ยังจำได้ไหม..ที่เราไม่ได้นอนกันตลอดทั้งคืน คุยกันจนแสงแรกของยามเช้า ในวันที่แสนธรรมดา ดูเหมือนว่าไม่มีอะไรสำคัญเลย โลกของฉันก็มีเพียงเธอ และโลกของเธอก็มีเพียงฉัน เรามีกันแค่สองคน.. พูดคุย..หัวเราะ...ร้องไห้.. ฉันถามเธอว่ารักกันบ้างรึเปล่า เธอไม่ยอมตอบ... บอกเพียงว่า - - - - - - - ...คนดี... เธออยู่ที่ไหน...ฉันก็อยู่กับเธอที่นั่น... จำไม่ได้หรือ..ว่า...กี่ครั้งที่เธอรวดร้าว เมื่อเธอมาเคาะประตู ฉันก็ยืนรอเธออยู่หลังประตูบานนั้นทุกครั้ง ไหล่ฉันมีไว้ก็เพื่อซับน้ำตาเธอ สองมือของฉันมีไว้เพื่อโอบกอดเธอ และสองตาของฉันมีไว้ก็เพื่อมองเธอผู้เดียว - - - - คำตอบนั้น....อยู่ในตัวเธอ...ในใจเธอ.... - - - - - - - - - - -
26 มิถุนายน 2547 21:29 น. - comment id 74935
คำตอบนั้น....อยู่ในตัวเธอ...ในใจเธอ.... >>>เธอ.... คนนั้นคือใคร
26 มิถุนายน 2547 22:09 น. - comment id 74939
แม้ว่าลมจะเปลี่ยนทิศไป เมฆที่ลอยจะเปลี่ยนสีไป ฉันก็ยังไม่เปลี่ยนหัวใจที่มีให้เธอ
28 มิถุนายน 2547 05:51 น. - comment id 74961
อบอุ่นจังคะ.. เรน..แวะมา ..ทักทาย อรุณสวัสดิ์ นะคะ..
10 กรกฎาคม 2547 11:00 น. - comment id 75282
อืมม รู้สึกดี
11 สิงหาคม 2547 18:01 น. - comment id 76001
ดีจัง อยากให้เป็นอย่างนี้บ้างจัง อยากบอกว่าไอซ์รักเมย์นะ
25 ธันวาคม 2553 11:09 น. - comment id 120761
เวลาที่เรามีความรัก สิ่งต่างๆ ที่รายล้อมรอบตัวจะอบอวลไปด้วย 'ความสุข' เสมอ จริงอยู่ว่า.. บนเส้นทางแห่งนี้ คงไม่ได้เต็มไปด้วย กลีบของดอกกุหลาบ ยังมีอุปสรรค ขวากหนามอีกมากมาย ที่คอยกระทำให้รักนั้นเกิดสั่นคลอน แต่ถ้าเรายังมั่นคงในรัก ยังตั้งใจที่จะรังสรรค์ความรักนั้นให้สวยงาม ยังมุ่งมั่นที่จะยิบยื่นความรักนั้นด้วยหัวใจ หมื่นขวากหนาม พันอุปสรรค ก็คงไม่สามารถทำให้เราทุกข์ท้อได้เลย ..........