ทางเดินของความรัก

เพชรสีฟ้า

......เขาบอกทำนองว่า...... 
ที่เราต้องเจ็บปวดกับความรักนะ ไม่ใช่เพราะมัน จากไปหรอก...แต่เพราะมันยังคงอยู่ต่างหาก 
ถ้าวันนี้คนสองคน ต่างหมดรักกันไปคงไม่มีใครต้องเสียใจมากนัก....แต่กลับเป็นเพราะรักที่ยังอยู่ในใจคุณนั่นเอง 
ที่ทำให้คุณปล่อยวางไม่ได้...... 
ธรรมชาติของความรักไม่ให้โทษแก่ใคร 
เพียงแต่อาจปรุงแต่งให้หัวใจพองฟู จนลืมนึกถึงความจริงที่ว่า......มีวันที่รักมา ก็อาจมีวันที่รักไปได้ 
.....ความรักเป็นสิ่งสวยงาม หลายคนจึงอดหลงไหลได้ปลื้มกับมันไม่ได้ในยามที่มันอยู่ 
.....เรามักหรอกตัวเองว่า เพราะเรารักเขามาก..... 
.....เขาคงเห็นความดีความตั้งใจของเรา..... 
.....และรักเราตอบบ้าง ไม่มากก็น้อย..... 
และเมื่อเขาตอบรับรักของเรา ความฟูของหัวใจ 
มักทำให้เราก้าวล่วงไปถึงการรู้สึกยึดมั่น 
ว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของเรา เป็นเหมือนสินทรัพย์ส่วนตัวทางใจอย่างหนึ่ง ที่จะต้องอยู่กับเราทุกครั้ง ที่เราต้องการ 
นานเท่าที่เราปรารถนา.... ความรู้สึกอันนี้แหละ ! 
คือจุดเริ่มต้นของความเจ็บปวดทั้งมวล 
เพราะมันฝืนกฏธรรมชาติ 
ไม่ได้บอกว่า....รักต้องลงเอยด้วยความเศร้าเสมอไป 
เพียงแต่ถ้าเขาจะอยู่ เขาจะไปจะรักคุณมากขึ้น คงเดิมหรือหดน้อยถอยลง......ก็จะเป็นเพราะคนสองคน 
ไม่ใช่ความต้องการของเราฝ่ายเดียว หรือเขาฝ่ายเดียว