เพื่อน...รัก

เพื่อน..คือคนที่ไม่ต้องอยู่ด้วยกัน...ก็รักกันได้
ไม่ต้องเห็นกันทุกวัน..ก็รักกันได้
ไม่ต้องหวานใส่กัน..ก็รักกันได้
แต่รักอยู่ฝ่ายเดียว..เป็นเพื่อนกันไม่ได้
เพราะเพื่อน..
ไม่ได้เกิดมาพร้อมหน้าที่..อย่างคำว่า..พ่อแม่
ไม่ได้จบลงพร้อมหน้าที่..อย่างคำว่า..แฟน
แต่เกิดจาก..
การกระทำซึ่งกันและกัน
จะอยู่หรือไป..ใช้ "ใจ" เป็นเกณฑ์

จะอีกกี่นาน..เพื่อนก็ยังเป็นทั้งรอยยิ้ม
และเสียงหัวเราะที่ไม่มีวันเลือนหาย
เพื่อนคือคนที่เรามั่นใจ...อยากไปหามากที่สุด
ไม่ว่าจะในยามสุขหรือยามทุกข์
เพื่อนคือคนที่เราไม่ต้องนอนร้องไห้
คอยโทรศัพท์ทั้งคืน...เพื่อนก็โทรมาหา

ฐานะ.ใช่ตัววัดว่าใครเหมาะจะเป็นเพื่อนใคร
หน้าตา..ไม่ใช่มาตรฐานบอกว่า ใครควรจะเป็นเพื่อนใคร
แต่น้ำใจ..จะเป็นเครื่องชี้ให้เรารู้ว่า
ใคร..ที่ควรจะเป็นเพื่อนเรา

เพื่อนคือ.. คนที่แอบมาปรุงแต่งชีวิตเรา
ซะจนเป็นอาหารจานแปลก
มีทั้งหวาน ขม อมเปรี้ยว
เดี๋ยวเติมความห่วงใย เดี๋ยวใส่ความรัก
หมักความผูกพันจนได้ที่
สุดท้ายก็กลายเป็นอาหารจานดี ที่ไม่มีผักชีโรยหน้า
แต่ว่าเติมความจริงใจไว้จนเต็มจาน

เพื่อน..ก็เหมือนเสื้อตัวเก่ง
ที่เราจะหยิบมาใส่ทุกครั้งที่เราต้องการความมั่นใจ
และเมื่อพ้นเวลานั้นไป..
เสื้อตัวนี้ก็ยังแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้าใบเดิมเสมอ
เหมือนกับเพื่อนที่จะอยู่กับเรา
ในวันที่เราไม่สบายใจ

ทะเลไม่เคยหลับ 7 ก.ค. 2547 18:03 น. - ID 2784