เพิ่งเข้าใจความหมาย

ลูกเป็ดขี้เหร่

เพิ่งเข้าใจความหมาย
อ่านอะไรอยู่น่ะ เติ้ล   เติ้ลเป็นเพื่อนรักของฉันคนนึง  ใช่! เติ้ลคิดกับฉันแค่เพื่อนรัก  แต่สำหรับฉัน มันไม่ใช่!  
อ่านบทความอยู่น่ะ  ยืมเมย์มา
เฮ้ย ...บ้าน่า นายเนี่ยนะอ่านบทความ  ขี้เกียจจะตาย
มันก็ต้องมีบ้างสิ  แต่เมย์เค้าแต่งใช่ได้เลยนะ  ดูเหมือนเติ้ลจะเทิดทูนเมย์น่าดู  ที่กับฉันไม่เห็นเติ้ลจะเทิดทูนแบบนี้เลย
แต่งเกี่ยวกับอะไรล่ะ   ฉันก็หาเรื่องคุยไปงั้นๆแหละ  ใจจริงแล้วไม่ได้สนใจบทความนี่สักเท่าไหร่
แม่น้ำกับทะเล...  เปรียบเทียบคนรักกันเหมือนแม่น้ำกับทะเลล่ะ  เติ้ลตอบแบบยิ้มๆ
แล้วทำไมต้องยิ้มด้วยล่ะ  ถ้าจะไม่สนุกซะและ  ไปดีกว่า  อืม..เดี๋ยวคืนนี้เราโทรไปหานะ  ฉันหันหลังเดินออกไปจากห้อง
                     ...........................................................
ฮัลโหล  เติ้ล  เราเองนะ  
นิเหรอ  อืม..   คือเราติดสายอยู่น่ะ  เดี๋ยวเราโทรไปหาใหม่ได้ป่ะ
คุยกะใครอยู่อ่ะ    สีหน้าฉันเริ่มแย่ขึ้นนิดๆ
เมย์น่ะ  กำลังคุยกันสนุกเลย ยังไม่อยากวางสาย
อืม..แล้วอย่าลืมโทรมานะ  จะรอ        ฉันวางสายไปด้วยท่าทีหมดหวัง  ท่าทางเติ้ลคงจะชอบเมย์เอามากๆ  ท่าทั้งสองคนนั้นเป็นแฟนกัน   ไม่นะ! ฉันไม่อยากจะคิดถึงตัวเองเลย
                  ..............................................................
เช้าวันใหม่  เติ้ลเดินเข้ามาในโรงเรียนพร้อมกับเมย์   มันต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ  
ว่าไงจ๊ะ   คู่รักคู่ใหม่  ฉันลองแซวไปงั้นๆ  เพื่อจะมีใครปฏิเสธให้ฉันโล่งใจบ้าง
นิ... รู้ได้ไงว่าเราเป็นแฟนเมย์อ่ะ   เรายังไม่ได้บอกเลยนะ  แย่จัง..จะทำให้ประหลาดใจซักหน่อย  เติ้ลหยอกล้อกับเมย์อย่างน่าอิจฉา  คู่นั้นเป็นแฟนกันจริงๆ  แล้วฉันล่ะ  ต่อไปนี้ฉันจะอยู่ตรงไหน  ส่วนเกินอย่างฉัน  มันคงไม่มีใครเห็นค่าอีกต่อไปแล้วล่ะ
         ฉันเศร้าได้ไม่นาน  ผ่านไปราวๆ 3 อาทิตย์  เติ้ลก็มีอาการซึมไป  เหมือนไม่ใช่เติ้ลคนเดิม
เติ้ล...  นายเป็นไรไปน่ะ   ฉันถามด้วยความเป็นห่วง
...........................  เติ้ลเงียบไป
มีอะไรก็บอกเราได้นะ   ฉันยังคงเซ้าซี้
นิ....  เราเป็นเพื่อนรักกันใช่มะ    เติ้ลมองฉันด้วยสีหน้าแปลกๆ
ใช่!!  เราเป็นเพื่อนรักกัน   เพื่อนรักเค้าต้องบอกกันทุกเรื่องนะ
เรา...ทะเลาะกับเมย์   เติ้ลยังคงมองฉันด้วยสีหน้าแปลกๆอย่างเดิม
แค่ทะเลาะกัน โธ่  เดี๋ยวก็ดีกันเองแหละน่า  คิดมากน่ะเติ้ล
เรา....มันไม่ใช่แค่นั้นน่ะ..คือเราเลิกกับเมย์แล้ว
เลิกแล้ว     ฉันใจหายวาบ  เมย์น่าจะรู้นะ ว่าเติ้ลรักและเทิดทูนเมย์มากแค่ไหน  ให้ตายสิ  ถ้าฉันเป็นเมย์ฉันจะไม่มีวันทำแบบนี้
  ถ้าเมย์เข้าใจเราเหมือนนิ  ก็ดีสินะ
 แล้วเติ้ลจะเอาไงต่อล่ะ
..................................
ทำไมเงียบไปล่ะเติ้ล
นิ  เราถามอะไรหน่อยสิ
อือ...????
ถ้าเราเป็นแม่น้ำ   นิอยากเป็นอะไร
อืม..ไม่รู้สิ  ก็คงเป็นคนนี่แหละ  คนที่เฝ้ามองแม่น้ำตลอดเวลา
แต่....แต่เราอยากให้นิเป็นทะเลนะ
จะหาว่าเราเค็มเหมือนทะเลใช่มะ
ปะ เปล่า  เราอยากให้นิเป็นทะเล  นิลองคิดดูนะ  แม่น้ำน่ะ  ไม่ว่าจะไหลผ่านอะไรต่อมิอะไร  สุดท้ายแล้ว  ปลายทางของแม่น้ำ ก็ต้องไหลมาลงเอยที่ทะเลอ่ะ
เติ้ล...รู้ไหมว่าพูดอะไรออกมา     ฉันหน้าแดงขึ้นมาทันที
นิ..เราคบกันได้ไหม?
          คำถามคำนั้นทำให้ฉันตัวเบาจนแทบจะลอยไปตามสายลม  คำที่ฉันเฝ้ารอมานานแสนนาน มันมาหาฉันแล้ว  เวลาผ่านไปราวๆ 2 เดือน  จากที่เติ้ลเคยโทรมาหาก็เงียบไป  เจอหน้ากัน ก็ไม่พูดไม่คุย  ฉันรู้สึกไม่ดีเลย ที่เติ้ลเป็นแบบนี้  
    เติ้ล  นายเป็นอะไรไปอีก
..........................  เติ้ลเงียบ  หลบหน้าหลบตาฉัน
เติ้ล    เราอยากให้เติ้ลอธิบายนะ
นิ.......คือ.......เราขอโทษ
...........................  ฉันอึ้ง  พูดอะไรไม่ออก
คือเมย์เค้า..เมย์มาขอโทษเรา  เราเพิ่งรู้ว่าเรายังลืมเมย์ไม่ได้  เรายังรักเมย์อยู่  ตอนนี้เรากับเมย์เข้าใจกันดีแล้ว  เราไม่อยากเสียเพื่อนดีดีอย่างนิไป  นะ นิ นะ  เรามาเป็นเพื่อนรักกันเหมือนเดิมนะ
 เติ้ล.............ตลอดเวลา..เราไม่เคยขัดใจนายเลย  แต่วันนี้...เราขอซักครั้งเถอะนะ  .เราคงทำใจให้กลับไปคิดกับนายแค่เพื่อนรักไม่ได้อีกแล้ว  เราทำไม่ได้หรอกนะเติ้ล      ฉันร้องไห้ออกมาอย่างไม่อาย  ค่อยๆทรุดตัวลงช้าๆ
                                 .........................................................
ที่มุมๆหนึ่ง  ฉันนั่งก้มหน้าอยู่เดียวดาย  วินาทีนี้ฉันเพิ่งเข้าใจชัดเจนแล้วกับความหมายของทะเล  เมย์ต่างหากที่เป็นทะเล  ไม่ใช่ฉัน  แม่น้ำอย่างเติ้ลยังคงพร้อมเสมอที่จะคืนสู่ทะเล   สำหรับฉัน  ฉันมันก็แค่บ่อน้ำเล็กๆ ที่แห้งแล้ง  แต่บ่อน้ำอย่างฉันก็ดีใจนะ  ที่ยังมีช่วงเวลาสั้นๆ ที่แม่น้ำไหลผ่านมา  ทำให้บ่อน้ำชุ่มชื้น  แต่เมื่อแม่น้ำไหลคืนสู่ทะเลเมื่อใด  บ่อน้ำอย่างฉันก็คงจะกลับมาแห้งแล้งตามเดิม   .............................
                               ................................................
    ขอบคุณที่ทนอ่านค่ะ