ถ้าผมจะรักใครสักคน

เรไร

ผม..มิได้ต้องการ นางงาม หรือ คุณหนู ที่เติบโตมากับการถูกตามใจ
มีทุกอย่างดุจดั่งเจ้าหญิงในเทพนิยาย 
เพราะผม คงไม่อาจเป็น....เจ้าชาย...ได้
ผมต้องการแค่ ใครสักคนที่เข้าใจวิถีแห่งการเลี้ยงดูตัวเอง 
คนที่พร้อมจะสร้างความฝัน..ร่วมกัน
ผม..มิได้หาความสำราญ ตามผับ ตามบาร์ ด้วยสุรา ราคาแพง 
หรือ นั่งจิบเบียร์ คลอเคลียเสียงดนตรี..ไม่เลย
ผมต้องการแค่ เหล้าขาวสักขวดมะยมสักจาน เพื่อนสักคน สองคนในยามที่ 
ครึ้มอกครึ้มใจ มีกีตาร์ สักตัวก็พอ
ผม..มิได้อยากมีอุปกรณ์สื่อสารทันสมัยราคาแพง เพื่อโทรหาคนรัก แล้วเปิดเพลงที่ชอบกรอกหูลงไป เพื่อพูดว่า ที่รักคิดถึงคุณจัง เวลาได้ยิน..เพลงนี้ 
(ทั้งๆที่รู้ว่าเวลานั้น ผมทำงานแทบตาย)
ผมแค่อยากหาวิธีสื่อสารกับคนที่ห่วงใย ในยามที่เหนื่อยล้ากับหน้าที่การงาน
แค่ถามว่า..เหนื่อยไหม.. เท่านี้ก็มีแรงจะทำมันต่อไป
 
ผม..มิได้อยากมีรถยนต์คันหรู เพื่อขับโฉบไปเฉี่ยวมา  ไม่มีปัญญา..เติมน้ำมัน
ผมแค่มีรถสองล้อของผม ผมก็ภูมิใจที่มีมัน
ผม..มิได้ต้องการ อาหารจานแพงๆ แค่ก๋วยเตี๋ยว ชามล่ะ 10 บาท ก็เพราะว่า
มันก็ต้องขับถ่ายออกมาเหมือนกัน แค่ได้กินกับคุณ บ้างในบางวันก็พอ
ผม..มิได้ต้องการของกำนัลใด ๆ จากใครทั้งนั้น จะวันเกิด ปีใหม่ หรืออะไรก็ตาม
ที่ใครๆ อ้างว่าเป็นโอกาสพิเศษ 
ผมแค่ไม่เคยมีโอกาสพิเศษ วันเกิดตัวเองบางทียังลืม 
 
ผม..มิได้ต้องการความสุขสบาย ยามที่ต้องไปนอนพักค้างอ้างแรมที่ไหน
ผมแค่อยากไปในที่ ที่ตัวเอง อยากไปและสามารถไปได้ มีเต้นท์เก่าๆ สักหลัง
แค่ไปนอนดูดาว ชมจันทร์ เพ้อฝันไปตามเรื่อง ตามราว
ผม..มิได้มีหัวใจหลายดวง อย่างคนหลายใจ
ผมแค่มีหัวใจเต้น 80 ครั้งต่อนาที อาจเต้นถี่บ้างยามอยู่ใกล้ๆ คนที่คอยห่วงใย
ผม..มิได้ต้องการความใคร่ ยามที่จับมือคุณ
ผมแค่อยากรับรู้ถึงความอบอุ่น ของกันและกัน
ผมเรื่องมากเกินไปสำหรับคุณใช่ไหม กับชีวิต ง่าย ๆ
.... ของผม ....