อัลมิตรา

 หมดเวลาแล้วครับ ครบสามนาทีแล้ว เอาล่ะ กลุ่มนี้ป้อนเหยื่อได้น่ารักมากเลยครับ ฮะ ฮะ ฮะ..  เจ้าหน้าที่ประจำฐานสัพยอกผู้เขียน ส่วนผู้เขียนเองทันทีที่หมดเวลา ก็รีบหันหน้าหนีไปทางอื่น ปลดหลอดออกจากปากที่คาบไว้ รู้สึกหน้าชาเล็กน้อย วางตัวไม่ถูก ไม่รู้จะไปยืนตรงไหนดี 
 สิบเก้าคะแนนครับ ถือว่าเยี่ยมยอดแล้วนะครับ บางกลุ่มทำได้เพียงสี่คะแนน นี่ถ้าไม่มัวแต่เขินเสียก่อน คงได้แยะกว่านี้ครับ..  เจ้าหน้าที่ประจำฐานกล่าวพลางหัวเราะอีกครั้ง
 ขอโทษด้วยนะครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ ..  เพื่อนในกลุ่มที่เป็นคู่ฮากับผู้เขียนเปรยออกมา
 ไม่เป็นไร ฝนตกอย่างนี้ มันก็ไม่สะดวกสิ หน้าตาเปียกมอมไปหมด หนังยางมันเลยแปะติดมุมปาก ..  ผู้เขียนกล่าวตอบโดยที่ไม่กล้ามองหน้าด้วยซ้ำไป 
 เอาล่ะครับ เพื่อไม่ให้เสียเวลาไปมากกว่านี้ ทราบว่าแผนที่ที่ได้รับมอบมาตั้งแต่จุดเริ่มต้น คงใช้การไม่ได้แล้ว ผมมีอีกชุดให้ดูนะครับ คราวนี้คงต้องรักษาให้ดีหน่อย ขืนไม่มีแผนที่ ขี้เกียจไปตามเก็บจากป่าที่ละกลุ่มครับ ..  เจ้าหน้าที่ประจำฐานส่งให้ผู้เขียน .. ฝนเริ่มซาแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรฝนจะหยุดตก เหลือเพียงอีกฐานเท่านั้นที่จะต้องผ่านเก็บคะแนน ดังนั้นสมาชิกในกลุ่มจึงลงความเห็นว่า ให้อ่านแผนที่เสียตั้งแต่ตรงนี้เลย เพื่อว่าหากฝนตกหนักอีกครั้ง จะได้ไม่ติดขัดกับปัญหาเรื่องแผนที่อีกต่อไป จากนั้น  ก็มุ่งหน้า(ควรจะเรียกว่าพเนจรเสียมากกว่ากระมัง) ไปยังจุดหมายสุดท้าย อีกนิด อดทนอีกนิด งานก็จะบรรลุเป้าหมาย เดินไป..เดินไป..