คงเป็นเพราะว่า คุณอ้อนศรี เป็นคนที่ถูกตามใจมาตั้งแต่เด็ก โดยพื้นฐานครอบครัวแล้ว เธอมีความเป็นหนึ่งอยู่ในตัว และถึงแม้ว่าบางคนจะมีกันหลายพี่น้อง เชื่อว่า ยามมีคนรัก ทุกคนก็อยาก เป็นหนึ่ง การที่ได้เป็นคนดีของใครสักคน เป็นความรุ้สึกที่พิเศษ และวิเศษมากเลยนะ คุณว่ามั้ย คนบางคนอาจแสวงหาความเป็นหนึ่งตลอดชีวิตแล้วไม่เคยเจอ แต่คนบางคนกลับได้เป็นที่หนึ่งเกือบตลอดชีวิต ตรงนี้ก็คือเพระบุญทำ กรรมแต่ง กันมาแต่ชาติปางก่อนกระมัง --- ก็แล้วแต่ความเชื่อกันไป วันนี้คุณอ้อนศรีน้อยใจวูบหนึ่ง จนเกือบจะกลายเป็นโกรธ กับการที่ถูกคุณฤทธิ์(มาก) สามีผู้เป็นที่รักยิ่งค้อนขวับ.. พร้อมแสดงท่าทีว่ารำคาญ เหวย .. เหวย ไยเป็นเช่นนี้ แมวจรจัดมักจะป้วนเปี้ยนแถวหน้าบ้านตัวหนึ่ง มันสกปรก นิสัยแย่ ที่ชอบฉี่รดทุกอย่างที่ขวางทาง เป็นประจำ วันนี้มันเกิดจะเดินเข้าบ้าน สงสัยได้กลิ่นปลาที่พึ่งจะทอดเสร็จแล้วนำไปวางไว้บนโต๊ะอาหาร คุณอ้อนศรีทำอาหารเสร็จก็มาเรียกคุณสามีที่นั่งเล่นเกมคอมพืวเตอร์ในห้องนั่งเล่น เพื่อไปรับประทานอาหารเย็นกัน แล้วเธอก็เหลือบเห็นแมวจรจัดตัวดี คุณอ้อนศรี "พี่..ไล่แมวให้ทีสิ" คุณฤทธิ์ (มาก) "เธอก็ไปไล่มันเองซี" คุณอ้อนศรี ก็เดินเข้าไปหา แมวมันจ้องตาตอบ ดวงตากลมวาว ผู้หญิงนี่นะ.. 100 เปอร์เซ็นต์ด้วย ย่อมหวาดหวั่นเป็นธรรมดา แล้วการได้อ้อนสามีสักนิดหนึ่ง แค่ได้ ถูกเอาใจใส่สักนิดหนึ่งย่อมทำให้รู้สึกดี มีความสุข นิดเดียวเท่านั้น คุณอ้อนศรี "พี่มาไล่มันให้หน่อยซี น่ากลัวอ่ะ มันทำตาวาว ๆ " คุณฤทธิ์มาก ละสายตาจากคอมพืวเตอร์มามองภรรยาคนเดียวด้วยความรำคาญยิ่ง แถมยังส่งเสียงจึ๊กจั๊กในลำคออีกแน่ะ พอสามีสบตากับภรรยา .. เท่านั้นแหละ .. ความน้อยใจพุ่งวูบขึ้นถึงขีดสุด ความเจ็บดิ่งลึกลงไปในหัวใจน้อย ๆ คุณอ้อนศรีเดินจากเหตุการณ์ไปนั่งฟูมฟายกับตัวเอง เพียงแค่จะใส่ใจ เพื่อความสุขของคนที่จะต้องอยู่คู่กันไปอีกนาน คำถามหนึ่งผุดขึ้นในใจ ทำไมคุณฤทธิ์ (มาก) ถึงไม่ทำ ถ้าเป็นเพียงคนรักกัน ยังไม่ได้แต่งงาน เขาจะทำไหม เขาจะไปไล่แมวตัวนั้นไหม หลายคนคงมีคำตอบในใจ รู้แล้วใช่ไหม.. ทำไมถึงต้องใส่ใจมากมาย
5 กันยายน 2547 06:12 น. - comment id 76669
ก็ดีที่ไปเก็บมา ค่ะ อยากให้ลงที่มาว่าหนังสืออะไรด้วยจะดียิ่ง ยิ่งบอกนามผุ้เขียนด้วยจะเป็นพระคุณอย่างสูง
5 กันยายน 2547 07:25 น. - comment id 76684
เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ เขียนได้ดีจริงๆๆๆๆๆๆๆ...
11 กันยายน 2547 02:30 น. - comment id 76872
ขอบคุณมากค่ะ ผลิใบสู่วัยกล้า และคุณทิกิ จำไม่ได้แล้วว่าหนังสืออะไร และไม่ได้ลอกข้อความทั้งหมดมา เพียงแค่จำได้เลา ๆ ว่ามีคำถามแบบนี้ น่ะค่ะ คงไม่เป็นไรมังคะ