18 กันยายน 2547 20:37 น. - comment id 77212
เป็นบทความที่ดีมากคะเเต่ออกวิชาการไปนิด ควรจะมีมุขแทรกหน่อยจาดีมากเลยคะ
18 กันยายน 2547 22:13 น. - comment id 77215
ทุกคนมีดินสอหนึ่งแท่งเพื่อจะวาดภาพชีวิตของเราให้สวยงาม แต่เราไม่มียางลบสักก้อนที่จะเอาไปลบสิ่งที่เราทำผิดพลาดมาแล้วได้ ชอบท่อนนี้มากๆๆเลยค่ะ แตงก็มีหนังสือใยไหมหลายเล่ม ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ พิมพ์ออกมาแล้วเหรอค่ะ (( เหอๆๆ แบบว่าแตงไม่ได้เข้าร้านหนัสือนานแหละ ยุ่งๆอยู่ )) จะติดตามอ่านและซื้อค่ะ ^___________^
18 กันยายน 2547 23:22 น. - comment id 77217
ขอบคุณมากค่ะ u ่ ๅ s ั ก บทที่เอามาให้อ่าน อาจจะดูเครียดๆไปนิด อิอิ คราวหน้าจะลองหาบทที่มีมุขมาให้อ่านกันนะคะ แต่อาจจะไม่ตลกนะ มุขฝืดๆ หุหุหุ (ต้องใส่น้ำมัน) ผ่างงงง !! ขอบคุณค่ะ กาวกระดาษ หนังสือเพิ่งวางขายค่ะ ตื่นเต้นเหมือนกัน แต่ทำสุดความตั้งใจเลยล่ะ
19 กันยายน 2547 00:03 น. - comment id 77221
เป็นแง่มุมมองที่มั่นคงดีค่ะ
19 กันยายน 2547 10:13 น. - comment id 77241
การเข้าใจธรรมชาติของความผิดพลาด .... ....... พี่ยังแคร์ช่างภูมิใจเสนอมากค่ะ........ความคิดดีมากๆๆเลยค่ะ.................... ฉันลากเส้นไปด้วยดินสอสีครามของฉัน.....
19 กันยายน 2547 11:05 น. - comment id 77245
ชอบคุณนะคะ ทิกิ และกระดานโต้คลื่น ขอให้รูปวาดของชีวิตผิดพลาดน้อยที่สุดนะ
19 กันยายน 2547 18:55 น. - comment id 77251
ดีมากค่ะ เป็นข้อคิดได้ดีมากค่ะ
19 กันยายน 2547 19:28 น. - comment id 77256
ขอบคุณค่ะ พระจันทร์สีเหลือง
22 กันยายน 2547 18:58 น. - comment id 77338
มีมุมมองทีดีมาก คะ จะเป็นกำลังให้ก้าวต่อไป นะคะ
23 กันยายน 2547 16:45 น. - comment id 77371
ขอบคุณมากค่ะ จะพยายามนะ
24 ตุลาคม 2547 22:05 น. - comment id 78324
++ อืม เป็นคำที่ดีมาก มาก น่าคิด