ยอมเจ็บเพื่อนคนที่ฉันรักทั้งสองคน ตอนที่๒

เมโกะ_หมูน้อยตกน้ำ

กลื้ง.....กลิ้ง....!!
"สวัสดีค่ะ บ้านอ่อนละมุลค่ะ" เสียงหวานๆของนุกจะพูดแบบนี้ทุกครั้งที่รับโทรศัพท์
"สวัสดีจ้า นุกหรอ นี่พี่แก้วน่ะ อีกประมาณครึ่งชัวโมงพี่ก็จะถึงกรุงเทพแล้วน่ะ" 
"หรอค่ะ งั้นเดี๋ยวนุกจะโทรไปบอกให้พี่เอกเขาไปรับพี่แก้วน่ะค่ะ"
"จ้า พี่จะรอที่สวนลุม...ฯลฯ น่ะ "
"ค่ะ ถ้าไงถ้าพี่เอกไปถึงจะให้โทรเข้ามือถือพี่แก้วน่ะค่ะ"
"ได้ จ้า"
"โอเคน่ะค่ะ สวัสดีค่ะ" 
พี่สาวสุดที่รักของเธอนั้นเอง แก้วโทรมาบอกเพื่อให้รู้ว่าถึงแล้ว แต่ที่จริงแล้วแก้วจะนั่ง Taxi 
มาเองก็ได้ เพราะเธอก็มาบ้านนุกบ่อยพอที่จะจำได้แล้ว หากแต่แก้วอยากให้เอกไปรับนั้นเอง
แก้วแอบชอบเอกตั้งแต่ที่เอกกับกำลังจีบกันอยู่กับนุก จนถึงตอนนี้เธอก็ยังรักเอกอยู่เหมือนเดิม
ถ้าเธอจะแย่งเอกจากนุกนั้นเป็นเรื่องที่ง่ายมากสำหรับเธอ แต่มันก็ขึ้นอยูที่เอกว่าเขาจะเล่น
ด้วยหรือไม่เท่านั้นเอง....
"สวัสดีค่ะพี่เอก "
"คับ มีอะไรหรือเปล่าถึงได้โทรมา"
"พี่เอกเลิกงานหรือยังค่ะ พอดีพี่แก้วมาถึงแล้วอยากจะให้พี่เอกไปรับพี่แก้วหน่อยได้ไหมค่ะ"
"ได้ งั้นเดี๋ยวพี่จะไปรับแก้วเขาให้น่ะ"
"ค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะพี่เอก"
"จ๊ะ หวัดดีจ๊ะ"
นุกออกจะเป็นคนซื่อๆ หน่อย และเป็นคนที่รักพี่สาวมาก แต่พี่สาวเธอไม่รู้เป็นอะไร ความคิดไม่ตรง
กันกับนุกเลย ตอนเด็กๆ แก้วก็จะคอยอิจฉานุกเพราะนุกเป็นคนอ่อนหวาน แก้วจะคอยแย่งทุกอย่าง
จากนุก ไม่ว่านุกจะได้อะไร ทำอะไรก็ตาม แต่นุกก็ไม่เคยใส่ใจ เพราะเธอคิดว่าแก้วเป็นพี่สาว
คนเดียวของเธอถ้าเธอไม่รักพี่สาว แล้ว เธอจะไปรักใครได้นอกจากพี่น้องของตัวเอง
"แก้วหรอ อืม นี่เอกน่ะ อยู่ไหน" นุกลืมบอกเอกไปว่าแก้วจะไปรอเขาที่ไหน เอกเลยต้องโทรถามแก้วอีกที
"เอกหรอ ตอนนี้อยู่ที่สวนลุมฯ น่ะ"
" อืม เอกใกล้ถึงแระ รออยู่ที่นั้นน่ะ"
"ค่ะ เอก เดี๋ยวเจอกันค่ะ"
"ทำไมมาช้าจัง เฮ่อ..!!" แก้ว ลำพึงลำพังอยู่คนเดียว เดินวนไปวนมาอยู่หลายรอบ
ปี๊ก..... ปี๊ก.....!! "แก้ว เอกมาแล้วขึ้นรถเร็ว"
แก้วรีบขึ้นรถพร้อมกับพูดว่า "ทำไมเอกมาช้าจังล่ะ แก้วรอตั้งนานอ่ะ"
"นานหรอ เอกว่าไม่นานน่ะแก้ว" เอกหันไปมองแก้วที่ทำสีหน้าไม่พอใจที่เอกมาช้า...
"นานสิเอก"
"อืมช่างมันเหอะ" เอกรีบออกรถทันที ตลอดทางแก้วได้แต่นั่งมองเอก แต่เอกก็ไม่ค่อยสนใจนัก 
แค่หันมายิ้มให้แล้วก็หันกลับไป หากแต่เอกเหลือบตาไปเห็นขาอ่อนของแก้วเข้าเอกมองอยู่นาน
แล้วก็หันกลับ เอกขับรถไปมองขาแก้วไป ซึ่งแก้วก็รู้ว่าเอกแอบมองขาของเธออยู่ แก้วเลยทำเป็นขยับขา
กระโปรงของแก้วก็ค่อยๆ เลื่อนขึ้นมาสูงขึ้นทุกที แก้วแอบยิ้มอยู่คนเดียว แก้วคิดว่าถึงเวลาแล้วที่แก้วจะทำ
ตามที่ใจเธอต้องการมานาน ขอแค่โอกาศเท่านั้น...
"อืม เอก แก้วว่าน่ะเราแวะทานอะไรข้างทางก่อนดีไหม แก้วหิวมากเลย" แก้วพูดพร้อมเอามือมากุมที่ท้อง
"ฮือ...." เอกหันมามองแก้วที่อยู่ๆ ก็หิวขึ้นมา 
"น่ะ ๆ เอก แก้วหิวมากเลยอ่ะ "
"อ้าว แล้วแก้ว ไม่กลับไปทานข้าวพร้อมนุกหรอกหรอ" 
"ฮื่ม..อีกนานอีกอ่ะกว่าจะถึงบ้านเอก อีกอย่างนุกคงไม่ทำรอหรอกน่ะแก้วคิดว่า"
เอกเงียบสักพัก..."อืม ไป ก็ไป" 
แก้วแอบยิ้มอีกแล้ว..* ไม่ยากอย่างที่คิด ฮึๆ * ..
__________________________________________________________________________________
นุกนั่งมองนาฬิกา นี่ก็เป็นเวลา สองทุ่ม กว่าแล้ว นุกคิดไปต่าง ๆ นา ๆ ว่าสองคนนั้นจะเป็นอะไรหรือเปล่า
โทรเข้ามือถือก็ไม่ติด ทั้งสองคนเลย...เป็นห่วงเหลือเกิน นุกนั่งคิดนั่งกังวล ลุกบ้าง นั่ง บ้าง จะให้เธออยู่เฉย ๆ
ได้ยังไงในเมื่อดึกปานนี้แล้วยังไม่กลับเลย...ขับรถตอนกลางคืนมันออกจะอันตราย....
อาหารที่นุกทำไว้หลายอย่างมากมายว่างอยู่บนโต๊ะ ตอนนี้มันได้เย็นหมดแล้ว....
ผ่านไปชั่วโมงกว่าเอกก็ยังไม่กลับ นุกนั่งรอจนเผลอหลับไป...
"เอก ทำไมไม่สั่งล่ะ ไม่หิวหรอ" แก้วทานอย่างช้า ๆ เพื่อถ่วงเวลา เพราะเธออยากอยู่กับเอกสองคนนาน ๆ
" หิว นะมันหิว แต่เอกจะรอไปทานกับนุกอ่ะ สงสัยตอนนี้รอพวกเราแย่เลย" 
"หิวก็ต้องกินสิ..น้องค่ะ น้อง ขอ....ฯ " แก้วรีบสั่งอาหารตัดบททันที เธอจะต้องให้เอกทานเข้ากับเธอให้ได้
"แก้วเดี๋ยว เฮ่อ...." ไม่ทันสะแล้ว แก้วสั่งอาหารเสร็จเรียบร้อยไปแล้ว
เอกเห็นว่ามันดึกมากแล้วกลัวนุกจะคอย เอกจึงชวนแก้วกลับ ซึ่งแก้วก็ไม่อยากจะกลับนักแต่ก็ต้องกลับ
ตลอดทางกลับแก้วชวนเอกคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ ชมว่าเอกดูดีขึ้นบ้าง บอกว่าอยากมีแฟนเหมือนเอกบ้าง
ต่างๆ นาๆ เอกก็เล่นด้วย เมื่อได้ยินแก้วบอกว่าอยากมีแฟนอย่างเขา แค่นั้นแหละเอกก็ปลื่มหันไปมองทางแก้ว
ที่กำลังทำตาหวานอยู่รอที่จะสบตากับเขา...
"ฮึ...เสียงรถพี่เอกนิ" นุกสดุ้งตื่นทันทีที่ได้ยินเสียงรถของเอก
เธอรับวิ่งออกไปรับที่หน้าบ้านทันที...เห็นเอกกับพี่สาวของเธอคุยกับเสียงหัวเราะดังพอเอาการ...
"พี่เอกค่ะ ทำไมกลับมาช้าจังเลย นุกเป็นห่วงแทบแย่" นุกรีบวิ่งเข้าไปกอดเอก ด้วยความเป็นห่วง
" โอ๋ ๆ ...พี่ไม่ได้เป็นอะไรเลยนุก" 
"ถ้าไม่ได้เป็นอะไรก็ดีค่ะ แล้วพี่เอกพี่แก้วหิวไหมค่ะ "
"นุก พวกพี่ทานแถวข้างทานมาแล้วล่ะ" แก้วรีบสวนเอกทันที 
"อ้าว... หรอค่ะพี่แก้ว อืม งั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ ก็ดี เพราะอาหารที่นุกทำมันคงเย็นแล้วคงทานไม่ได้แล้วนะคะ"
"อืม..นุกงั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนน่ะ รู้สึกเหนี่ยวตัวมากเลย..." เอกไม่คิดจะทานอาหารของเธอแล้วหรอเนี้ย
ทุกทีถึงมันจะเย็นแต่เขาก็จะบอกว่า "ไม่เป็นไรอุ่นก็ทานได้แล้ว" แต่คราวนี้ทำไมเอกรีบไปอาบน้ำ 
"ค่ะ..พี่เอกค่ะ พาพี่แก้วไปที่ห้องของพี่แก้วด้วยน่ะค่ะ นุกจัดห้องให้เรียบร้อยแล้วค่ะ"
" ขอบคุณมากน่ะนุก พี่ไปนอนก่อนน่ะ" แก้วรีบเดินไปหาเอก แล้วเดินไปพร้อมกับเอก
นุกเก็บของที่โต๊ะมากมาย ทั้งๆ ที่ดึกแล้วนุกก็ยังทำ แต่เธอแปลกใจเพราะไม่เคยเห็นเอกเป็นแบบนี้มาก่อนเลย
วันนี้ดูแปลก ๆ แต่ก็ช่างเถอะ พีเอกคงเหนื่อยกับการขับรถมั่ง...เท่านี้แหละที่นุกคิดได้ นุกไม่เคยคิดอะไรที่ไม่ดีกับเอก
เพราะนุกไว้ใจเอก....
นุกเก็บของเสร็จแล้วเรียบร้อย เธอเดินเข้ามาห้องนอน แต่เอกหลับไปแล้ว "สงสัยจะเหนื่อยจริง ๆ " 
นุกพูดเสร็จก็เดินไปยิบผ้าห่มห่มให้เอก แล้วนุกก็นอนลง แต่ที่จริงแล้วเอกไม่ได้หลับหรอก เอกคิดถึงคำที่แก้วพูดเมื่อกี้นี้
"อยากได้แฟนที่เหมือนเอก" เขาดีถึงขนาดแก้วอยากได้แฟนอย่างเขาเลยหรอ เอกยิ้มแล้วก็หลับไป..