ยายผิดตรงไหนพ่อคุณ.

sivadee

ณ พื้นที่ชนบทแห่งหนึ่งที่มีภูเขา นา สวน โอบล้อมอยู่รายรอบ เป็นชัยภูมิที่ดีสำหรับการซ่องสุมกำลังเพื่อทำอะไรสักอย่าง ขณะนั้นทางการกำลังกวาดล้างคนพวกนั้นอย่างบ้าคลั่ง ไม่สนใจมนุษยธรรมเหวๆที่ไหน  หน้าที่มันอวดอ้างสิทธิในการฆ่า หรือตบกะโหลกชาวบ้านตาดำๆได้เสมอ ไม่เว้นหากมันคือผู้ต้องสงสัย ทหารสมัยนั้นกับสมัยนี้ต่างกันตรงไหน ความรุนแรงถูกสั่งสมมาจากต้นตอใดในกระแสโลหิตท่าน
ขอเล่าเรื่องนั้นเมื่อนานมาแล้ว
ยายรายตื่นแต่เช้า ทำนู่นทำนี่ไปตามประสาชาวบ้านที่ตื่นเช้าเสมอ อากาศสดชื่นยามเช้า ทำให้ชีวิตแกสดใสแม้นแก่เฒ่าแต่ก็แลดูอะไรๆรอบกายน่าดูชมไปหมด ต้นไม้เขียวๆ กอตะไคร้ ดงขมิ้นชะอุ่ม รอบตัวบ้านต้นเงาะหลังบ้านกำลังออกดอก ทุกเรียนก็กำลังออกดอกแข่งกับต้นเงาะ ใครจะให้ผลก่อนนะ แกคิดไปพลางก็ทำงานบ้านไป
หารู้ไม่กำลังจะมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น 
เลยหลังบ้านแกออกไปหน่อยเป็นพงหญ้าหนาทึบ มีคนพบศพชายผู้หนึ่งนอนตายในพงหญ้านั้น คาดว่าตายเมื่อคืนนี้นี่เอง
ทหารคนหนึ่งเดินมาที่บ้านยายถามยายดังๆว่า เมื่อคืนได้ยินเสียงปืนหรือเปล่า
แกบอก ไม่ได้ยินอะไรเล๊ย พ่อคุณ ยายหลับสนิท ไม่เห็นมีเสียงอะไร
ทันใดนั้นมือหยาบช้ากร้านอำมหิตก็ตบเข้าอย่างแรงที่ใบหน้าแก จนเลือดกลบปาก อ้อ ฟันแกหักกระเด็นตามไปด้วย
ยายรายทรุดลงไปนั่งกับแคร่ อย่างงงันกับสิ่งที่เกิดขึ้น คิดในใจ 
ฉันทำผิดอะไร ร้องโอยๆน่าสงสาร
แล้วมันก็เดินจากไป
ทหารช่วงนั้นไม่อาจไว้ใจใคร ชาวบ้านเป็นผู้ต้องสงสัยและถูกคิดไปว่า 
อยู่ฝ่ายเดียว เข้าข้าง  ปกปิดข้อมูล
ฝ่ายตรงกันข้ามได้ทั้งสิ้น
เมื่อมีการพลิกศพในสายวันนั้นจึงได้รู้ว่าชายผู้นั้นตายเพราะโดนแทงตามร่างกาย หาได้ถูกยิงไม่
ไม่มีการขอโทษในสิ่งที่มันทำไป ยายไม่ได้สูญเสียแค่ฟันไม่กี่ซี่หรอกนะไอ้ลูกหลานเอ้ย
โถ ก็ยายไม่ได้ยินนี่นาไอ้เสียงปืนนรกนั่น				
comments powered by Disqus
  • tiki

    29 มิถุนายน 2547 18:12 น. - comment id 75011

    น่ะ
  • โบว์ค่ะ

    4 กรกฎาคม 2547 13:24 น. - comment id 75109

    เหอๆ สนุกดี แฮะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน