*** สาวห้าว มะพร้าวมัน ***

แมงกุ๊ดจี่

ทางเดินเข้าสวน  แคบและรกนัก 
แต่ฉันก็ยังดันทุรังที่จะเดินไปไห้ถึง  บ้านกลางสวน  พลางเดินชมธรรมชาติ
พร้อมเก็บผลไม้ชิมมาเรื่อย   ที่ยั่วยุให้น้ำลายสออยู่ริมทางเดิน   
กว่าจะถึงบ้านป้าน้อม  คงจะอิ่มจนมิต้องกินข้าวเย็น
เดินมาเกือบจะชั่วโมงแร่ะ  มองไปก็เห็นหลังคาบ้านไม้กลางสวน
ซึ่งเป็นบ้านไม้ทรงไทยในแบบโบราณ  ที่ป้าน้อมยังคงดูแลรักษาไว้ให้คงเดิม
ฉันยืนมองบ้านหลังนี้ซึ่งเคยมาเมื่อครั้งยังเด็กๆ    
นานมากแล้วที่ไม่ได้มาจนจะลืมแล้วเชียว
......ป้าน้อม  กับ  ลุงชม  อยู่กันสองตายาย   
เมื่อฉันถามถึงพี่ๆ  ที่เป็นญาติ   กลับทำให้ป้าน้อมกับลุงชมหน้าเศร้า
จนทำให้ฉันต้องเปลี่ยนเรื่องคุย  ก่อนที่สองตายาย  จะเศร้าไปกว่านี้
ป้าน้อมมีลูกสองคน  ผู้ชายทั้ง   2   คน     ส่งให้ไปร่ำเรียนในเมืองกรุง
เมื่อเรียนจบแล้วก็ทำงานการที่มั่นคงอยู่ในเมืองกรุงโน้น
ก็นานๆ  ครั้งจึงจะกลับมาบ้านกลางสวน
.....เห็นป้าน้อมกับลุงชมหน้าเศร้าๆ   
ฉันส่งยิ้มสดใสบางๆ  พลางบอกไปว่า  "ป้าเดี๋ยวฉันจะมาพักอยู่ที่นี่    สักเดือนนะ"
พอพูดจบป้าน้อมและลุงชม   ค่อยมีสีหน้าแห่งความสุขขึ้นมาบางๆ  
ปนกับความยินดี  ที่ฉันจะมาอยู่ที่นี่....
ก็ไม่รู้เหมือนกันทำไม?จึงตัดสินใจบอกไปอย่างนั้น 
ทั้งที่จริงฉันตั้งใจมาเยี่ยมป้าน้อม  แค่วันสองวันเท่านั้นเอง
หลังจากถามสารทุกข์สุกดิบกันพอควรแล้วฉันก็ขอตัวไปพักผ่อน 
เพราะเหนื่อยกับการเดินทางทั้งวันแล้ว
....เช้ามืด ของชาวสวนที่มีแต่ความเรียบง่าย  ป้าน้อมและลุงชม   ตื่นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง
ฉันเองก็ตื่นเช้า  แต่เช้าๆ  ของฉันกลับเป็นสายมากแล้วของคนที่นี้
เมื่อมองจากระเบียงบ้านไม้ทรงไทย   ไปรอบๆ  มีต้นผลไม้นานาพันธ์
สวนป้าน้อมกว้างนัก   มองจากมุมระเบียงก็ไม่ทั่ว  
ฉันก็พลางนึกในใจ   1  เดือน  เดินเที่ยวจะทั่วทั้งสวนไหมนี่    
เสียงเรียกดังมาจากข้างหลังทำให้ต้องตื่นจากพะวง  ป้าน้อมนั่นเอง 
"ไปทานข้าวกันเถอะ    ป้าเตรียมไว้แล้ว  สายๆ  หน่อยเดี๋ยวป้ากับลุงจะเข้าไปในสวน  หรือเราจะไปด้วยมั้ย?"
ฉันตอบแบบไม่ต้องคิดเลย   "ไปคะ   อยากเดินดูว่ามีผลไม้อะไรบ้าง"
เมื่อเสร็จภาระกิจการรับประทานอาหารเรียบก็ได้เวลา  ทำเรื่องซนแล้ว
ป้าน้อมและลุงชม  พาเดินชมสวน   ป้าน้อมและลุงชมเป็นไกด์ที่ดีมากทีเดียว    
อธิบายและชี้แจงไขข้อข้องใจของฉันจนหมดสิ้น   เกี่ยวกับผักและผลไม้พื้นบ้าน
....เมื่อเดินได้สักพัก    ก็มาถึงแปลงที่เป็นสวนมะพร้าว
"ตาชมเดี๋ยวเอามะพร้าวลงให้ด้วยน่ะสัก  2  ลูกนะ"
"จะเอาแบบไหนละยาย"
"ห้าวๆ  นะลูกนึง  และก็แบบไม่ต้องแก่มากลูกนึง"
ลุงชมหันมายิ้มให้ฉัน "แล้วห้าวๆ  อย่างหลานสาวนะพอมั้ยล่ะยาย"
โห...ลุงเล่นแซวกันงี้เลย   ฉันทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยิ้มๆ  จากคำพูดของลุงชม
ทำให้เกิดการสนทนาเรื่องใกล้ตัวฉันทันที  
"แล้วเราน่ะ  อายุเท่าไหร่แล้วล่ะ"    ฉันพลางนึกถามตัวเองหน้าแก่มากเหรอ?
ฉันตอบแบบตะกุก  ตะกัก   "32  แล้วค่ะป้า"
ลุงชมพูดขึ้นทันที "ห้าวจริงๆ   "  พลางมองดูมะพร้าวห้าวที่ถือในมือแล้วพูดต่อ
"แก่ด้วยคุณภาพ"   ยังไม่วายหันมาส่งยิ้มให้ฉันอีกนะ
ฉันทั้งโกรธทั้งขำ  และปนรู้สึกดี  ก็ยังดีที่ตัวเองยังมี "คุณภาพ"