หน้าส่วนตัว
เนื้อเพลงประกอบภาพยนต์ โทรทัศน์--บัวแล้งน้ำ--
(ขออภัย ลืมนามผู้ประพันธ์เพลงค่ะ )บัวแล้งน้ำ
ต้อม เรนโบว์ : : Key Bb
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4414
คนเราต้องมี หัวใจ
ต้องมี เลือดเนื้อ ข้างใน
ต้องมี ความดี คู่กาย
ต้องมี ความหมาย ในตัวเอง
อดีต ที่เคย ผ่านมา
เราคง ต้องผ่าน พ้นไป
จะดี หรือเลว อย่างไร
ขึ้นอยู่ กับใจ เราเอง
กระเสือก กระสน ดิ้นรน กันไป
ก่อนเคย เลว ร้าย ก็ลืม ให้ลง
มีเพียง พรุ่งนี้ เรื่องเก่าเก่า ก็ปลง
ด้วยใจ ซื่อตรง เราคง ได้ดี
ถ้าบัวไม่มี รากใบ คงมองไม่สวย เท่าไหร่
ถ้าบัวแล้งน้ำ แห้งตาย
ไม่เหลือความหมาย ให้ชวนมอง
คนเราก็คง เหมือนกัน
นึกฝันแต่ความ ยิ่งใหญ่
หลงลืมว่าเคย เป็นใคร
สุดท้ายก็บัว แล้ง น้ำ
เนื้อเพลงประกอบภาพยนต์ โทรทัศน์--บัวแล้งน้ำ--
มีผู้ถามว่า ทำไมวันนี้ เรื่องสั้นบทก่อน...๏ ..คนมันผิดคีย์ ๚
http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2750
จึงมีอารมณ์รุนแรงปานนั้น
เรียนว่า นั่นคือ อารมณ์ในวัยรุ่น วัยเด็ก
เขียนให้เห็น ถึงแม้กระทั่งกวีที่ถูกใจสุด อย่าง ท่าน สุจิตต์ วงศ์เทศ
หรือ ท่าน ขรรค์ชัย บุญปาน (เขียนนามสกุล ถูกไหมไม่ทราบนะคะ)
ท่านยังบรรเลงความรู้สึกเวลาเจ็บ ..ได้โหดนิ่มได้ปานนั้น
จำได้อีก วลี ว่า ** กินน้ำตาต่างข้าวร้าวปานใด...** ประมาณนี้
อย่างหนึ่ง ทิกิ_tiki ..ผู้เขียนได้แสดงให้เห็น ความรู้สึกในอารมณ์
ของเด็กที่ถูกกดด้วยกฎระเบียบในชีวิต และถูกจำกัด กรอบ ในความ
เป็นตัวของตัวเอง อย่างชนิดที่เรียกว่า เป็นการปฏิเสธ ปัจเจกบุคคล
อย่างไรนั้น.
ความกดดันนั้นจะออกมาในรูปแบบต่างๆ ประท้วง ประชด ดุดัน
รุนแรง ฯลฯ....
ซึ่ง ภาค..นิ่ง ราวพระเตมีย์ใบ้ นั้นฉันได้ทำมาแล้ว ในสมัยหนึ่ง..เมื่ออยู่ใน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่สี่ ที่ โรงเรียนสตรีวิทยา นั้น ด้วย ในกิจกรรม ส่วนใหญ่ของเด็กสายวิทยาศาสตร์ ก็จะต้องทำ กิจกรรมร่วมกัน กับสายวิทยาศาสตร์ โรงเรียนสวนกุหลาบ อันเราเป็น สมาชิก ชมรมวิทย์ ฯ สองสายนั้นอยู่
วันหนึ่งที่กำลังเรียนอยู่บนตึกสามสี่ชั้นห้องเรียนสายวิทย์... เจ้าหน้าที่โรงเรียนก็ประกาศเรียกพบให้เข้าไปที่ห้องท่านอาจารย์ผู้ปกครอง ท่านอาจารย์ ระเบียบ ลิมอักษร แค่โดนประกาศเรียก ก็ ใจไม่สู้ดีแล้ว วันนี้ จะเจอแจ๊คพ็อตเรื่องไรหว่า
นั่นเป็นเพียงบทแรก ซึ่งในเวลาต่อมาอีกไม่นาน ก็คงจะถึงบท
อีกหลายบท ที่แม่จะสะเทือนใจยิ่งยวดขึ้นไปเรื่อยๆ และขอ สังคม...เพื่อน ..ครูอาจารย์..ช่วยเถิด
มองเด็กไทยอย่างเข้าใจในพฤติกรรมวัยรุ่นวัยแรงนี้เสียทีเถิดค่ะ
......อย่าให้มันแรงกันอีกเลย....
ด้วยรักครอบครัวไทย ทุกคนค่ะ....
ทิกิ_tiki
จารเพิ่ม ๑๓ : ๓๕ นาฬิกา จบเมื่อ ๑๔:๐๘ นาฬิกา
วันพระเสาร์ ที่ ๓ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
วันแรม ๒ ค่ำ เดือน ๘
เรื่อง โดยทิกิ_tiki
ภาพ โดยทิกิ_tiki เขียนขึ้นจาก รูปลูกหลานเพื่อนหุ้นส่วน..คนหนึ่ง ซึ่งเซียนสุด
ข้างวัวน้อยที่เขาใหญ่ .. หลายปีมาแล้ว...เป็นจุดที่ทำให้นำมาเขียนเรื่องนี้
มีเวลาจะบรรยายให้ฟังต่อไป ว่าเจ้าหนูมันทำอะไรประทับใจจนต้องเขียนภาพนี้ขึ้นมา.....
๏ รากบัว ๏ ดรุณชนไทย ๚ .
แม่ คือ พรหมของลูก
ทำให้แม่เจ็บช้ำ น้ำตากระเซ็น
นั้นเป็นบาปอันยิ่งใหญ่ในชีวิต
คือหนทางกรรมลิขิต
ที่วิบากนั้นบิด.
.ปิดทางบุญ..
กุศลเคยทำมา
ทิกิ_tiki
: 03 ก.ค. 47 - 17:51
สองฝั่งคลอง
ยุรนันท์ ภมรมนตรี : : Key F
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2549
ชีวิตคนช่างมี หลากหลาย
ดีชั่วมีมากมาย ปะปน
เปรียบสายน้ำในลำคลอง เหมือนชีวิตคน
ฉันก็คงเป็นหนึ่งในนั้น
ฝั่งนี้คือฝั่งเริ่มชีวิต
จุดหมายคือสุดปลายความฝัน
อาจชนะ หรือแพ้พ่าย ร้ายก็เป็นกัน
ฝันกันไปต่างต่างนานา
หากน้ำในคลอง ดังหนึ่งการเริ่มต้น
สายน้ำพาวน วนสู่ห้วงปัญหา
รู้สิ่งเดียว คือตั้งใจฟันฝ่า
ยามใดหยุดอ่อนล้า เหมือนดังฆ่าตัวตาย
สุดท้ายคือขึ้นยัง ฝั่งนั้น
ยังไม่รู้ว่ามัน วันไหน
มีชีวิต ก็ดิ้นรน ค้นจนสิ้นใจ
ชีวิตคนก็คล้าย สองฝั่งคลอง
หากน้ำในคลอง ดังหนึ่งการเริ่มต้น
สายน้ำพาวน วนสู่ห้วงปัญหา
รู้สิ่งเดียว คือตั้งใจฟันฝ่า
ยามใดหยุดอ่อนล้า เหมือนดังฆ่าตัวตาย
สุดท้ายคือขึ้นยังฝั่งนั้น
ยังไม่รู้ว่ามัน วันไหน
มีชีวิต ก็ดิ้นรน ค้นจนสิ้นใจ
ชีวิตคนก็คล้าย สองฝั่งคลอง...
รูปนี้ก๊วนลูกชาย(เจ้าคนซ้ายสุด )เมื่อ วงดนตรีเขาชนะเลิศประกวด
ดนตรีมหาวิทยาลัยของเขา...เมื่ออยู่ปีหนึ่ง...
จ้ะ แม่จะไปดูลูกนะ ไปนั่งเชียร์ให้กำลังใจ..และจึงเป็นวันที่แม่
อัศจรรย์ พลังเสียงมหากาฬของลูก ต้องยอมรับความสามารถ ด้านที่
ไม่เคยคาดคิด...ไม่เคยได้เห็น .ไม่เคยได้ยิน..ไม่รับรู้มาก่อน.
๏ หลังจากไปอยู่วัดโน้น สำนักโน้นนี้ สักพัก
ก็รู้ว่าโลกปัจจุบัน คือ ครอบครัวเรานี้ เป็นหลักสำคัญ
เราจะหนีโลกไปไม่ได้ เราต้องกลับมาดูแลคนที่
เราไปผูก ไปพัน ไปสร้างเขาขึ้นมา
เราก็กลับมารับผิดชอบทุกชีวิต อย่างมี
อดทน ขันติเพิ่มกว่าเดิม
เพราะเคยเข้าศีล 8 มาหลาย ครั้ง
เคยไม่ได้รับประทานข้าวเย็น ก็รู้ว่าหิวจัดเป็นอย่างไร
ใครเขาหิวจัดกลับมา เราก็ควรมาดูแล
อาหาร การ กิน น้ำ ข้าว ให้ทุกคน เป็นต้น
เราต้องเริ่มคุณความดีที่บ้านเรานี่แหละ
ไม่ใช่ว่าเราไปดีกับคนทั่วโลก
แต่ในบ้านเรา ไม่เอาไหน มันใช้ไม่ได้
อย่างภาษากำลังภายใน ท่านว่าไว้ว่า คนที่บ้านเราก็เป็นฐานกำลัง
ของเรา ถ้า ฐานสั่นคลอน เราก็อยู่ไม่ได้ มันเดือดร้อน
เราต้องพึงเขา เขาต้องพึงเรา คิดแล้ว ก็ เปลี่ยนนิสัยได้
ไปอยู่ วัด ไปอยู่ สำนัก ปฏิบัติ มา ทำให้รู้ค่าคนที่บ้านนะ ๚ ..
ทิกิ_tiki
02 ก.ค. 47 - 17:50 แต่ การได้ทำอะไรให้สังคมบ่อยๆ จะทำให้เรามีความสุข
เป้าหมายของมนุษย์ ไม่ใช่เพียงเงินตราอย่างเดียว
แต่ต้องเป็นการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ
ทิกิ_tiki ๚ ...
: 4895 - tiki
: 296861 - 02 ก.ค. 47 - 18:05
ที่มา http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_56304.php
ทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์...(หัวใจเศรษฐี). ๏ ๏
ค้อปี้มาลงอีกที่ในเช้าวันอาทิตย์..๔ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
เวลาสาย.. ๑๐:๐๓ นาฬิกา
ชีวิตเราควรได้ประโยชน์ในทุกขณะ อย่างหนึ่งคือ ถ้อยคำอันไพเราะจับใจ นั้นควร ให้ความร่มเย็น ชุ่มชื่นใจต่อกันและกัน
เพื่อตอบแทนผู้เยี่ยมผู้ชม ผู้อุตส่าห์แวะอ่าน แวะชม
ดุจดัง หม้อน้ำหน้าบ้านอันวางไว้ให้ ตักดื่มกันได้สม่ำเสมอไม่ขาด
ขอความชุ่มชื่นเย็นใจมีแด่ทุกท่าน
ทิกิ_tiki 02 ก.ค. 47 - 00:28
อุ อา กะ สะ ชื่อว่าหัวใจเศรษฐี.
หัวใจของเศรษฐี
มาแนะชี้ทางสมหวัง
จดจ่อทำจริงจัง
สบสุขหวังดำรงตน
: 5053 - ชัยชนะ 297111 - 03 ก.ค. 47 - 04:58
สี่ทางนี้ควรตั้งใจทำ
แม้นวิบากจะกระหน่ำก็คงได้
ด้วยยังคงสันโดษไร้โทษภัย
จะเศษหนี้จากชาติไหนก็ทนมัน
ทิกิ_tiki.... 03 ก.ค. 47 - 11:50
ที่มา http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_56304.php
ทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์...(หัวใจเศรษฐี). ๏ ๏
(ภาพจากเว็บคุณดอกแก้ว http://board.thaimisc.com/dokgaew13 )
การพูดธรรม อ่านธรรม การระลึกธรรมนี้เป็นหนึ่งใน
สิบ กุศลกรรมบท สิบ ซึ่งเราจะระลึกไว้เสมอเพื่อให้จิตใจเราได้จับบุญ
คือการยกขึ้นจากบาป คือความเร่าร้อนใจใดใดซึ่งแวดล้อมอยู่
ในท่ามกลางชีวิต ทั้งนอก เครื่องคอมพ์อินเตอร์เน็ต และใน
เครื่องคอมพ์เมื่อต่ออินเตอร์เน็ต
แต่หากหนึ่งพลังใจนี้ได้แผ่กระแสเย็นและ สว่างสะอาดไป
โดยเฉพาะค่ำนี้คืนวันพระนั้น
เราก็ได้สร้างจิตใจเยือกเย็นให้แผ่ขยายไปในคืนเพ็ญ
พระศาสดาท่านหมายความ เพ็ญจันทร์กระจ่างไว้ในเทศนา
สอนเศรษฐีท่านหนึ่งไว้..ว่า
พระสาวก คือภิกษุนั้น แผ่ความเมตตาไปทั่วดุจนวลจันทร์
จึงขอเขียนเรื่องธรรมะ สักวัน ดีกว่า
เลื่อนไหลไปตามยะถากรรมได้กันทุกวัน
ที่มา http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_56304.php
ทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์...(หัวใจเศรษฐี). ๏ ๏
๏ บุญกิริยาวัตถุสิบนั้น มีข้อ *ทาน*เพียงข้อเดียว
ซึ่งให้ด้วยวัตถุ
อีก ๙ ข้อนั้นเป็นการให้ ด้วย กาย และ ใจ ลองดูนะคะ
กาย
1 ให้ชีวิตแก่ผู้อื่น ไม่ฆ่ากัน ไม่เบียดเบียนซึ่งอวัยวะร่างกายของผู้อื่น
คือการให้
2.ให้บุคคลอื่นชื่นชมสิ่งอันตัวรัก คือไม่ขโมย
3..อยู่กับข้อสองน่ะคะ ไม่แย่งชิงของรักของผู้อื่น(ไม่ใช่ของเราก็ปล่อยเขา
ไปเหอะนะคะ....อย่าไปคิดหวังสมบัติของชาวบ้านเลย เขาก็รักก็หวงกัน
ทุกคนนั่นอย่างละ)..อันนี้ ต้องบอกตัวเองบ่อยๆ เวลาคิดปลื้มใครสักคนนะ
4. สมบัติมีแบ่งปันให้ผู้อื่น ข้อนี้ข้อเดียว อันเป็นการให้วัตถุทานแก่ผู้อื่น
วาจาก็
ให้วาจา ซื่อตรงต่อกัน ไม่โกหกพกลม หากแม้นพูดไปโกหก
ก็หยุดเสียไม่พูดดีกว่า
ให้วาจา สมานมิตรไมตรีต่อกัน ก็ไม่ส่อเสียดกัน ให้ระคายหูกัน
ให้วาจาหวานไพเราะเพราะหูกัน ถ้อยเสนาะไม่หยาบคาย ไม่ด่าคำ
พูดคำ ต่อกัน..
ให้วาจา เป็นสุภาษิต ก็พูดธรรมอันเป็นประโยชน์ ไม่พูด เหลวไหล
ไร้สาระ ไม่พูดเพ้อเจ้อ
ทางใจ
ให้ใจอันเมตตาต่อผู้อื่น
ให้ใจรักใคร่ต่อผู้อื่น
ให้ใจ อันเป็นความเห็นชอบ...คือเห็นว่า พ่อแม่มี ..บุญคุณพ่อแม่มี
คือเห็นว่า เทวดามี..บุญคุณเทวดามี
คือเห็นว่าชาติก่อนมี กรรมที่ทำไว้เป็นเหตุ
คือเห็นว่า ชาตินี้มี ..รับผลกรรม คือ วิบาก แห่งกรรมไว้แต่ชาติ
ปางก่อนนับไม่ถ้วน
คือเห็นว่า ชาติหน้ามี..ที่จะรับผลบุญ และ บาป แห่งชาติปัจจุบัน
คือเห็นว่า การพ้นชาติ ชรา มรณะ มี คือทางนิพพานมี ด้วย
มรรค ๘ หนทางพ้นทุกข์
เราคงเลือกหาทำทาน แก่พระอรหันต์ไม่ได้ดอกค่ะ บุญเฉพาะหน้า
เรา ด้วยกาย วาจาใจ นั้นทำเมื่อไหร่ก็ได้บุญ
คือการยกใจขึ้น จากความทุกข์ จาก ความขึ้งเคียด บาปทั้งหลาย
ทุกข์ทั้งหลาย ที่เราประสบอยู่
การที่เราบริจาค ทาน อันเป็นวัตถุที่เราอาจใช้ แต่มีหลายชิ้น
หลายอย่าง หรือ วัตถุที่เราไม่ใช้แล้วให้คนอื่น ก็ หัดเสียเมือมีชีวิตอยู่
เพราะเมื่อเราดับชีพลง สมบัติเหล่านี้ คนอยู่เบื้องหลัง เขาก็รื้อค้น
มาทิ้งขยะไปเสียเท่านั้น..
ก็ขออธิษฐานให้ทุกคนได้ให้ สิ่งที่ควรให้
ให้แก่คนที่ควรได้รับ
ให้แก่คนที่ขาด แคลน ที่ ต้องการ ได้ทุกอย่างดังใจ
และให้ ด้วยความตั้งใจ และ นอบน้อมในบุญกิริยา ของเรา
ด้วยมีใจอันเห็นถูกเห็นควรในบุญกิริยาอันอ่อนน้อม
ในคนที่เขาขาดแคลน ผู้มีมาก ย่อมควรสละให้ผู้มีน้อยกว่า
เป็นกุศลใจ ทิกิ_tiki
ยกมาจากเรื่อง ทาน ความสุขจากการให้ ๚ .
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_56360.php
วเนจร GEO26 says: ส่วนรูปที่ผมลงไว้เอาไปใช้ได้เลยครับ ไม่ต้องขอ เพราะผมไม่ใส่ใจเรื่อง ลิขสิทธิ์ เพราะตายไปก็จบสิ้น แต่ทุกภาพบรรยากาศมันซึมวับอยู่ในหัวใจ หมดแล้ว tiki_ทิกิ. says: โห คนอะไรใจดีเหลือเกินคะ วเนจร GEO26 says: ก็อย่างที่บอกครับพี่ มันก็เมื่อกับงานศิลปะ มันซื้อหากันไม่ได้หรอกครับ เพราะธรรมชาติเองก็ไม่เคยเรียกร้องอะไรกลับมาจากใครๆ บางสิ่งบางอย่างมันตีค่าออกมาไม่ได้ iki_ทิกิ. says: นี่ คุณจีโอ เข้าใจมนุษย์หน่อยนะคะ รูปถ่ายไม่เป้นไรคะ แต่งานกลอนนะคะ พอเราเขียนเสร็จมาก้อปปี้ไปใส่ชื่อตัวเอง แล้ว ใส่ลิขสิทธิ์ของตัวเอง เอาไปพิมพ์ด้วย มีมาแล้วค่ะ วเนจร GEO26 says: ไม่เป็นไรครับพี่ สำหรับผมจะไปฟ้องอะไรกับเรื่องพวกนี้ ถ้าเป็นผลงาน ของผมเองที่ผมพูดก้หมายถึงในส่วนของผมครับ เพราะผมไม่ได้อิงชีวิต กับธุรกิจ tiki_ทิกิ. says: อ้อ ค่ะ ภาพของคุณอย่างไร ก็ทราบดีว่าคุณถ่ายนะคะ แต่นั่นแหละคะ ขนาดพระยังมีค่ะ นำบทกวีขาวบ้านไปเขียนเป็นของ ตัวเอง มี ไปละเมิดลิขสิทธิ์ นักเขียนเขาทีหนึ่งค่ะ แต่นักเขียนบอก ไม่เอาความทว่าผู้คนเสื่อมศรัทธากันไปหมด คิดว่าจะเป็นของ คุณ ...... อะไรทำนองนี้ค่ะ วเนจร GEO26 says: ครับผม งานมีอยู่มากมายรายรอบกาย จะไปคอกเขากันทำไมนะ อยู่ที่ว่า คุณจะรู้จักหยิบขึ้นมาเขียนได้ไหมก็เท่านั้นเอง tiki_ทิกิ. says: ใช่คะ ถ้าลอกเขามาก็น่าจะบอกว่าลอกมา ไม่มีใครว่าหรอกนะคะ วเนจร GEO26 says: ใช่ครับ ต้องสร้างสามัญสำนึกกันให้เยอะๆ วเนจร GEO26 says: แต่ถ้าอิงลิขสิทธิ์มากไปมันก็ไม่เข้าท่า ผลของงานจะกลายเป็นไร้ค่า มากไป สำหรับความคิดผมนะ เพราะคำหลายๆ คำอาจซ้ำกันได้ หรือรูปแบบการเขียนอาจเหมือนกัน ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับความชมชอบและแนวในการอ่านที่สะสมมาของคนนั้นๆ tiki_ทิกิ. says: แต่กระนั้นก็ควรแจ้งว่าที่เขียนอยู่นี้ อาศัยซึมซับหลักความคิดใครบ้าง ถือว่าให้เกียรติ ครู ความคิดนั้นนั้น.....ขอบคุณ วเนจร GEO26 และ ขอขอบคุณท่านผู้อ่านผู้มีอุปการะคุณทุกท่าน ทิกิ_tiki
tiki 3 ก.ค. 2547 14:25 น. - ID 2765 
3096
7
0
3 กรกฎาคม 2547 17:51 น. - comment id 75088
แม่ คือ พรหมของลูก ทำให้แม่เจ็บช้ำ น้ำตากระเซ็น นั้นเป็นบาปอันยิ่งใหญ่ในชีวิต คือหนทางกรรมลิขิต ที่วิบากนั้นบิด..ปิดทางบุญ..กุศลเคยทำมา ทิกิ_tiki
3 กรกฎาคม 2547 21:50 น. - comment id 75089
ตามมาอ่าน งาน ที่เนื้อหาดีๆๆ และรูปสวยๆๆค่ะ
3 กรกฎาคม 2547 22:30 น. - comment id 75090
ตามมาอ่าน งาน ที่เนื้อหาดีๆๆ และรูปสวยๆๆค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 4205 - ใจปลายทาง รหัส - วัน เวลา : 10131 - 03 ก.ค. 47 - 21:50 ขอขอบคุณ น้องอ้อม ใจปลายทางมากนะคะ เป็นกำลังใจมากค่ะ
4 กรกฎาคม 2547 03:00 น. - comment id 75091
สื่อมาได้สะเทือนใจ สะท้อนมีสาระจริงๆ....ปรบมือให้นานๆเลยนะ....
4 กรกฎาคม 2547 03:16 น. - comment id 75092
รับคำสะเทือนใจไว้ด้วยคารวะ ได้ยินเสียงปรบมือนานจริงค่ะ
4 กรกฎาคม 2547 08:15 น. - comment id 75093
.เรน.. รักมี้ ..กว่าใคร..
แต่มัย? .. เรนต้องแย้ง..
ความคิดเห็น ..แค่อยากแสดง..
มามี้..ชอบแบ่ง ..ความรัก ไม่เท่ากัน..
คนนั้น ..ของมี้ ..
น่ารักกว่าเรนนี่ .. มากมายมหันต์..
มี้ ว่า ..ต้องให้เค้า..สำคัญ..
นัดกัน ..ทีรัย ..มัย? ..มี้..เอาเค้าไปด้วย ..ฮึ!
..แบบ.. เรนหัดเขียนนะคะ..
เรน..อ่าน..ทุกงาน..ของพี่ทิกิ..นะคะ..
แต่ ตอนหลัง ..
เรน..คิดว่า ..พี่ทิกิ ..คงลืมเรน..
เหมือนมี้ .. ที่ชอบลืม..
วันที่ เรน.. โทรบอก...เรน..จะกลับบ้าน..
เดียวดาย..กับภาพวาด..
มีกระดาษ..แผ่นใหญ่ .. ในห้อง..
สามคน ..ผูกพัน..โซ่ทอง..
ยืนมอง .. น้ำตา ..หลั่งริน..
ภาพที่พ่อวาด..
อาจดูประหลาด .. แต่คือ..ความจริง..
ยามอ่อนล้า ..ขอมองนิ่งๆ..
หลับพิง..ภาพใหญ่ .. อยู่ใกล้ ..ไม่ห่าง..
งาน..มากมาย..
มัย? ดูช่าง ..วุ่นวาย.. ไม่ต่าง..
แค่หนึ่งวิ ! ..ไม่มี ..ข้ออ้าง..
หยุด! .ช่องว่าง ..ตรงนั้น..ได้มั้ย...
แบ่ง..พื้นที่ ..
ให้มี ..นาที .. ได้ใกล้..
ทิ้ง ความวุ่นวาย ..สักวัน..ให้ไกล..
กลับมา.. ได้มั้ย ..ให้ความสำคัญ ..ดังเดิม..
..เรน..ขออนุญาต ..พี่ทิกิ....
แค่ ..เรน..อยากเขียน.. นะคะ..
แว๊ป!
4 กรกฎาคม 2547 09:38 น. - comment id 75094
เรน..คิดว่า ..พี่ทิกิ ..คงลืมเรน..
เหมือนมี้ .. ที่ชอบลืม..
วันที่ เรน.. โทรบอก...เรน..จะกลับบ้าน..
งาน..มากมาย..
มัย? ดูช่าง ..วุ่นวาย.. ไม่ต่าง..
แค่หนึ่งวิ ! ..ไม่มี ..ข้ออ้าง..
หยุด! .ช่องว่าง ..ตรงนั้น..ได้มั้ย...
แบ่ง..พื้นที่ ..
ให้มี ..นาที .. ได้ใกล้..
ทิ้ง ความวุ่นวาย ..สักวัน..ให้ไกล..
กลับมา.. ได้มั้ย ..ให้ความสำคัญ ..ดังเดิม..
น่าเห็นใจค่ะ...ชีวิตมนุษย์มันสับสนวุ่นวายเช่นนั้น อยู่ที่จะหันหนทางเลือกทำงานกับสังคมมากขนาดไหน
4 กรกฎาคม 2547 22:11 น. - comment id 75120
เรียนคุณทิกิ มีหลากหลายในผลงาน อ่านแล้วชื่นชมคุณมากเลย เก่งนะ พิมพ์ขาย และพิมพ์เป็นความรู้เตือนใจได้เลยค่ะ
4 กรกฎาคม 2547 23:21 น. - comment id 75121
คุณ อาภาพัส คะ
ค่ะ ทิกิก็เศร้ามากค่ะ
เครื่องเลเซอร์ขัดข้องมาทั้งอาทิตย์ ทำต้นฉบับไม่เสร็จน่ะคะ
น่าเศร้าจริงๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ