เกร็ดน่ารู้ ตอนภาษาถิ่น5

สุชาดา โมรา

คำเรียกธรรมชาติ
ปะการัง							หลุบ
ทะเล,มหาสมุทร						เล
หินโสโครก							ตังกุน
แก่งหิน							ซ้ำ
โคลนตม							หลุด
บึง								กุ๊ด
อ่าว								เวิ้ง
แม่น้ำ							คลอง
ลำธาร							ห้วย
บานไม่รู้โรย							กุนหยี
กาหลง							กระเบาน้ำ
ผกากรอง							ดอกขี้ไก่
คูน								โชน
จำปี								จำปาขาว,จำปาเงิน
ลั่นทม							ขอม,จำปาขอม,ไม้ทอง
ก้ามปู							ฉำฉา,ขามหวาน
กระดังงาป่า							สาเหล้า,สาวเหลา,สะบันงา
หม้อข้าวหม้อแกงลิง						ดึยนายพราน,หม้อลิงหม้อข้าง
ภาษามาตรฐาน				ภาษาถิ่นใต้
โกงกาง							กงกาง,พังกา
ตะโกนา							เนียน
จันทร์หอม							ผักกะเส็ม
ประดู่							โด่
ข่อยหนาม							กระชิก,กระชิด
มะกล่ำตาหนู						ไฟ
ทิศใต้							ท่าตีน
ทิศเหนือ							หัวนอน
ทิศตะวันออก						ท่าออก
ทิศตะวันตก							ท่าตก				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน