BR 3 (V.thai) เกมส์นรก สถาบันโหด3 ตอนที่ 7

-๑- เจ้าชายยุนเทโซ-๑-

วันที่ 2 วันพฤหัสที่ 5 มีนาคม 2547 [เวลา 18:00]
		เบนซ์กะยิมนั่งอยู่ในห้อง โดยที่มีศพของนัทน้อยนั่งพิงอยู่ที่ผนังหลังห้อง เบนซ์และยิมต่างยับยั้งใจไม่ให้หันไปมองนัทน้อย  เพราะความเศร้ามันจะบังเกิดขึ้นอีกครั้ง จึงต้องนั่งมองออกไปนอกห้อง  ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เห็นแต่เพียงใบไม้ร่วง คล้ายกับเวลาของเราที่กำลังจะเหลือน้อยลงไปด้วย ทันใดนั้น แบ็คก็เดินผ่านหน้าห้องไปอย่างรวดเร็ว 
		แบ็ค! แบ็คหยุดเดิน และหันหลังไปหาเสียงที่เรียกตัวเอง เห็นเบนซ์และยิม ยืนอยู่ข้างหลัง 
		ไอ้ยิม ไอ้เบนซ์ เฮ้ย ไปไงมาไงมาอยู่ที่นี่ได้วะ แบ็ควิ่งไปตบไหล่ตบหัวด้วยความดีใจที่ไม่ได้เจอกันมา 2 วัน 
		แล้วมึงละ  ไปไงมาไง  ถึงเหลืออยู่คนเดียวเนี่ย คนอื่นไปไหนกันหมดแล้ววะ แบ็คคอตก  และถอนหายใจเบาๆ เบนซ์และยิมมองหน้าแบ็คอยู่ แบ็คก็เงยหน้าขึ้นมาตอบ
		ตายหมดแล้ววะ เสียงของแบ็คสั่น ยิมตบบ่าแบ็คปลอบใจไม่ให้คิดมาก
		ไอ้นัทน้อยมันก็ตายแล้วเหมือนกัน เบนซ์พูดเสียงอ่อย ทั้ง สามเงียบไปชั่วขณะ
		เอาเหอะๆ มันตายแล้วมันก็ฟื้นขึ้นมาไม่ได้หรอก เหลืออยู่ สามคน ก็ต้องพึ่งพากันอยู่สามคนเนี่ยแหละ  ยิมพูดตัดบทและพาแบ็คไปอยู่ในห้อง แบ็คเห็นนัทน้อยแน่นิ่ง ก็ยิ่งเศร้าใจ  ยิมเห็นดังนั้นจึงลากพาออกมานั่งข้างนอกเหมือนเดิม 
		เออ กูว่าไปนั่งสนามหญ้าหน้าอาคารดีกว่าวะ อยู่ข้างในมันร้อน ทั้งสามเดินออกมานั่งอยู่สนามหญ้าหน้าห้อง ทว่าข่างนอกอากาศกลับหนาวเย็น  แต่คงดีกว่านั่งอยู่ข้างในห้อง ทั้ง 3 ออกไปช่วยกันหาฟืนแล้วกิ่งไม้แห้งเพื่อก่อไฟ แก้หนาวกัน
	ทางด้านมะปราง วิค  ฟ่ง ทานข้าวเสร็จก็กำลังจะนอนกันแล้ว ด้วยความเหนื่อยอ่อนมาทั้งวัน 
	ไดร์นั่งอยู่ห้องบนห้องอาคาร 8 และมองลงมาข้างล่างมีแต่ความมืด ความเงียบ ข้างกายของไดร์มีแต่ความเหงา ไทด์นั่งเหงาอยู่คนเดียวอยู่ห้องข้างล่างอาคาร 7 แวว กำลังนั่งครุ่นคิดอะไรสักอย่างอยู่คนเดียว ทั้งสามคนเผชิญชะตากรรมเดียวกัน คือต้องโดดเดี่ยวเดียวดาย
	สามทุ่ม
		เบนซ์ ยิม แบ็คนั่งก่อไฟมาได้ร่วมชั่วโมงแล้ว ก็นั่งเงียบกันมาตลอด เพราะอากาศหนาวหรือว่าไม่อยากพูดก็ไม่รู้ 
		คิดถึงเมื่อก่อนเน๊อะ ยิมพูดขึ้น เบนซ์และแบ็คหันไปมองหน้ายิม 
		ห้องเราอ่ะ กูว่าสนุกที่สุดแล้วละ เบนซ์พยักหน้า
		อืม แบ็คลุกขึ้นไปนั่งแทรกระหว่างยิมกับเบนซ์ เอาไม้เขี่ยกองไฟเล่น และพูดขึ้น
		แก๊งชายล้วนพวกเรา มีตั้ง 9 คน กูยังจำชื่อได้หมดเลยนะเว้ย เบนซ์ แบ็ค แน็ค นัท ณัฐ ยิม บิ๊ก ไทด์ บูม เราอยู่ด้วยกันมา 2 ปี ผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกัน ไปไหนไปด้วยกัน เฮไหนเฮกัน เคยเล่นวอลเลย์บอลกลางแดดเปรี้ยงๆ เที่ยงตรงด้วยกัน  เคยโดดเรียนด้วยกัน วิชาภาษาไทยอ่ะ เราโดดบ่อย กูยังจำได้เลยนะเว้ย ว่ามึงกับไอ้เบนซ์โดนให้ออกไปยืนหน้าห้อง เพราะมึงปากมาก เบนซ์และยิม ยิ้ม หัวเร๊าะ หึหึ ยิมพูดบ้าง
		กูก็จำได้เหมือนกันแหละมึงอ่ะกินแต่ขนมเส้นทุกวันเลย ขี้เหนียวหรือว่าประหยัดก็ไม่รู้ พวกเราก็เคยแย่งของกินกัน ทะเลาะกัน ดีกัน ไอ้เบนซ์กับไอ้นัทน้อยก็เคยตีกันมาก่อน ดูตอนนี้สิ  ไอ้นัทน้อยมันนอนอยู่ในห้อง มันไม่รู้เรื่องอะไรอีกต่อไปแล้ว จาก 9 คน เหลือ 3 คนแค่เนี้ย
ยิมถอนหายใจ  เบนซ์ขอพูดบ้าง
		กูจำได้มากกว่าพวกมึงอีก  ตอนไปค่ายลูกเสืออ่ะ ไอ้นัทน้อยมันไปแอบกินขนมของพวกห้อง 5 มานชั่วมากๆเลยอ่ะ กรูสงสารมันมาก โดนพวกเราแกล้งอยู่บ่อยๆ ไอ้ยิม ไอ้แน็ค ไอ้นัท บ้าแร็คมาก  ละเบื่อเลยตอนนั้น บ้าบิ๊กนี่ก็น่าสงสาร จีบใครใครก็ไม่เอา ก็มันไม่หล่อนิ๊เน๊อะ ดำอีก เอ้อ  หยังกะกูหน้าตาดีแก่นิ๊ เหอะๆ ไอ้บูมนี่ก็เหมือนกัน โคตรเฉิ่ม แต่มันเรียนเก่งวุ้ย กูละอิจฉา ไอ้นัทนี่ก็ผีบ้า แฟนมันเยอะ ไม่ยอมแบ่งปันเพื่อนฝูงเลย ไอ้แน็คนี่ก็อย่างหล่อ หล่อมากหล่อไม่แบ่งปันใคร ไอ้แบ็คนี่ก็ไม่อยากจะพูด มันมีเยอะ ละก้อไอ้จ๊าดง่าว ไอ้ไทด์อ่ะ กูทะเลาะกับมันบ่อยๆ ในตลอดเวลา กูไม่เคยคิดว่ามันเป็นคนดีเลย เป็นกูกูก็คงน้อยใจเหมือนกัน เหอะๆ เบนซ์ยิ้มแหะๆ แบ็คก็พูดขึ้นมาอีก
		พวกผู้หญิงนี่ก็เอ๋อๆกันเยอะ อี่ปุ๋ยงี้ เป็นคู่ผีบ้ากะมึงไม่ไช่เหรอเบนซ์ กูเห็นมันนั่งกะมึงมา 2 ปี มึงก็เลยบ้าไปกับมัน หรือว่ามันบ้าไปกับมึงไม่รู้ แต่กูก็ว่ามันตลกดี กูชอบมองเขี้ยวกลางมันอ่ะ เขี้ยวหวิแหละตลกดี คนอื่นๆนี่ก็อีมะนาวที่บ้าญี่ปุ่นมาก มันไม่ถูกกับไอ้บิ๊กดำบ่อยๆ กูนี่อย่างเสียวกลัวตึกถล่มตอนมันกระโดดไม่พอใจ  แม่งใจหายใจคว่ำ กูตึงเจ็บหัวกับมันแต้ละ  มึงก็อีกคนไอ้เบนซ์บ้าเกาหลีใต้กับT7 ไอ้ยิมนี่ก็บ้าอี่เจ๊เบล ไอ้บูมก็บ้าเจ๊ปราง ไอ้นัทก็อาเจ๊ได ไอ้แน็คก็เจ๊ฟ่ง ส่วนกูไม่บอกอิอิ ที่น่าเอ็นดูคือไอ้นัทน้อยที่ฮักเมาแท็ปมา 2 ปี แต่ก็ไม่ได้อยู่ดี ไอ้ไทด์นี่ก็น้องไอ แต่ว่าเปลี่ยนเป็นจอยแล้วมั้ง รักใครชอบใครก็บอกๆไปเหอะ ไม่บอกเขาจะรู้ได้ไงจิงมะ ยิมเห็นด้วย เลยขอพูดต่ออีก
		อืมช่าย อย่างกูกะเจ๊เบลสิ รักกันออกจะขนาดนี้ มึงงะ ทำไมไม่บอกซักทีวะ ว่าT7เขาเป็นใคร   เบนซ์ก็เลยพูดแทรกยิม
		กูบอกใครบ่ได้แอ่  อี่หมู่นั้นมันก็ว่ากู  ว่ากูชอบพี่ต้น5/10อิ๊  พี่ต้นบ้านพ่อมันกะ  กูไม่ได้มีรศนิยมชอบเพศเดียวกันสักหน่อย เดี๋ยวเจียร์แฟนกูรู้ละเสียใจแน่เลย แต่ช่างเต๊อะ ตอนนี้กูอโหสิกรรมให้มันแล้วนะ เพราะพวกมันคงตายกันไปหมดแล้วมั้ง ม่ายอยากมีความแค้น ยิมยิ้ม
		อ่าวเมิงไม่ได้ชอบพี่ต้นหรอกเหรอ ยิมแหย่
		ไอ้เหี้ยนี่ กูบอกว่ากรูไม่ได้เป็นเกย์เฟ้ยยยย เบนซ์ยั๊วะอีกครั้ง  แบ๊คต้องออกโรงมาห้าม
		มึงก็ไปว่าไอ้เบนซ์มันไอ้ยิม  เดี๋ยวมันเกิดเป็นเกย์ประชดละแย่เลยนะมึง สามคนยิม หึหึ
		เออนะ กูขอโทษ แต่ว่าไม่รู้ว่าพวกเราจะรอดจากเกมส์ง่าวๆ นี่ไปหรือเปล่าอ่ะ
		เห้อ!! ทั้งสามคนถอนหายใจพร้อมกันด้วยความอาลัยตายอยาก และก็พล่ามเรื่องอดีตกันอีกยืดยาว ซึ่งสาวมาให้ฟังไม่หมด เมื่อเงยไปบนฟ้าจะเห็นว่าหมู่ดาวแอบฟังทั้ง 3 คนพูดและหัวเราะคิ๊กคักเป็นแสงกระพริบอยู่ ก่อนที่ ทั้งสามคนจะนอนหลับไป ตรงข้างๆกองไฟนั้น และหลับเป็นตาย..
		แววเดินขึ้นไปบนหอประชุมคนเดียว ทั้งๆที่รู้แล้วว่าเป็นเขตอันตรายทั้งหมดตอนนี้ ก็ยังขึ้นไป สัญญาณปลอกคอดังขึ้น และดังติดต่อกัน แววก็เดินขึ้นไปเรื่อยๆ และเดินไปนั่งอยู่กลางหอประชุม แววนั่งถอนหายใจ เสียงสัญญาณลากยาว..
		บึ๊ม!! แววจากไป ไปพร้อมๆกับเพื่อนๆคนอื่นๆ เพิ่มอีก หนึ่งคน
			เด็กหญิงหมายเลข 43 แวว	ตาย! [เหลือ 8 คน]
	ประกาศจุดอันตรายจุดที่ 4 อาคาร 4