จิตแห่งมาร

มารน้อย

ยามนี้ ดาวและเดือนต่างทนทุกข์ อากาศภายนอกช่างเศร้าหมองยิ่งนัก 
 น้ำใสๆไหลย้อยหยด ดวงเนตรต่างวิปริต 
เธอที่รักฉันรู้ว่ายามนี้เธอต้องการฉันเพียงไร 
แต่นิยายรักเรื่องยาว มันได้จบไปแล้ว 
เธออาจคิดว่าฉัน คือนางมาร แน่นอนฉันคือนางมารเสมอ 
ชีวิตของเธอครั้งหนึ่งฉันเคยเฝ้าทะนุถนอม 
ครั้งหนึ่งฉันเคยเฝ้าโอบอุ้มด้วยดวงจิตแห่งมาร 
ฉันบอกเธอให้รู้ถึง  สีสันความระทมของชีวิต 
ฉันบอกเธอว่า  เธอต้องแกร่งในสังคมสีเทา 
ฉันบอกเธอว่า การกระทำใด ๆ อันไร้สติจะนำมาซึ่งความฉิบหาย 
    
แม้ นิยามแห่งรัก จะยิ่งใหญ่สักเพียงใหญ่ ก็มิอาจหลีกเลี่ยงได้ 
เธอที่รัก .......
รู้ไหมว่าวันเวลาเดือนดาวลาลับ 
ใจฉันยังจับอยู่ที่เธอมิไปไหน 
ภาพของเธอยังคงตรึงอยู่ในใจ 
มิมีใครฉันมีเธอตลอดกาล 
มันมิได้จบลงไปแล้ว เพียงเพราะเธอเดินจากไป 
แต่มันจบการกระทำที่ไร้สติลงต่างหาก 
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร
ฉันน้อมรับจิตแห่งมารที่เธอกล่าวอ้างโดยดุษฏี				
comments powered by Disqus
  • เสือยิ้มมุมปาก

    9 ตุลาคม 2547 09:52 น. - comment id 77878

    มาเยี่ยมคร่า
  • โชค ปวีณา

    11 ตุลาคม 2547 12:44 น. - comment id 77963

    เศร้าจัง...
    บางทีผมไม่ต้องเขียนอะไร...
    คุณได้เขียนมันไปหมดแล้ว...
  • venom_aki

    4 พฤศจิกายน 2547 15:47 น. - comment id 78695

    วันที่เธอจากไป หัวใจดั่งถูกกระชากเหลือเพียงซากหัวใจ...
    ฉันพร่ำบอกให้เธอรับรู้รักแต่เธอเงียบงันไร้คำตอบ
    วันเวลาที่ผ่านพ้นไป อยากให้โอกาสนั้นหวนคืนกลับมาอีกครั้ง
    อยากดึงชีวิตเธอกลับคืนมา
    ทุกเวลานับแต่นี้ไป
    ฉนคงต้องทรมานและเดียวดาย
    ตราบวันสิ้นลม
    พร้อมกับจมหัวใจ
    
    
    
    from=kaikan phrase

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน