จะพาเธอท่องไปในธรรมชาติ ที่แต้มวาดลวดลายในไพรผืน ที่ทุกสิ่งพริ้งสะพรั่งอย่างยั่งยืน ให้ฉ่ำชื่นในชีวิตนิจนิรันดร์
เป็นกลุมก้อนสีขาวพราวสะพรั่ง ซ้อนมนต์ขลังให้คิดถึงคะนึงหา เกษรซอดสอดแสมแกมมนตรา ปานดอกฟ้าดอกสวรรค์อันยรรยง
ช่อมาลีสีขาวบนราวน้ำ ดอกบานฉ่ำต้องตายามฟ้าสาง กลีบละมุนกรุ่นระรวยสวยสะอางค์ บานบอบบางหวานไหวไม่เคยลืม
สนธยาย่ำแล้วตามแนวน้ำ บอกว่าค่ำเริ่มจะเคลื่อนเป็นเดือนหงาย จึงสาดแสงลำยองส่องทักทาย ก่อนจางหายตัวลับลงกับดิน
ตามแนวเกาะแก่งหินจินตภาพ สะท้อนทาบความงามทุกยามเห็น สายน้ำใสไหลซบกระทบเย็น ซัดกระเซ็นเซาะหินเป็นศิลป์งาม
มวลสายหมอกระรอกพลิ้วตามริ้วหิน เหมือนอยู่ถิ่นสวยแสนบนแดนสรวง พรายสีขาวเริงรำระบำบวง เด่นโชติช่วงเช่นนี้หลายปีมา
ครามสีฟ้าทาทอดลอดเหลี่ยมเขา สะท้อนเงาสีงามตามน้ำไหล ส่งสีแสงแห่งสีสันอันอำไพ งามสดใสทุกครั้งเมื่อนั่งมอง
เหงายามเย็นเย็นย่ำน้ำค้างย้อย นั่งเลื่อนลอยมองเหม่อละเมอฝัน จะกี่ครั้งกี่คราที่ฝ่าฟัน กว่าจะถึงจุดนั้นที่มั่นปอง
ผกากรองกลิ่นก้านเกษรสวย รินระรวยงามงดอย่างสดชื่น สยบความมืดหมองของกลางคืน บานดาษดื่นในแดนของแผ่นดิน
สีม่วงอ่อนผลิแย้มอย่างสะพรั่ง แถมกลิ่นยังหอมหวนชวนชมหนอ เหลืองเกษรซ้อนซับรับลออ เพื่อเพิ่มต่อลีลาแห่งมาลี
ทิวลิปแสดเบียดเสียดส่งสีสัน แต่ละอันไหวอ่อนโอนอ่อนไหว ลู่ลมพริ้วริ้วพร่างพลางพิไล ส่งกลิ่นไอแห่งความกล้าสง่างาม
แต่ละกลีบซ้อนซับสลับสอด เบียดเอียดออดทอดทับสลับสี ดื่นด้วยแดงแทงทับสลับดี เหลืองสอดสีเกษรอย่างอ่อนโยน
เรียงเป็นชั้นอ่อนช้อยด้วยสีขาว ปานดวงดาวซ่อนเร้นเป็นกลีบช่อ หล่นจากฟ้าสู่แหล่งตามแสงทอ คลี่กลีบล้อออกเล่นระเริงลม
แลลวดลายเส้นสายศิลาลาด ที่ถูกวาดงามสมด้วยลมแกร่ง กระหน่ำเซาะเลาะเลี้ยวด้วยเรี่ยวแรง จนเกิดแห่งโขดหินศิลปกรรม
ตาลโตนดยืนต้นทนลมลู่ ลำต้นสู้แรงสบัดที่พัดไหว แม้จะผ่านคืนหนาวร้าวเพียงใด ยังยืนต้นอยู่ได้อย่างไม่เกรง
ลิงโลดตนโลดเต้นบนลำต้น นั่งทำตนหน้าปร๋อหยอกตอไม้ ขณะลิงโลดตนลำต้นไกว สั่นฉับไวไล่ล้อล่อลางลิง
กระแสสินธุ์สดไสรินไหลบ่า มาจากป่าต้นน้ำท่ามกลางเขา หล่นจากหินแล้วระยับวับวับเงา แล้วไหลเข้ารวบสายตามรายธาร
หยาดน้ำฟ้าร่วงหล่นลงบนบ่อ แล้วไหลต่อตามแต่กระแสสินธุ์ เพื่อหล่อเลี้ยงความชุ่มชื้นให้ผืนดิน และชีวินหลากหลายในป่าดง
..
14 สิงหาคม 2547 11:00 น. - comment id 76090
เรน..จะรอ.. นะคะ.. ภาพที่หนึ่ง.. แอ่น..แอ๊น.. แอ้ น น..
14 สิงหาคม 2547 11:50 น. - comment id 76092
สวย..ที่สุดเร้ยยคะ... เรน.. ขออนุญาต.. พี่ชาย... เก็บไว้.. ทุกภาพ..นะคะ.. ชอบ..ดอกไม้...สีขาว.. สวยพราวพิสุทธิ์.. สวยงาม.. ยิ่งผ่องผุด.. .ชวนหลงนุช.. ที่สุดเอย.... ..
14 สิงหาคม 2547 11:54 น. - comment id 76093
.....สวยจัง.....
14 สิงหาคม 2547 13:08 น. - comment id 76098
๏ ขลุ่ยร่ำยามดอกท้อ.......กลีบเผย ขับกล่อมลำนำเปรย..........เพรียกฟ้า แสงจันทร์แจ่มดุจเฉลย.....โศลกทัก- ทายแฮ ลมลู่แมกไม้ท้า..................แซกซ้อนเสียงผสาน ๚ ๏ สุขโศกโลกมากล้น.........ชิงชัง ยศศักดิ์ยุทธจักรยัง...........ยุ่งด้วย วางดาบขับขลุ่ยขลัง.............เสนาะโสต เคียงแม่นางตราบม้วย.......สุขล้นพันทวี ๚ ๏ เป็นมารคนครั่นคร้าม.....บูรพา นามแฮ โอ้..!! ช่างตั้งสมญา...............ดั่งแกล้ง ชมจันทร์ร่ำสุรา...................เริงสุข จริงเวย มิคิดสู่โลกแล้ง.....................หลบลี้ชนผอง ๚ะ๛ ขอเอี่ยวกับรูปแรกนะคะ ศิษย์น้อง
14 สิงหาคม 2547 20:04 น. - comment id 76106
~*~อิอิ งดงามมากครับ อิอิ...~*~
14 สิงหาคม 2547 21:31 น. - comment id 76115
น้องเรน ได้สิครับ เก็บไว้ดีดีนะครับ อย่าให้ดอกไม้ของพี่ชายเหี่ยวหล่ะครับ :) นางสาวใบไม้ ธรรมชาติสวยงามเสมอครับ ศิษย์พี่ จะเอี่ยวสักกี่รูป ก็ยินดีครับ เมกกะ ใช่ครับ ธรรมชาติงดงามมาก หากแต่ทุกวันนี้ยังมีคนไม่เห็นคุณค่า กลับทำลายลงทุกวันๆ คิดแล้วใจหายครับ เฮ้อ!... :) ภาพเยอะจัง เมื่อไหร่จะแต่งกลอนเสร็จสักที มีใครอยากจะแต่งช่วยไหมครับ :)
14 สิงหาคม 2547 21:33 น. - comment id 76116
มองดูสวยงามละลานตาไปหมด ไม่ได้โม้จริง รูปสวย ๆ ทั้งนั้น ชอบเกือบทุกรูป แต่รูปน้ำตกชอบมากที่สุด คงไม่สงวนลิขสิทธิ์นะครับ
14 สิงหาคม 2547 21:51 น. - comment id 76119
สวยมากเลยคะ ในเมืองไทยรึเปล่าเนี้ย
14 สิงหาคม 2547 21:54 น. - comment id 76120
จองรูปลิง นะ คะ
14 สิงหาคม 2547 21:58 น. - comment id 76121
ถึง พี่ชัย ไม่สงวนลิขสิทธิ์ ครับ จะเก็บไปใช้ประกอบการแต่งกลอนก็ยินดีครับ ตอนเช้า ใช่ครับ เกือบทุกภาพ อยู่ในเมืองไทยครับ น่าไปเที่ยวใช่ไหมหล่ะครับ :)
14 สิงหาคม 2547 21:59 น. - comment id 76122
อ่ะ ศิษย์พี่ ได้สิครับ..เอ..ว่าแต่ท่านศิษย์พี่จะเอาไปทำอะไรนา..ไอ้รูปลิงเนี่ย :)
14 สิงหาคม 2547 22:24 น. - comment id 76126
...ยามใดใจหม่นเศร้า..........ดิ่งดำ คลึ้มมืดไขว่คว้าคลำ..............อ่อนล้า วสันต์ฟาดสาดส่ำ...................ครวญค่ำ ใจนอ ระหกระเหินข้า......................ดั่งบ้าบ่นไป ฯ ...แหงนมองจันทร์เอ่ยเอื้อน..วอนขอ รักก่อเกิดเคลียคลอ...............แนบข้าง เมฆบังบดใจท้อ.....................ซบร่าง ครางนา อกเดี่ยวสุดอ้างว้าง.................รอบข้างเพียงเงา ฯ ศิษย์น้องจำไม่ได้หรือจ๊ะ ว่าอาหมอวฤกเรียกศิษย์พี่ว่าอะไร ..
14 สิงหาคม 2547 22:36 น. - comment id 76127
อ๋อ...ครับ อะไร ลิงๆ นี่หล่ะครับ พรรคลิง หรือ ลูกลิง ..ประมาณนี้หรือเปล่าครับ เอ..ว่าแต่ทำไมอาจารย์เรียกศิษย์พี่ ว่า อย่างนั้น หล่ะครับ :)
14 สิงหาคม 2547 22:54 น. - comment id 76130
ไม่ใช่อาหมอคนเดียวหรอก ที่เรียกอย่างนั้น ทุกคนในอาศรมชาวโคลง เรียกแบบนี้กันหมด ค่ะ
14 สิงหาคม 2547 23:06 น. - comment id 76131
เอ...ศิษย์พี่ซนเหมือนลิงเหรอครับ คนในอาศรมชาวโคลงจึงเรียกกันอย่างนั้นหมด หรืออย่างไรครับ :)
15 สิงหาคม 2547 08:30 น. - comment id 76135
เรน ..ขอบคุณ พี่ชาย ... แบบ ตอนนี้ ..เรนจะหัดเขียน .. แบบใช้ภาพสื่อ..นะคะ.. ภาพที่ชอบที่สุด.. คือภาพ... ผีเสื้อ..กับดอกไม้ ..
15 สิงหาคม 2547 13:20 น. - comment id 76150
ภาพสวยมากๆค่ะ
15 สิงหาคม 2547 17:33 น. - comment id 76152
สวยมากครับ กลอนก็ไพเราะครับ...ขอบคุณครับ
15 สิงหาคม 2547 20:42 น. - comment id 76154
บางทีนะ ศิษย์น้อง ซนแต่ไม่ดื้อ ค่ะ ..
15 สิงหาคม 2547 23:25 น. - comment id 76156
โห... ชอบมากเลยค่ะ.... ทั้งกลอนทั้งภาพ.... ชอบชอบชอบ...
16 สิงหาคม 2547 08:24 น. - comment id 76161
สวยงามมากค่ะคุณหมึกมรกต ขอบคุณค่ะ..ดูแล้วทำให้อารมณ์ดีขึ้นเยอะนะคะ..
16 สิงหาคม 2547 16:23 น. - comment id 76174
รูปสวยมากๆเลยค่ะ..คุณหมึกมรกตถ่ายได้เยี่ยมจริงๆค่ะ..มุมกล้องสวย จัดภาพได้ดีมากๆค่ะ...คุณเก่งจัง...มือโปรขนาดนี้น่าจะรวมอัลบั้มภาพนะค่ะ...ชอบรูปพระอาทิตย์อัสดงงามมากค่ะ...บทกลอนก้อไพเราะมากค่ะ... ดาหลาขอชื่นชม...คุณเก่งจริงๆค่ะ
29 กันยายน 2547 21:23 น. - comment id 77593
สวยอ่ะ หามาจากเวปไหน บอกหน่อยดิ ขอบคุณ