อินเลิฟ ภาคสอง

มนต์


คุณอินครับ ช่วยเล่าเรื่องรักแรกพบของคุณให้ผมฟังสักหน่อยได้ไหมครับ ชายหนุ่มแอบยิ้มไว้ในใบหน้า ผู้หญิงอะไร ตาสวยจริงๆ ไม่เคยเห็นใครตาหวานขนาดนี้ แต่แววตาถ้าท่าทางจะไม่พอใจเขาอย่างแรง
ไม่มีคะ ทำไมอ.ถึงไม่เอารักแรกพบของอ.มาเขียนล่ะค่ะ ท่าจะดีกว่า
ทั้งห้องเงียบสงบ นึกแปลกใจที่คำพูด เพราะใครต่างก็รู้ ว่าอ.คนนี้ไม่ใช่คนที่น่าต่อกรด้วยสักนิดเดียว แค่มองตา ก็อยากจะถอยหนี ไปร้อยเมตร แต่สำหรับอิน แล้ว หมอนี้เป็นอะไรที่ท้าทายดีมาก 
คุณอิน วาดออกมาแนวไหนเหรอครับ ชายหนุ่ม ที่นั่งข้างๆ หันมาคุยกับเธอ
คิดว่าจะวาดแค่กล่องสี่เหลี่ยมธรรมดา นะคะ ต่างคนต่างมี รักแรกพบแตกต่างกันออกไป แล้วแต่ว่าเราเปิดกล่องออกแล้วเจออะไร บางคนอาจะเจอสิ่งตัวเองปราถนา บางคนอาจจะเจอกับความประหลาดใจ
คุณ ดู nice นะรู้ตัวบ้างไหม อ่อนไหว และแข็งกร้าวในตัวเอง
ขอบคุณ สำหรับคำชมนะ คะ อินฝืนยิ้ม เฮ่อ ท่าจะบ้า อยู่ดีๆ ก็มาชม
นี้คุณสองคน ผมพึ่งพูดไปตะกี้ว่า กรุณาเงียบ ถ้าคิดที่จะมาเรียนที่นี้เพราะเชื่อเรื่องงี่เง่า นั้น ตอนนี้เจอแล้วก็ช่วยไปจีบกันไกลๆ หน่อยได้ไหม
อินมองตาเขาอย่างเกรี้ยวกราด ให้ตายสิ เธอจะทำอะไรมันก็เรื่องของเธอ จะจองล้างจองพลาญไปถึงไหนกัน ว่าแต่ ความเชื่อ เชื่อเรื่องอะไรกันที่นี้มีตำนานด้วยเหรอ ตำนานฆาตกรรมคนสอนนะสิ
คุณอิน ชอบเพลง แจ๊สไหมครับ
ก็ดีคะ ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าชอบหรือเปล่า
ถ้างั้น พอจบชั่วโมงนี้ เราไปฟังกันไหมล่ะครับ
เออ คือ เขามองด้วยสายตาที่วิงวอน ให้ตายสิยังกับรู้ว่าอินใจอ่อน
นะครับโอ้ย ยอมแพ้เลยกับสายตาแบบนี้
ก็ได้ค่ะ อินถอนหายใจเบาๆ ให้ตายสิ นี้มันเดือนอะไรกันเนี้ย ทำไมมันมีแต่เรื่องแบบนี้
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
แหม่ม แกห้ามไปบอก พี่อินเด็ดขาดนะ สัญญาสิ
ก็ได้ แหม่ เดียวนี้พอเพื่อนเราสวย ใครๆ ก็สนจังเลย
ว่าแต่ แกฟังตอนที่ อีอ.นั่น บอกว่าที่โรงเรียนนี้มีความเชื่ออะไรด้วยนิ
เออ ก็แค่ ไม่เคยมีใครเรียนจบออกไป โดยไม่มีคู่เท่านั้นเอง
อะไรนะ แกต้องพูดเล่นแน่ๆ 
ก็นี้แหละ ที่ฉันพาแกไป เพราะอย่างนี้ แถมยังแม่นซ่ะด้วย เพื่อนเราเรียนไม่กี่วัน ก็มีคนมาติดตามตั้งสองคน
อิน มองลอดไปที่บาร์ นึกขำตัวเอง ที่บทจะมีผู้ชายมา ก็มีมาให้เลือกถึงสอง วันนี้ไปอีกคน พรุ่งนี้ไปอีกคน
น้องครับ น้องอินหันมองตามเสียง
พี่คนใส่แว่น ฝากมาขอเบอร์หน่อย ครับ
อินหันไปมองตามมือ เธอรู้สึกเซ็งซ่ะมากกว่า ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงดีใจ 
คนไหนค่ะ ฝากบอกเขาด้วย รักชีวิตอย่าคิดคบกับเรา ให้มันรู้ซ่ะมั้ง ใครเป็นใคร
เธอหันไปมองเจ้าแว่น หมอนี้หน้าคุ้น ๆ แถมยังน่ารักอีก มันก็น่าคิดอยู่นะ ว่าคิดดีแล้วเหรอที่จะมาเกี่ยวข้องชีวิตเธอ
เครื่องดื่มครับสาวๆ ผมเลี้ยงเอง  อินคิดในใจ นี้ล่ะนะผู้ชาย ถ้ายังได้ได้ดังใจต้องการ ก็จะทำทุกอย่าง เพื่อให้ได้มา 
เวลาผ่านไปสองชั่วโมงเสียงไวโอลีนที่น่าเวียนหัวจบไปจบ เธอนึกด่าตัวเองในใจ ว่าหลงใจอ่อนไปได้ เธอชอบฟังเพลงแนว อินดี้ หรือไม่ฟังเพลงประสานเสียงในโบถส์ ยังเพราะกว่า อีก แล้วอีตาแว่น นั้นคงไปช่วยเขาเก็บเวที ช่วยเขาจัดเวทีแหง่เลย 
ผมขอ ร้องเพลงนี้ ให้กับผู้หญิง คนแรก ที่กล้าบอกผมว่า รักชีวิตอย่าคิดคบกับเค้า
อินสะอึกกับน้ำผลไม้เจือแอลกเฮอล์ หมอนี้เป็น นักร้องนำเหรอเนี้ย ตายแล้วเรานิ ตาต่ำจริงเชียว
วงนี้ เป็นวงที่ดังมากที่เชียงใหม่ กว่าจะอัญเชิญมาได้ รู้สึกว่าทางร้านเสียไปหลายแสน เอกทอดเสียงต่ำที่หูอินเบาๆ ในหัวอินมีแต่ความว่างเปล่า นึกเสียดายอยู่เหมือนกัน
หลังดนตรีจบลง อินอยากหายไปในอากาศไม่อยากสบตาสายตาของ นายแว่นนั้น 
อิน โทรศัพท์ จากบิ๊กป๊อส 
คะ ตายแล้ว เสียงอุทานดังๆ ดังขึ้น คุณเมธี หุ้นส่วนใหญ่ ของบริษัทอยากจะมาฉลองวันเกิดที่พัทยา ท่านจะส่งเมล์เกียวกับรายละเอียด มาทางเมล์ของเธอ อินดันไปวางใจโทรศัพท์ เพราะคิดว่าพอเมล์มา คงดูที่โทรศัพท์ได้ แต่นี้เธอดันไปลืมไว้ที่ไหนกันล่ะเนี้ย
เดียวจะโทรตามเดียวนี้ล่ะคะ อินดื่มน้ำผลไม้ที่แสนแพงจนหมด 
อินจะไปไหนครับ เอกดึงมือเธอไว้
จะไปโทรตามโทรศัพท์นะคะ ไม่รู้ไปวางไว้ที่ไหน อินแย่แน่คราวนี้
อินเดินไปไม่กี่ก้าว ก็เจอ นายแว่นดักหน้า 
จะรีบกลับแล้วเหรอครับ ให้ผมไปส่งนะครับ
แต่ไม่ทันที่เธอจะกล่าวหรือจะพูด อะไร เอกก็ลุกขึ้น เดินอย่างอาดๆ อินนึกเฉลียวใจว่ามันต้องมีเรื่องแน่
เธอมากับผม ก็ต้องกลับกับผม ผู้ชายอะไร ผู้หญิงเขาไม่ชอบยังตื้ออยู่อีก
อ้าว พี่พูดยังนี้ได้ไง  ผมว่าพี่นะ บังคับ เธอมากกว่า ดูหน้าเธอสิ ควายตัวไหนก็ดูออก
คราวนี้เธออยากนึกหายไปในอากาศจริงๆ ไม่ทันกี่อึดใจเสียง แตะต่อย หรือ อะไรก้ตาม ที่จะมีคำศัพท์บัญญติไว้ ที่แปลว่ารุนแรง 
แหม่ม หนีเร็ว แล้วพรุ่งนี้เจอกัน อินพูดส่งท้าย ก่อนวิ่งหายไปในรันติกาล แล้วนี้เธอจะไปตามโทรศัพท์ที่ไหนกัน นี้ล่ะมั้งที่เขาเรียกความสวยเป็นเหตุ เธอนึกขำในใจ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ขอโทษนะ คือฉันลืมโทรศัพท์ไว้นะคะ อินนึกบ่น ตัวเองงุบงิบว่าขี้ลืมแสนลืม
ครับไม่เป็นไร คนเรามันลืมกันได้ คุณนี้โชคดีจังพอดีวันนี้ ผมติดวาดรูป เลยอยู่นานหน่อย ชายหนุ่มนึกดีใจที่ได้เจอเธออีกหน 
อินรีบส่งเมล์ไปหาบิ๊กป๊อสทันที ว่าเธอได้อ่านเมล์ของคุณเมธีแล้ว พรุ่งนี้ค่อยวางแผน อีกที เธอเงยหน้าดูนาฬิกา เที่ยงคืนครึ่ง หมดเวลาไปอีกวัน แล้ว 
แล้วคุณอินจะกลับยังไงครับ มีคนมารับหรือเปล่า
อินนึกแปลกใจกับคำห่วงใยของผู้ชายคนนี้ นี้เขาห่วงด้วยหรือ ว่าคนอื่น จะทุกข์หรือจะสุข
คงต้องนั่งรถไฟฟ้า กลับนะคะ พอดี คนมาส่งเขามีเรื่องนิดหน่อย
ถ้างั้นไปนอนบ้านผมไหมล่ะครับ เดินไปไม่กี่กิโลนี้เอง เพราะมันก็ดึกมากแล้ว แล้วยิ่งดึกก็ยิ่งอันตรายนะครับ
เออ คือ เออ กลายเป็นประโยคติดปากเธอไปซะแล้ว
พี่สาว ผมอยู่ ผมไม่ปล้ำคุณหรอก สัญญา ว่าแต่ คุณรู้หรือยังว่าผมชื่ออะไร
คุณ สยาม ไงคะ ทำไมจะจำไม่ได้ แล้วนี่ฉันจะเชื่อใจคุณได้มากขนาดไหนเนี้ย
 อินรู้สึกความประหลาดใจลึกๆ รู้สึกว่า อบอุ่นกับผู้ชานคนนี้ได้อย่างไร ทั้งๆที่เธอคิดมาตลอดมา เขา ดุยิ่งกว่าดุ แต่กลับอ่อนโยน ยิ่งกว่าใครๆ ที่เธอเคยรู้จักมา
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
คนในรูปนี้แฟน คุณเหรอคะ
เออ คนนี้แหละ พี่สาวผม วันนี้เธอคงเพลินกับการทำขนมอีกตามเคย
หมายความว่าไงคะ
เธอชื่อ มนต์ครับ เธอเป็นแค่ลูกจ้าง ร้านขนมปัง แต่ว่าเธอกำลังจะแต่งงานเร็วนี้ๆแหะครับ
อินอมยิ้มกับตัวเอง ความจริงผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนเลวร้าย อะไรนักหนา ตรงกันข้ามกับอ่อนโยน นุ่มนวล จนเธอนึกรักเขาไม่ได้
คุณสยาม เกิดวันที่เท่าไรคะ
รู้สึกว่าจะเป็นวันนี้มั้ง ครับชายหนุ่มตีหน้าเซ่อ
อ้าว แล้วไม่ฉลอง ล่ะค่ะ แล้วนี้พี่สาวคุณ หายไปในวันเกิดคุณเนี้ยนะคะ
ไม่เป็นไรหรอกครับ เพราะมันก็พ้นเที่ยงคืนไปแล้วก็เป็นวันใหม่ไปแล้ว วันเกิดผมมันไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้นนี้ครับ
อินมองเขา ทำไมเขาถึงได้อ่อนโยนขนาดนี้  ถ้าเธอไม่ลืมโทรศัพท์ คงไม่ได้เจอส่วนดีๆของเขา แต่คงจะปล่อยให้วันเกิด ผ่านไปง่ายๆ ยังนี้ได้ไง 
เรามาฉลองวันเกิดคุณเถอะคะ อย่าปล่อยให้วันนี้ผ่านไปเฉยๆ เลยคะ
ชายหนุ่มมองหน้าเธออย่างงง ดื้อจริงๆเลยผู้หญิงคนนี้ อย่าเลยครับ มันยุ่งยาก
คิดซ่ะว่า แทนคำขอบคุณที่คุณชอบดุในชั่วโมงล่ะกันนะคะ 
อินเดินเปิดตู้เย็นดู จะมีอะไรที่เธอจะทำได้มั้งไหมเนี้ย ตะไคร้ ถั่วลิสง กุ้งแห้งพริกสด หอมแดง ดีล่ะ ทำยำตะไคร้ที่ย่าเธอให้เขากินดีกว่า 
ดูคุณอิน ถนัดเรื่องครัวมากเลยนะครับ แล้วนี้จะทำอะไรให้ผมกินล่ะครับ 
ยำตะไคร้สูตรคุณย่า อินคะ ทำง่ายมากแค่เอาตะไคร้ พริกสด หอมแดง สับ แล้วก็ทอดให้กรอบๆหน่อย อย่าลืมทอดกุ้งแห้งด้วยนะคะ คุณสยามช่วย ทำน้ำยำได้ไหมคะ บีบน้ำมะนาวสักลูกใส่น้ำตาล น้ำปลาให้รสกลมกล่อม แล้วพออินทอดเสร็จคุณก็เอาน้ำยำราด ง่ายออก
คุณอิน คงทำทานกินประจำนะสิครับ ถึงคล่องอย่างนี้
ไม่บ่อยขนาดนั้นหรอกคะ เพียงแต่รสชาติมันอร่อย จนลืมสูตรไม่ลงเท่านั้นเอง
อินเอาของทอดมาพักให้สะเด็ด น้ำมัน แล้วก็ยกใส่จาน เอาน้ำยำราดๆ อินก็พนมมือไหว้ ยำตะไคร้
คุณอินไหว้ ยำตะไคร้ ทำไมครับ
ไหว้คนสอนนะคะ คุณย่าท่านเสียไปนานแล้ว พอเอาสูตรท่านมาทำก็ต้องเคารพ กันหน่อย 
โอ้ย ผมหิวแล้ว ขอผมกินเลยล่ะกันนะครับ
อ้าปาก สิคะ เดียวอินป้อนให้ 
ตลกนัก ที่เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วเธอยังนึกเกลียดเขา อยู่ เขาเป็นคนเลวร้ายเหลือเกิน แต่วินาทีนี้เธอเห็นแต่ความอ่อนโยน นิ่มนวล ที่เธอไม่เคยพบในตัวใครคนไหนมาก่อน อินนึกภาวนาในใจ ขอให้เขาคนนี้เป็นเนื้อคู่เธอทีเถอะ เพราะเขาไม่เหมือนใครที่เธอเคยเจอมาเลย 
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
อินเดินอมยิ้มกลับบ้าน หกโมงครึ่งแล้ว ให้ตายสิถ้าเธอได้เป็นแฟนเขาคงดี เพราะเขาช่างน่ารักอะไรเช่นนี้ กินยำตะไคร้แสนเค็มเธอจนหมดโดยไม่บ่นสักคำ ปานนี้คงท้องเสียอยู่บ้านไปแล้ว หวังว่า วันนี้เธอคงไม่เจอเนื้อคู่ที่ไหนอีกนะ เสียงเรียกคุ้นเคย หยุดเธอก่อนเข้าประตูบ้าน
พี่อิน มีดอกไม้มาส่ง เมื่อวานผมเห็นเขารอนานผมเลยรับไว้ให้ บอส เด็กข้างบ้านตัวแสบเธอนี้เอง
ขอบใจจ๊ะ บอส เธอรับดอกกุหลาบแดงสด อาจจะเหี่ยวไปบ้าง เพราะเวลาค่ำคืน หนึ่งคืน อินก้มมองกระดาษโน้ตที่ติดอยู่กับดอกไม้
ดอกไม้แทนรักง่ายง่าย จากชายคนหนึ่ง ใครกันนะชายคนหนึ่ง คงส่งผิดอีกแน่เลย เดียวเธออาบน้ำแต่งตัวเสร็จคงต้องไปร้านดอกไม้อีกแล้ว รู้สึกว่าจะมาจากร้านชบาอีกแล้ว
 
เออ คือ ความจริงแล้ว.......ชายหนุ่มหลบตาเธออีกแล้ว
คุณคะนี้มัน จะแปดโมงแล้วนะคะ ฉันก็ต้องไปทำงานนะคะ อินยิ้มอย่างใจเย็น เท่าที่จะทำได้
ผมส่งเองล่ะครับ แต่ว่าเมื่อวานคุณไม่อยู่บ้าน ผมรอจนเที่ยงคืน พอดีมีเด็กรับไปอีกทอด
อินเงียบ หมอนี้เอาอีกคนแล้วเหรอนี้ นี้เป็นเนื้อคู่คนที่เท่าไรแล้ว ทำไม นี้มันเดือนวิปโยคหรืออย่างไร คนนู้นก็มาสนใจเธอ คนนี้ก็มาสนใจเธอ น่ารำคานซ่ะมัด
งั้นก็ขอบคุณนะ สำหรับดอกไม้อินยกช่อดอกไม้ รีบขึ้นรถไฟไปทำงานดีกว่า ปล่อยให้ เจ้าของร้านยืนนิ่งเงียบ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
อินเงยหน้ามองท้องฟ้า ดอกไม้สีแดงสด อยู่บนเก้าอี้สีเขียว นี้เธอบ้าหรือเปล่า ที่ปล่อยตัวเองถล้ำลึกผู้ชายกับผู้ชายมากมาย พี่อิน สยาม ซอล เอก แล้วตาแว่นนั้น เธอนึกเกลียดความหลายใจของตัวเองจับใจ แล้วนี้เธอจะไปไหนได้ ไปที่ไหนก็เจอแต่ คนที่เธอคิดว่าใช่ ถ้าเป็นยัยแหม่ม มันคงไม่แปลกอะไร เพราะเธอมีผู้ชายเป็นไม้ประดับ เต็มไปหมด แต่สำหรับเธอ เธอไม่ชินเอาเสียเลย น้ำตาไหลพรั่งพรูออกมา ทำไมเธอไม่รักใครไปสักคนกัน  ถ้าเธอเลือกไปสักคนมันจะหยุดไหม 
ท้องเธอร้องโวยวายขออาหาร เธอลุกขึ้น เดินออกจากสวนสาธารณะ เธออยากไปหาคนที่เธอรักที่สุด เธอมองหาบัตรเคดิตในกระเป๋า แหวนสีเงินเกลี้ยงๆ สักวง เอาล่ะเธอจะขอเสียงดวงดู เธอกอดดอกไม้สีแดงสดเป็นครั้งสุดท้าย วางมันไว้ที่ดิน ที่เดิมที่มันกำเนิด เกิดออกมา
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
คุณสยาม คะ ถ้าฉันขออะไรคุณอย่างหนึ่งจะได้หรือเปล่า อินเช็ดน้ำตา หอบร่างไร้ความรู้สึกมาถึงแกเลอรี่
อะไรล่ะครับ ถ้าไม่เกินความพยายามของผม ผมคงทำให้คุณได้ สยามล้างมือ สีที่เกาะอยู่เต็มมือ เพราะเธอดันมาตอนเขาวาดรูปอยู่
จะเร็วไปไหมคะ ถ้าเราจะแต่งงานกัน อินหยิบหนังยางผูกผมที่วางอยู่บนพื้นผูกผม มองเขาด้วยสายตาที่วิงวอน
บางที ฉันเองก็ไม่สามารถอธิบายความรู้สึกของตัวเองได้ สามวันมานี้ฉันเจอผู้ชายที่มายุ่งเกียวกับชีวิตฉันถึงห้าคน ฉันรู้สึกว่านี้ไม่ตัวฉันเลย  ไม่ใช่เลย 
สยามมองอิน มีเพียงความเงียบและน้ำตา ที่มีเสียงในตอนนี้  เขาเอื้อมมืออิน คว้าตัวเธอกอดไว้ คุณแน่ใจแล้วหรือ ว่าจะวางหัวใจและทั้งชีวิตไว้ที่ผม
เราพึ่งรู้จักกัน ไม่กี่วันเองนะ จริงอยู่ที่ผมชอบคุณ เพราะคุณน่ารัก เข้มแข็งแต่นุ่มนวลในตัวเอง และคงมีผู้ชายมากมายที่ชอบผู้หญิงแบบคุณ
อินผลักมือเขาออก นี้เธอยอมเสียหน้ามาขอเขาแต่งงานเชียวนะ เขากล้าปฎิเสธเชียวหรือนี้ เธอกองลงกับพื้น ทำไมเธอช่างโชคร้ายในความโชคดีอย่างนี้นะ ชายหนุ่มก้มหน้านิ่ง 
ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไรกับชีวิตดีคะ
อินฟังผมนะ มนุษย์เราถูกกำหนดไว้ว่ามีอายุอย่างมากที่สุดก็ร้อยปี คุณมีเวลาอีกตั้งร้อยปี
แต่ฉันกลัว กลัวที่จะคว้าใครไว้ไม่ได้เลย
ถ้าคุณแน่ใจ ผมก็ยินดีแต่งกับคุณนะ แต่นี้คุณกลัวที่จะคว้าผู้ชายไว้ไม่ได้ คุณเลยเลือกผม
อินนั่งเงียบ เขาพูดถูก เธอคงกลัวกับการไม่สามารถคว้าไว้ไม่ได้ 
ทำไมคุณไม่เดินไปตามเกมส์ล่ะ ถ้าใครชอบคุณ คุณก็ชอบตอบไม่เสียความรู้สึกทั้งสองฝ่าย  แล้วถ้าถึงเวลานั้นคุณอาจจะเจอคนที่คุณอยากจะแต่งงานกับเขาจริงๆ 
อินอมยิ้ม จริงสิ เธอมีเวลาอยู่ คุณสยามคะ นี้เป็นแหวนหมั้นของเรา ถ้าฉันจะฝากไว้ที่คุณจะได้ไหมคะ
สยามมองหน้าเธอ งงจัง   ผู้หญิงอะไรตะกี้ร้องไห้เอาเป็นเอาตาย คราวนี้ยิ้มแย้มยังกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เผื่อ เราสองคนจะเจอคนที่ดีกว่าไงคะ เรามาลองดูว่าใครจะเจอคนที่ดีกว่าก่อนกัน 
ถ้าคุณต้องการ ก็ย่อมได้ แต่ว่า
แต่อะไรคะ
คุณต้องไปทำกับข้าวผมทุกวันเสาร์ได้หรือเปล่า ผมอยากกินกับข้าวฝีมือคุณอีก
อินอมยิ้ม ขนาดเธอทำซ่ะเค็มขนาดนั้นเขายังอยากกินฝีมือเธออีกอยู่หรือนี้ ก็ได้คะ
ไปนอนค้างบ้านผมด้วยนะ นะ นะ พี่สาวผมอยากเจอคุณ
ได้สิคะ ที่รัก อินกระซิบที่หูเขาเบาๆ
อะไรนะ ผมขออีกที เถอะ 
ของดีมีครั้งเดียวคะ ฉันขอตัวไปทำงาน ก่อนนะ ปานนี้เขาคงหาฉันวุ่นแล้ว
สยามเดินไปส่งเธอ เขากำลังคิดอยู่ว่า บางทีเขาเองนะแหละที่โง่ ที่มีคนน่ารักๆ อย่างเธอมาขอแต่งงาน บางทีรูปที่เขาวาด ครั้งหน้า อาจจะในแนวนางในฝันของเขาก็เป็นได้
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน