การเดินทางบนถนนของชีวิตของแต่ละคนนั้นล้วนแตกต่างกัน ชีวิต แต่ละชีวิตล้วนแต่มีทางเดินของตัวเอง เพียงแต่ว่าทางที่เราจะเดินนั้น เรา..เป็นผู้ที่เลือกเดินด้วยตัวของเราเอง น้อยคนนักที่จะมีคนอื่นๆ มาบงการชีวิต ขีดเส้นทางเดินให้กับเรา ในเมื่อแต่ละคนเลือกเดินบนเส้นทางชีวิต.. ที่เราเป็นผู้กำหนด การเดินบนเส้นทางนั้น ก็ย่อมแตกต่างกันและจุดหมายหรือเส้นชัยนั้นก็ไม่เท่ากัน บางคนใช้เวลามากในการเดินทาง บางคนใช้เวลาน้อยกว่า เวลาก็ใช้ไม่เท่ากัน ในแต่ละทางเดินนั้นให้มองย้อนไปว่าคุณได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างทางเดินนั้นได้มากน้อยเพียงใด ประสบการณ์บางประสบการณ์ได้เป็นบทเรียนชีวิตอย่างดีให้กับบางคน และได้เป็นอุทาหรณ์ให้กับคนรุ่นหลัง และบางประสบการณ์ได้เป็นบทพิสูจน์ความแข็งแกร่งของจิตใจ ในระหว่างทางเดินที่พวกคุณกำลังเดินอยู่นั้น ต่างคน..ต่างเดิน ก้าว...ก้าว..และก้าว โดยไม่สนใจว่าใครจะล้ม จะเหนื่อย อยากบอกพวกคุณว่า ลองเดินช้าลง แล้วลองหันมองคนรอบข้างดูว่าเขาเป็นอย่างไรกันบ้าง ถ้าคุณเห็นเขาล้ม.. อยากบอกกับคุณอีกว่าโปรดยื่นมือของคุณให้กับเขาได้ลุกขึ้นมาเดิน.. ไปพร้อมกับคุณ อย่าพยายามคิดว่าเส้นทางชีวิตนี้ต้องแข่งขัน ถ้าคุณคิดเช่นนั้น..คุณก็จะไม่ได้ไมตรีและมิตรที่ดี จุดหมายปลายทางที่จะต่างคนต่างไปถึงนั้นไม่สำคัญไปกว่าระหว่างทางที่คุณเดินมานั้นคุณได้เจอะเจออะไรมาบ้าง บางครั้งคุณได้พบความสุข บางครั้งคุณอาจเสียใจ ท้อแท้ ร้องไห้ หรือผิดหวัง สมหวัง ซึ่งในทางเดินชีวิตทุกคนก็จะได้รับความรู้สึกเหล่านี้เหมือนๆ กัน แล้วแต่ว่าใครจะรู้เท่าทันอารมณ์ รู้จักใช้ประสบการณ์ รู้จักปล่อยวาง สิ่งที่เกิดขึ้น เพราะทุกสิ่งในโลก ย่อมมีการเปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนไป เราไม่ควรยึดติดกับสิ่งใดใด ถ้าคิดได้เช่นนี้ คุณก็จะพบกับความสุข ถึงแม้วันนี้ใครก็ตามที่มีความทุกข์อยู่ท่วมท้นหัวใจและคิดว่าไม่มีทางออก ขอให้คุณโปรดมองย้อนกลับไปตามทางที่คุณเคยเดินมา ให้คุณได้ไตร่ตรองว่าคุณได้ผ่านอะไรมาบ้าง อุปสรรคต่างๆ ที่คุณเคยฝ่าฟันมา เพียงปัญหาที่เกิดขึ้นให้คุณมองปัญหาแล้วพยายาม ปัญหาของคุณย่อมมีทางออก เพียงแต่อาจมีม่านมาบังตา..เท่านั้น ขอให้คุณจงใช้สติในการเดินทางบนถนนชีวิตนี้ด้วยความไม่ประมาท แล้วคุณก็จะใช้ชีวิตอยู่ในโลกเอียงๆ ใบนี้ อย่างมีความสุข จะเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่พบอุปสรรคและปัญหาชีวิต..นะคะ
2 กรกฎาคม 2547 20:02 น. - comment id 75065
เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ผิดหวังหรือท้อแท้กับชีวิต
2 กรกฎาคม 2547 20:21 น. - comment id 75066
เข้ามาชมแล้วนะคะ
3 กรกฎาคม 2547 02:06 น. - comment id 75076
เราจะมีกันและกันตลอดไป
4 กรกฎาคม 2547 11:37 น. - comment id 75106
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ...ThAnKs
4 กรกฎาคม 2547 13:05 น. - comment id 75107
เก่งจังเลย เขียนได้ไงอ่ะ ความหมายดีมากๆ ยังก็ขออนุญาติเอาเรื่องนี้ไปทำรายงายหน่อยนะคะ อาจารย์ให้ทำหนังสือนอกเวลาอ่ะค่ะ
6 กรกฎาคม 2547 14:43 น. - comment id 75166
ชีวิตมันก็เป็นอย่างนี้แหละ ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไรก็ตาม เมื่อคุณล้มแล้วคุณต้องรีบลุกขึ้น แต่การลุกขึ้นของคุณต้องมั่นคง และที่สำคัญคุณต้องพร้อมที่จะก้าวเดินต่อไป แล้วโอกาสในการล้มของคุณก็จะน้อยตาม คุณอยากมีความสุข เพียงแค่คุณคิดว่า พรุ่งนี้คุณจะตายไปจากโลกนี้ วันนี้ของคุณก็คงมีอะไรให้ทำอีกมากมาย แล้วแต่ละสิ่งทีคุณจะทำก็คงเป็นสิ่งที่คุณคิดว่าเมื่อทำแล้วคุณต้องมีความสุข ปล่อยว่างมันไปบาง
7 กรกฎาคม 2547 14:07 น. - comment id 75205
ชอบเขียนเรื่องประเภทเดียวกันเลย แต่เพื่อนๆอ่านทีไรบอกว่า ..... เราเป็นคนที่ชอบงมงาย พร่ำอยู่นั่นแหละ ก็ เราสุขใจที่ได้เขียนนินา...... ไช่ไหม.. จงทำในสิ่งที่เราชอบถ้ามันถูกต้องและไม่เดือดร้อนใคร จริงไหม
9 กรกฎาคม 2547 13:31 น. - comment id 75255
ดีค่ะ
9 กรกฎาคม 2547 13:31 น. - comment id 75256
ดีค่ะ
9 กรกฎาคม 2547 13:31 น. - comment id 75257
ดีค่ะ
9 กรกฎาคม 2547 13:31 น. - comment id 75258
ดีค่ะ
9 กรกฎาคม 2547 13:31 น. - comment id 75259
ดีค่ะ
23 กรกฎาคม 2547 19:30 น. - comment id 75673
เราจะเอาเรื่องสั้นนี้ ไปทำรายงานส่งอาจารย์นะ
11 พฤศจิกายน 2547 04:30 น. - comment id 78949
ชอบคะขอเก็บไว้หน่อยนะคะ
16 มกราคม 2549 12:48 น. - comment id 89050
เรารักคนแต่งมากเลย อยากจะเดินบนถนนชีวิตเคียงคู่ไปกับเขา