อัลมิตรา

" เฮ้ !! สองสาว มัวทำอะไรกันน่ะ กลับกันเถอะ ฟ้าครึ้มๆ เดี๋ยวกลับไม่ทันฝนตกจะแย่ ถนนลื่นๆขี่รถลงเขา เดี๋ยวมีเฮ .."...สหายลิงที่เข้าพงไปตะกี้ เดินกลับมาถึงที่พักรถ ตะโกนโหวกเหวกมา
"..อื้อ !  รู้แล้ว รู้แล้ว กำลังบิ้วอารมณ์สุนทรีย์ หมดมู๊ดเลย..ยี้ๆ.." ลูกลิงหงุบหงิบ หลังจากที่เก็บลูกยางใส่กระเป๋าแล้วก็กลับเข้าไปรวมกลุ่ม
ถึงที่พักประมาณบ่ายสาม ทันทีที่จอดรถและยังไม่ทันถอดหมวกกันน๊อคด้วยซ้ำไป ผู้จัดการที่รีสอร์ทก็ทักว่าทำไมกลับมาเร็วจัง ก็ตอบคำถามกันไปว่า ไปมาแล้วบ้องตี้ ไม่มีของที่ระลึกขาย ตลาดปิด ก็เลยแค่ขี่รถเที่ยวเท่านั้น เสียเวลาไม่มากนัก จากคำตอบทำให้ ได้รับคำแนะนำว่า หากขี่รถออกจากรีสอร์ทแล้วเลี้ยวซ้าย ซ้ายอีกที ผ่านสะพานปูนข้ามแคว เลี้ยวขวา อีกไม่ถึง 20 กม. ก็จะเป็นปราสาทเมืองสิงห์ น่าสนแฮะ ดีเหมือนกันหวังว่าปราสาทเมืองสิงห์คงยังไม่ล่มหายไปอีกนะ คงไม่เก้อล่ะ คราวนี้... หลังจากหมดไอศกรีมคนละถ้วย ๆละ 15 บาทแล้ว
ก็จัดแจงจรลีกันต่อ ป้ายหน้าเลยเพ่..ปราสาทเมืองสิงห์ ..วู้ๆๆ
เส้นทางเป็นถนนคอนกรีต ทางเรียบสบายๆ ข้างทางส่วนใหญ่แล้วเป็นไร่ข้าวโพด แต่ก็มีปลูกผักประปราย (ห้ามถามว่าผักอะไร โกรธตายเลย) แดดล่มลมตกแต่ฝนยังไม่ตก เฮ้อ.. ถ้าอยู่บ้านในกรุงเทพ จะมีอะไรสุขเท่ากับนอนเค้งบนเตียงนุ่มๆ หนังสือสักเล่ม แต่นี่ก็สุขเหมือนกัน สุขคนละอย่าง ลูกลิงพยายามหายใจลึกๆนานๆ ทำอย่างกับว่าจะเก็บตุนอ๊อกซิเจนไปเผื่อสักสามเดือน นึกครึ้มใจก็ร้องเพลงออกบ้าง ร้องไม่จบซะเพลง ดำน้ำบุ๋มๆบ่อยๆ พอเพื่อนลิงมันขำ ลูกลิงก็อ้างว่า เมดเล่ย์เฟ้ย เชยอ่ะ ไม่รู้จักเมดเล่ย์ ..ฮะ ฮะ 
อั่นแน่ถึงแล้วปราสาทเมืองสิงห์  ทำไมไม่ชื่อปราสาทเมืองกาญจน์นะ ว่าจะถามเจ้าหน้าที่อยู่เชียว เพื่อนลิงมันปรามไว้ก่อน ไม่งั้นคงได้คำตอบมาฝากเพื่อนๆแล้วล่ะ ต้องซื้อบัตรก่อนเข้า คนละ 10 บาท มอไซด์ 20 บาท ด้วยความงก ลูกลิงบอกว่า ซื้อเฉพาะบัตรคนค่ะ 7 คน 70 บาท และกำลังจะเตรียมจอดรถด้านนอกกำแพงใหญ่แล้วเชียว ก็ปรากฏว่าสหายลิงคนหนึ่งปวดท้องกระทันหัน .. ป่าวนะ ไม่ได้จะคลอด ผู้ชายคลอดได้งัย น่าจะเป็นปวดท้องอยากทอดข้าวเม่ามากว่านะ กินแยะ ก็เงี๊ยะ สงสัยคลังล้น ..
ช่วงเวลาที่รอ ก็เห็นรถยนต์หลายคันแวะจอดซื้อบัตร สงสัยซื้อบัตรเผื่อรถยนต์ด้วย แน๊..รถตู้ก็มี พวกเขาซื้อบัตรทั้งคนทั้งรถ น่ะ .. เอ ! .. เรามันงกเกินเหตุหรือเปล่านะ ด้านในมันจะเป็นยังงัย กว้างขวางแค่ไหน เดินไกลมั๊ยเนี่ย นึกหวั่นๆ เอางัยดีหว่า 60 บาทเชียววุ๊ย ที่ต้องจ่ายเพิ่ม ..ลูกลิงคิดในใจพลางนับเศษเหรียญในกระเป๋า พอดีกับที่ เงยหน้าไปสบสายตาเจ้าหน้าที่สาวคนนั้น ส่งยิ้มให้ทีนึงเมื่อรู้ว่าสายตานั้นจับอยู่ที่ลูกลิงก่อนหน้านั้นแล้ว ..ได้ยินเสียงหวานๆ บอกว่า " เอารถมอเตอร์ไซด์เข้าไปได้นะ พี่อนุญาต " เย๊ .. อย่างกะมีเทวดามาดลใจให้รู้แน่ะ นี่ถ้าไม่เกรงใจเพื่อน จะเดินเข้าไปหอมซะที กลัวแต่ว่าจะตกเป็นข่าวฮือฮาไปหลายเดือนน่ะสิ บรรดาผักเผือกพวกนี้มันชอบเผากันดีนัก ..ฮะ ฮะ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน