BR 3 (V.thai) เกมส์นรก สถาบันโหด3 ตอนที่ 3

-๑- เจ้าชายยุนเทโซ-๑-

เด็กหญิงหมายเลข 55 เบลล์ ทั้งหมด มี 55 คนแค่นี้ นักเรียน ปี 3 ห้อง 6 มีถึง 55 คน ซึ่งจะยากต่อการเล่นเกมส์ในภายหลัง เราจึงตัดสินใจมีการคัดเลือกผู้ที่จะออกจากเกมส์นี้ 15 คน โดยการให้ทุกคนออกมาจับบอลเล็กคนละ 1 ลูกและกลับเข้าไปนั่งที่ ขอให้ทุกคนทราบตามนี้ 
	ทุกคนได้ยินดังนั้นจึงรู้สึกดีใจขึ้นมาอีกครั้ง ที่รู้ว่าตัวเองจะรอด โดยที่จะได้ไม่ต้องเล่นเกมส์นี้ ทำให้ทุกคนต่างใจชื้นขึ้น และคนที่ออกมาจับลูกบอลคนแรกคือยิม ทุกคนออกมาจับลูกบอลเร็วกว่าที่คิด และต่างรอคอยว่าใครจะเป็นผู้รอดชีวิตต่อจากนี้
		ทุกคนให้เปิดดูกระดาษในกระเป๋าเสื้อของทุกคน ใครที่ในกระเป๋าเสื้อมีกระดาษสี ดำ ให้ออกมารวมอยู่ที่หน้าห้องเดี๋ยวนี้
	ทุกคนเปิดกระเป๋าเสื้อตัวเองดูและรู้สึกดีใจที่มีกระดาษสีดำ  และบางคนเสียใจเมื่อมีกระดาษสีแดง  คนที่ได้กระดาษสีดำ  รีบออกไปอยู่หน้าห้องอย่างรวดเร็ว  แต่ทุกคนคนยังแปลกใจอยู่ว่าจะออกไปจับลูกบอลมาทำไม
		ให้คนที่อยู่หน้าห้อง 15 คน เอาลูกบอลใส่ในตะกร้าแล้วไปนั่งที่เดิม 15 คนนั้น งง เป็นอย่างยิ่ง และคนอื่นๆ ก็ งง เหมือนกัน 15 คนเอาบอลใส่ตะกร้า และกลับไปนั่งที่เดิม รอต่อว่าจะเป็นยังไงต่อไป ความดีใจที่มีเมื่อสักครู่ ได้หายไปหมดแล้ว  จอมพลหลวงเริ่มเปิดบอลในตะกร้าดูทุกลูกและจดบันทึกไว้ ทุกคนจะเปิดบอลที่ตัวเองจับได้มาเปิดดู แต่ถูกทหารเก็บไปหมดแล้ว
		หมายเลขต่อไปนี้ ออกมาอยู่หน้าห้อง เดี๋ยวนี้  หมายเลข 2   13   17   26  27   29   33   36   38   44   46   47   48   52   55 ให้ทุกคนออกมาเดี๋ยวนี้!! คนที่ถูกเรียก  วิ่งมาอยู่หน้าห้องด้วยความหวังว่าตนเองจะรอด  และมีบางคนที่รอบแรกออกมา และรอบนี้ก็ออกมาอีกรอบ รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่สุด ที่จะได้รอด ไม่ต้องเล่นเกมส์นี้ และหวังว่าจะไม่มีการทำอะไรต่อไป 
	จอมพลหลวงสั่งให้ทหารเอากรงเหล็กเข้ามาในห้อง ที่พอบรรจุคนได้ 20 คน และสั่งให้ ทั้ง 15 คนเข้าไปอยู่ในกรงนั้น หน้าตาของทั้ง 15 คนเริ่มซีดอีกครั้ง 
		15 คนที่อยู่ในกรง ไม่ต้องเล่นเกมส์ BR  คนในกรงเฮลั่น เมื่อรู้ว่าตัวเองรอดแล้ว ไม่ต้องเล่มเกมส์นรกนี้อีกต่อไปแล้ว
		เด็กหญิงหมายเลข  15 ออกมาหน้าห้อง  ทั้งห้องเงียบอีกครั้ง ไดร์เดินออกมาหน้าห้อง จอมพลหลวงส่งรีโมตอันหนึ่งให้ไดร์ 
		กดปุ่มแดงเดี๋ยวนี้ ไดร์กดปุ่มแดง ทันไดนั้น ปลอกคอของทั้ง 15 คนที่อยู่ในกรงก็เริ่มกระพริบ และทำงาน ไดร์ตกใจมาก และวิ่งเข้าไปอยู่กับพวกที่นั่งอยู่ คนทั้งห้องร้อง ฮือ ออกมา 
		การกำจัดพวกแกออกจากเกมส์คือ พวกแกต้องตาย!!! ทุกคนที่อยู่ในกรง ทุรนทุราย วิ่งไปมา และเดือนร้อนเป็นอย่างมาก เมื่อรู้ ว่าตัวเองกำลังจะตายในไม่ช้า และร้องให้คนช่วย ส่งเสียงดังลั่นห้อง คนในห้องก็วิ่งเข้าไปหา แต่ก็โดนทหารกันออกมาหมด ผู้หญิงคนหนึ่งในกรงนั่งร้องให้ คนข้างนอกก็สงสารเพื่อนถึงกับทรุดนั่งร้องให้โฮ 
		กูไม่อยากตาย กูไม่อยากตาย อีไดร์มึงฆ่าพวกกู มึงฆ่าพวกกู อี่ไดร์ คนหนึ่งในกรงเจ็บแค้นใจมาก 	เสียงสัญญาณดังถี่ขึ้นๆ ถี่ขึ้นเรื่อยๆ และลากเป็นเสียงยาว..
		บึ้ม!! ปลอกคอของทั้ง 15 คนระเบิดขึ้น ทำให้คอทุกคนเกือบขาด เลือดสาดกระเด็นออกมาเสียงความดันของเลือด พุ่งออกมากับเลือด 15 คน ตายทั้งหมด 
		เด็กชายหมายเลข 2 อั้น  	เด็กหญิงหมายเลข 13 หลุยส์ 		เด็กหญิงหมายเลข 17 ดรีม
		เด็กหญิงหมายเลข  26 อร	เด็กหญิงหมายเลข 27 หนูนา		เด็กหญิงหมายเลข 29 แอน
		เด็กหญิงหมายเลข 33 ตั้ง	เด็กหญิงหมายเลข 36 บิ๋ม		 เด็กหญิงหมายเลข 38 โบว์
		เด็กหญิงหมายเลข 44 นุ๊ก	เด็กหญิงหมายเลข 46 อู่		เด็กหญิงหมายเลข 47 ตาล
		เด็กหญิงหมายเลข 48 แป้ง	เด็กหญิงหมายเลข 52 ติ้ง		เด็กหญิงหมายเลข 55 เบลล์
				ตาย!		[เหลือ 40 คน]
		 ฮือๆ ฮือออ เพื่อนชั้นตายแล้ว ฮืออออ  ส้มโอ หมายเลข 40 นั่งร้องให้ มีเพื่อนปลอบใจอยู่ข้างๆ และน้ำตาไหลอาบแก้มด้วยกันทั้งนั้น หลายคนตะลึงกับเหตุการณ์ที่ผ่านมา ซึ่งเป็นภาพที่สยดสยองที่สุดในชีวิต 
		ทุกคน ตอนนี้ถึงเวลาเริ่มเกมส์แล้ว  ให้ทุกคนเตรียมพร้อม และระวังจุดอันตราย และกลุ่มของตนเองไว้ให้ดี  ต่อไปจะถึงเวลาเริ่มเกมส์ BR ทุกคนวิ่งออกไปจากห้องเรียนของตนเอง และแยกกระจายออกไปเป็นกลุ่มๆ คนสุดท้ายลับหายไป ร้อยยิ้มที่มุมปากของ จอมพลหลวงเริ่มปรากฏ
		
		เริ่มเกมส์ วันที่ 1 วันพุธที่ 3 มีนาคม 2547 [เวลา 23:00 นาฬิกา]
	ดอย  หนุย  หวาน ส้มโอ  เหมียว อ้อม  มิ้ว วิ่งออกมาจาก ห้องมาด้วยกัน และตกลงกันว่าจะขอตาย จะไม่เล่นเกมสกปรกแบบนี้ จึงเกาะกลุ่มลงมาที่ชั้นล่างอาคาร 6 และนั่งล้อมวงกัน
		แปลกนะ ทำไมปลอกคอถึงไม่ทำงานละ เรารวมกลุ่มกันตั้ง 7 คน หรือว่า ไอ้จอมพลไรนั่นมันหลอกเรา ส้มโอพูด
		ไม่หรอก ตอนนี้ยังไม่ถึง เที่ยงคืน ยังไม่ถือว่าเป็นวันที่ 1 หรอก เพราะฉะนั้นปลอกคอจึงไม่ทำงาน มิ้วพูดบอกกับเพื่อนๆ เพื่อนๆ มองตากันเลิกลัก
		งั้น ตอน เที่ยงคืนพวกเราก็ต้องตาย  แต่ถ้าตายชั้นก็ยอม ชั้นจะไม่ยอมเล่นเกมส์ทุเรศนี้หรอก ส้มโอลุกขึ้นพูดประพกาศกร้าว
		ไช่!! ทุกคนตอบออกมาเป็นเสียงเดียวกัน 
		กลุ่มของผู้ชายแตกออกไปเป็น สามกลุ่ม กลุ่มแรก อยู่ที่ห้อง 411 อาคาร 6 มี เบนซ์ ยิม นัทน้อย กลุ่มที่ 2 อยู่ที่หอประชุม มี ณัฐ บิ๊ก ไทด์ กลุ่มที่ 3 อยู่อาคาร 6 ห้อง 637 มี แบ็ค แน็ค บูม ทั้ง 3 กลุ่มต้องแตกออกมาแบบนี้เพื่อไม่ต้องการตายฟรีเท่านั้นเอง 
		ไอ้ยิม ถ้ากูตายไป ฝากบอกแท็ปด้วยนะว่ากูรักแท็ปมาก ณัฐน้อยนั่งพิงฝา หันมาพูดกับยิม 
		ไอ้เหี้ย อย่าพูดเป็นลางดิว่ะ กูยิ่งใจไม่ดีอยู่ ยิมตบหัวนัทน้อยไปทีนึง เบนซ์ลุกมาตบหัวไอ้ยิมคืน
		ก็จริงนี่ไอ้ยิม ทุกคนจะรอดไปหมดไม่ได้หรอก มีคนเดียวเท่านั้นแหละที่รอด คนอื่นก็ต้องตาย ก็อาจจะต้องตายก็ได้  ยิมนั่งเงียบ ทุกคนนั่งเงียบ
		เอาเป็นว่าถ้ากูรอดกูจะบอกให้ละกัน  กูคงจะรอดอยู่หรอกนะ นัทน้อยหันไปขอบใจยิม และทั้ง 3 ก็นั่งเงียบกันต่อไป เพื่อคิดว่าวันพรุ่งนี้ จะทำอย่างไร
		กลุ่มของผู้หญิง แตกเป็นกลุ่มของแท็ป  ของส้มโอ  ของมะเต้า  ของมะนาว  ของเบส  มีก้อยและไดร์เท่านั้นที่แยกออกไปอยู่เดี่ยว