



ขมิ้นชันเป็นพืชปลูกง่ายสามารถปลูกขึ้นได้ทุกภาคของประเทศไทย เติบโตได้ดีในที่ดอนไม่ชอบน้ำท่วมขัง ปัญหาของโรคแมลงรบกวนน้อย อายุเก็บเกี่ยวประมาณ 8-9 เดือน เกษตรกรส่วนใหญ่จะปลูกขมิ้นชันเป็นพืชสวนครัวหลังบ้านในปริมาณไม่มากนัก				
SonyaBeauty				
background				
comments powered by Disqus
  • ll๛เมกกะ๛ll

    10 ตุลาคม 2547 22:53 น. - comment id 77951

    ฮิๆๆๆๆๆๆ   มีต่อป่ะน้องซอน ฯ
    
    อ่าน  อ่าน  อ่าน  จบแร่ะ  นอนดีกว่า  ซาแวปปปปปปป
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+-*-+
    
    
  • tiki

    11 ตุลาคม 2547 14:21 น. - comment id 77972

    ,เข้ามาแล้วจ้า มาอ่านแล้ว มันเลยนะคะบทแรก 
    เขียนเรื่องสั้นรุ่งเรืองแน่
  • ซอนย่าบิวตี้

    11 ตุลาคม 2547 21:19 น. - comment id 77985

    อ่านกลอนหมายเลข 63312 อันนี้แล้วเซ็งค่ะ
    คนใจแคบนี่มีเยอะจริง
    http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_63312.php
    
  • เพลงกลางป่า

    12 ตุลาคม 2547 00:06 น. - comment id 77992

    สงสารกระถินเหมือนกันนะครับ ชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้นั้น คือของขวัญอันมีค่าแล้วล่ะครับ คนเราก็มีจิตใจเหมือนกัน และรักตัวเองเช่นกัน แต่ผมว่าเรื่องนี้สะใจดีนะครับ มีให้อ่านอีกก็ดีครับ
  • Nonmin

    19 ตุลาคม 2547 00:27 น. - comment id 78156

    เห็นด้วยกะเพลงกลางป่าอ่ะนะ
    ชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้มันออกจะน่าภูมิใจจะตาย ไม่น่าไปว่ากันเลย แค่ชื่อมันเอาไปเทียบกับจิตใจที่อยู่ภายในไม่ได้หรอก เนอะ...
    
    คุณซอนย่าเขียนตลกดีอ้ะ 555+ 
    ^o^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน