ครั้งหนึ่งนานมาแล้วเด็กสาวคนหนึ่งนามว่าลี่ลี่เมื่อเธอแต่งงาน จึงได้ย้ายนิวาสสถานมาอยู่กับสามีและแม่สามี ...ภายในเวลาอันสั้นลี่ลี่ก็พบว่าเธอไม่สามารถเข้า กับแม่สามีได้เลย ใช่สิ บุคลิกของทั้งคู่ช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ...ลี่ลี่ทนนิสัยหลายอย่างของแม่สามีไม่ได้ ฝ่ายแม่สามีก็ได้แต่วิพากษ์วิจารณ์ลี่ลี่เสมอมา วันเวลาผ่านไปจากวันเป็นเดือน ลี่ลี่และแม่สามีทะเลาะกันไม่หยุดหย่อน แต่สิ่งที่เลวร้ายไปกว่านั้นคือตามธรรมเนียมจีนสะใภ้จะต้องก้มหัวและ เชื่อฟังแม่สามี ในทุกเรื่องราวนำมาซึ่งความทุกข์โศกแก่ผู้เป็นสามีเป็นอย่างยิ่ง ในที่สุดวันที่ลี่ลี่หมดสิ้นความอดทนได้มาถึงจึงตัดสินใจ ที่จะทำอะไรบางอย่างเธอตรงไปหาคุณหวางเพื่อน รักของพ่อที่ขายสมุนไพรหลังจากเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เขาฟัง เธอจึงถามว่า พอจะหายาพิษอะไรสักอย่างเพื่อแก้ปัญหาทั้งหมดทั้งมวล ในคราเดียวได้ไหมคุณหวางคิด อยู่ชั่วขณะในที่สุดจึงกล่าวกับลี่ลี่ว่า ลุงจะช่วยหนูเอง...แต่หนูต้องฟังคำของลุงและเชื่อฟังสิ่งที่ลุงบอกนะ ลี่ลี่ตอบรับทันทีว่า ค่ะ หนูจะทำตามที่คุณลุงแนะนำทุกอย่าง คุณหวางหายไปหลังร้านและกลับมาภายในเวลาชั่วครู่ พร้อมกับห่อสมุนไพรในมือเขากล่าวกับลี่ลี่ว่า ลุงจะจ่ายยาสมุนไพรให้หนูจำนวนหนึ่ง แต่หนูต้องไม่ใช้ยาพิษ นี้ทั้งหมดในคราวเดียวกันนะ เพราะนั่นจะทำให้ทุกคนสงสัย หนูจงเติมสมุนไพรนี้ลงไปในหมูเห็ดเป็ดไก่ที่ปรุงวันเว้นวัน สารพิษนี้จะได้ค่อยๆสะสมอยู่ในตัวเธอ ... ขณะเดียวกัน หนูก็ต้องพูดจากับเธอดีๆ และเชื่อฟังเธอด้วย วันหนึ่งข้างหน้าเมื่อแม่สามีตายลงจะได้ไม่มีใครสงสัยในตัวหนูไงล่ะ อย่าลืมนะ...ห้ามเถียงเธอ แต่จงเชื่อฟังทุกอย่างที่ เธอบอกและปฏิบัติต่อเธออย่างดีที่สุดได้ ยินดังนั้น ลี่ลี่รู้สึกสุขใจยิ่งนักจึงกล่าวขอบคุณและล่ำลาคุณหวาง เพื่อกลับไปเตรียมอุบายสังหารแม่สามีวันและคืนผ่านไป ...ลี่ลี่จะต้องปรุงอาหารจานพิเศษให้แม่ สามีทุกวันเว้นวัน เธอจดจำคำของคุณหวางได้เป็นอย่างดี ...พยายามควบคุมอารมณ์ตนเอง เชื่อฟังและดูแลเธอเหมือนดั่งเป็นแม่ของตนเอง เวลาล่วงไปได้หกเดือนทุกสิ่งทุกอย่างภายใต้หลังคาบ้านนั้นกลับแปรเปลี่ยน ไปโดยสิ้นเชิงลี่ลี่ได้ฝึกตนให้ควบคุมอารมณ์ได้ดีมากไม่เคยมีปากเสียงกันเลย ตลอดหกเดือนนี้ แม่สามีดูเหมือนจะมีเมตตาต่อเธอและเข้ากันได้เป็นอย่างดี ในขณะที่ทัศนคติของแม่สามีที่มีต่อลี่ลี่ได้เปลี่ยนไปเช่นกัน เธอเริ่มรักลี่ลี่เหมือนกับลูกสาวแท้ๆ ของตัวเอง...เธอพร่ำบอกเพื่อนฝูงและคณาญาติว่าลี่ลี่เป็นลูกสะใภ้ที่ดีที่สุด และยากจะหาใครมาเสมอเหมือน บัดนี้ ลี่ลี่และแม่สามีรักกันดุจแม่-ลูกจริงๆ แล้ว.. ฝ่ายสามีลี่ลี่รู้สึกสุขใจเป็นที่สุดที่ได้เห็นภาพนั้น วันหนึ่ง...ลี่ลี่กลับไปหาคุณหวางเพื่อขอความช่วยเหลืออีกครั้ง เธอละล่ำละลัก"คุณลุงหวางคะ กรุณาช่วยหนูด้วยค่ะ หนูไม่อยากให้แม่สามีตายแล้วค่ะ...คุณลุง รู้มั้ยคะว่า ตอนนี้แม่เปลี่ยนไปมาก ท่านดีกับหนูมากและหนูก็รักท่านเหมือนแม่จริง ๆ ของหนู หนูไม่อยากให้ท่านตายด้วยยาพิษของหนูเลย... คุณหวา งพรายยิ้ม ผงกศีรษะและกล่าวว่า "ลี่ลี่เอ๋ย...ไม่มีอะไรต้องกังวลลุงไม่เคยให้ยาพิษอะไรแก่หนูเลย สมุนไพรที่ให้ไปเมื่อคราวก่อนนั้นเป็นพวกวิตามินที่บำรุงร่างกาย... ยาพิษอย่างเดียวนั้นอยู่ที่จิตใจและทัศนคติของหนูที่มีต่อแม่สามีต่างหาก และนั่นก็ได้รับการชำระล้างหมดแล้ว ด้วยความรักทั้งหมดทั้งมวลที่หนูมอบให้ท่าน
13 สิงหาคม 2547 20:24 น. - comment id 76076
ดอ้พระเจ้าจอร์จ มัน ยอดมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดีมาก ๆๆๆๆ Naka
13 สิงหาคม 2547 21:02 น. - comment id 76079
ดีค่ะ ความคิดของคนเราก็เหมือนยาพิษที่ยิ่งมีมากเท่าไหร่ก็ยิ่งกัดกร่อนจิตใจคนเราเท่านั้น
15 สิงหาคม 2547 10:12 น. - comment id 76140
ดีค่ะ เนื่อเรื่องน่ารักดี เป็นข้อคิดสอนใจได้ดีมากๆ
22 ธันวาคม 2547 15:19 น. - comment id 80105
กระจอก