"..ผู้หญิงคนหนึ่ง.."
เสือยิ้มมุมปาก
..ในครานั้น .. เมื่อสายตาได้จับจ้องปะทะกับ..หล่อนผู้หนึ่ง ผู้ซึ่งงามพร้อมดั่งเบญจกัลยาณี ดวงหน้าของหล่อนดูเหมือนจะเปี่ยมล้นด้วยความมุ่งมั่นและตั้งใจ สายตาของหล่อนเพ่งพิศตรงไปข้างหน้า ..ราวจะค้นหาฝัน..ที่หล่อนรอคอยมาเกือบครึ่งค่อนชีวิต .. จมูกของหล่อนเป็นสันตั้งตรง ปลายเชิด แฝงไว้ด้วยความรั้นนิดๆ รับกับริมฝีปากเผยอที่อวบอิ่มแดงระริก ผมของหล่อนแวววาวด้วยทรงตามสมัยสีดำขลับ แลดูสลวย ชวนสัมผัสยิ่ง เป็นชั้นลดหลั่นลงมาประต้นคอซึ่งงามระหงยิ่งนัก
..ในครานั้น .. หล่อนแต่งกายด้วยผ้าไหมไทยประยุกต์ เนื้อผ้าถักทอด้วยความประณีต ทุกเส้นใยไหมก่อเกิดกอปรขึ้นด้วยความตั้งใจ เมื่อกระทบกับแสงแดดที่สาดส่อง แลดูแพรวพราวระยิบระยับ ทุกท่วงท่า..ทุกลีลา ไม่ว่าหล่อนจะ นั่ง..ยืนหรือเดินแลดูราวกับหล่อนเป็นดั่งเทพยดาที่ฟ้าประทานมาจากสรวงสวรรค์ .. เพื่อเติมเต็มความสุขเล็กๆของมนุษย์เดินดินธรรมดาให้ได้แย้ม..ได้ยิ้ม..เรื่อยไป