ความลับของจดหมาย

คนมันชอบโม้นะ

12 พ.ค. 2544
สวัสดีครับ เตย
	ช่วงนี้เตยคงยุ่งมากจนไม่มีเวลาตอบจดหมายของอั้มเลย แต่ไม่เป็นไร อั้มจะรอจดหมายของเตยนะ
อั้ม
ท้ายจดหมายของเขา มีเบอร์โทรศัพท์ของเขาเขียนไว้ ฉันเห็นว่าโทรหาสักครั้งคงไม่เป็นไร ว่าแต่เขาจะจำฉันได้ไหม ? 
	สวัสดีค่ะ
	สวัสดีค่ะ...ต้องการพูดกับใครคะ เสียงปลายสายตอบอย่างเป็นมิตร
	นั้นบ้านอั้มใช่ไหมคะ พี่ชื่อเตยเพื่อนอั้มนะคะ ไม่ทราบว่าอั้มอยู่หรือเปล่าคะ ปลายสายอึ้งไปชั่วครู่ ฉันเริ่มลังเลใจจึงหยิบเบอร์โทรศัพท์ของเขาขึ้นมาดูอีกครั้ง ฉันกดไม่ผิด 
	พี่เตย พี่เตยจริง ๆด้วย เสียงปลายสายดูตื่นเต้นไม่น้อย
	รู้จักพี่ด้วยเหรอคะ
	ค่ะ... พี่อั้มเคยเล่าให้แอมฟัง แอมเป็นน้องสาวของพี่อั้มค่ะ
	แล้วอั้มล่ะคะ อั้มอยู่ไหม
	พี่อั้มเสียแล้วค่ะ พี่อั้มเสียเมื่อ 4 ปีก่อน เป็นเนื้องอกในสมอง เป็นมานานมากแล้วค่ะพี่เตย จนเมื่อพี่อั้มติดต่อกับพี่เตย อาการของพี่อั้มก็ขึ้นมาก มากจนทำให้ทุกคนแปลกใจ ยิ่งวันไหนพี่อั้มได้จดหมายของพี่เตย พี่อั้มจะอารมณ์ดี ทานข้าวได้เยอะเป็นพิเศษ แต่พักหลังพี่เตยไม่ตอบจดหมายของพี่อั้ม อาการของพี่อั้มก็ทรุด จนเมื่ออาทิตย์ก่อนที่พี่อั้มจะเข้าห้องผ่าตัด พี่อั้มเขียนจดหมายหาพี่เตยอีกครั้ง พี่อั้มอยากได้ยินเสียงพี่เตยเพียงสักครั้ง แต่พี่เตยก็ไม่โทรมา แล้วหมอก็ยื้อชีวิตพี่อั้มไม่ได้
	พี่ขอโทษ...พี่ไม่รู้ นี่คงเป็นคำพูดเดียวที่ฉันสามารถคิดออกในเวลานี้
	ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แอมว่าอั้มคงดีใจด้วยซ้ำที่สุดท้ายพี่เตยก็โทรมา ก่อนที่พี่อั้มจะเข้าผ่าตัด พี่อั้มยังบอกหนูว่าให้รอโทรศัพท์พี่เตย...พี่อั้มเชื่อว่าสักวันหนึ่งพี่เตยต้องโทรมา
	หลังจากที่ฉันวางหูโทรศัพท์ น้ำตาแห่งความผิดพลาดก็พรั่งพรูออกมาเป็นสาย นี่ฉันทำลายความหวังของผู้ชายคนหนึ่ง เพียงข้ออ้างที่มีค่าไม่พอเลยว่า ไม่มีเวลา ถ้าวันนั้นฉันเปิดจดหมายของเขาอ่าน อะไร ๆมันต้องดีกว่านี้
	ฉันรวบรวมจดหมายของเขาทั้งหมดออกมาตัดแสตมป์ออกแล้วเอาไปแช่น้ำตามที่เขาเคยบอกกับฉัน ฉันเฝ้ามองแสตมป์ที่ค่อย ๆหลุดออกจากกระดาษช้า ๆ แล้วสายตาฉันก็สะดุดกับอะไรบางอย่างในแสตมป์ ฉันหยิบมันขึ้นมาดู แล้วปล่อยน้ำตาไหลอย่างไม่อายใคร
        ...และแล้วความลับของจดหมายของเขาก็ถูกเปิดเผยออกมา...
        ...ฉันรู้แล้วว่าทำไมเขาอยากให้ฉันแกะแสตมป์ของเขาออกหนักหนา
        ...เพราะหลังแสตมป์ทุกดวงที่เขาส่งมา ถูกเขียนด้วยปากกาสีแดงว่า.
.                                                        ..รัก...				
				
comments powered by Disqus
  • ลอยไปในสายลม

    4 กันยายน 2547 18:59 น. - comment id 76655

    โรแมนติกค่ะ
    
  • ..สีน้ำฟ้า..

    5 กันยายน 2547 03:28 น. - comment id 76666

    ดีใจที่ได้เข้ามาอ่านนะ
    
    เป็นเรื่องราวที่เล่าได้สะเทือนใจจัง
    
    แล้วเขียนมาให้อ่านอีกนะคะ
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    5 กันยายน 2547 07:22 น. - comment id 76678

    เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ
    
    เขียนได้ดีจริงๆๆๆๆๆๆๆ...
    
    
    
  • Completely

    5 กันยายน 2547 18:27 น. - comment id 76706

    อยากจะบอกว่าเราเคยทำแบบนี้ด้วยล่ะ 
    
    เขียนคำว่า รัก ... หลังแสตมป์น่ะ
    
    ไม่รู้ว่าเค้าแกะดูหรือเปล่าเหมือนกัน ... คงไม่หรอกมั้งเนอะ
    
    เล่าเรื่องได้ดีค่ะ
  • คนน้ำเน่า

    6 กันยายน 2547 10:04 น. - comment id 76730

    ดีใจที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องสั้นดีๆ อย่างนี้
  • มาร์

    27 ตุลาคม 2547 12:13 น. - comment id 78449

    คุ้นๆ นะเรื่องนี้ Copy มารึเปล่านะ แต่เรื่องนี้เสร้าจริงๆ ตามจรองเรื่องยาวกว่านี้นะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน