...คุณค่าของความรัก...

น้ำตาอาบแก้ม

เปรียบเหมือนความรักของคนเรา..ในยามแรกรัก..อะไรก็ดูสวยงามไปหมด
แต่เมื่อเวลาผ่านไป..อะไรที่มันเคยสวยงาม..มันก็เปลี่ยนแปลง..
แล้วเราจะยังรักกันอยู่ไหม...
คุณค่าของความรัก..มันไม่ได้อยู่ที่ความสวยงามภายนอก..หากแต่อยู่ที่ความดี
ความจริงใจที่ต่างคนต่างมีให้กันต่างหาก..ไม่ใช่ว่าต่างคนต่างหมดความดี
ให้กันแล้ว   ก็บอกว่า..เธอไม่ดีกับฉันเหมือนวันก่อน..
จริง ๆ แล้วความดีที่มีให้กัน..บางทีก็ไม่ได้แสดงออกมาให้เห็น..เช่น..อาจจะไม่ได้
เอาใจเหมือนเดิม..แต่ลึก ๆ แล้วก็คอยเป็นห่วง..ความรักมันมีคุณค่าในตัวเองเสมอ
ความจริงใจ..อาจจะไม่ได้แสดงออกมาโดยการซื้อของกำนัลมาฝาก..ยิ้มหวาน ๆ
หรือคอยโทรหา...มันอยู่ข้างใน...เราสามารถรู้ได้..ถ้าเราเห็นคุณค่า
ชีวิตในวัน ๆ หนึ่ง..เราอาจจะได้รับความเอาใจใส่จากคนรอบข้าง..ได้รับของขวัญ
ของกำนัลจากคนที่แอบมีใจ...ได้รับรอยยิ้มหรือคำพูดหวาน ๆ จากคนที่โทรมาหา
สิ่งเหล่านี้แหละ..ที่ทำให้เราหลง...หลงความสนุกสนาน...หลงรูป..หลงเสียง...
หลงความสดใส
แต่สิ่งเหล่านี้...อยู่กับเราไม่นานหรอก...ถึงอย่างไรมันก็ต้องเปลี่ยนแปลง
อยู่ที่ว่า..มันจะเหลือคุณค่าอะไร...คุณค่าของความรัก..คุณค่าของคนที่เรารัก
และคนที่รักเรา...
อีกไม่นาน..ความหล่อความสวย..ก็คงต้องเปลี่ยนแปลง..มีความแก่..ความเหี่ยว
ความอ้วน..ความจู้จี้..เข้ามาแทน...เราจะรับได้ไหม
อยู่ที่ว่า...เรารักคน ๆ นั้นที่ตรงไหน...ถ้ารักเขาที่รูป รส กลิ่น เสียง ภายนอก
คนสองคนก็คงต้องแยกจากกัน..แต่ถ้ารักที่คุณค่าของเขา..ที่เขามีอยู่ข้างใน
อย่างสม่ำเสมอ...เราก็คงได้รับความรักที่มีคุณค่าเช่นกัน